Χανιά: Οδηγίες προφύλαξης από τη λεϊσμανίαση μετά από περιστατικό

Οδηγίες για την προφύλαξη των πολιτών από τσιμπήματα που ενδέχεται να ελλοχεύουν κινδύνους, με αφορμή την εμφάνιση κρούσματος λεϊσμανίασης στο Νομό Χανίων, εξέδωσε η Δ/νση Δημόσιας Υγείας. Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι η Λεϊσμανίαση είναι παρασιτική ασθένεια και ότι πιο κοινές μορφές είναι η σπλαχνική λεϊσμανίαση (καλααζάρ) ,η δερματική λεϊσμανίαση και η βλενοδερματική και μεταδίδεται κυρίως με το τσίμπημα μολυσμένων σκνιπώ).

Οι σκνίπες μολύνονται όταν τσιμπάνε ένα μολυσμένο ζώο (συνήθως σκύλους ή τρωκτικά), ή και άνθρωπο ανάλογα με το είδος της λεϊσμάνιας. Οι σκνίπες παρουσιάζουν μεγαλύτερη δραστηριότητα κατά τις απογευματινές και βραδινές ώρες. Ωστόσο τσιμπάνε και οποιαδήποτε ώρα της μέρας εάν κάποιος τις ενοχλήσει (π.χ κατά τη διάρκεια κηπευτικών εργασιών). Οι σκνίπες εναποθέτουν τα αβγά τους σε εστίες πλούσιες σε οργανική ύλη όπως, σωρούς φύλλων, φλοιούς και κουφάλες δέντρων, φράκτες, εγκαταλελειμμένα κτίσματα, ρωγμές σε τοίχους σπιτιών, καταλύματα ζώων και οικιακά απορρίμματα. H Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας εφιστά την προσοχή του κοινού στην σχολαστική λήψη των μέτρων πρόληψης, διότι η σπλαχνική μορφή της νόσου, εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, είναι δυνητικά θανατηφόρα. Η Ελλάδα θεωρείται ενδημική χώρα για την λεϊσμανίαση, κυρίως με την σπλαχνική μορφή, που απαντάται σε όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας. Η δερματική μορφή συναντάται σποραδικά.

Πρόληψη Λεϊσμανίασης

1. Έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία ανθρώπινων κρουσμάτων
2. Λήψη μέτρων ατομικής προστασίας έναντι των διαβιβαστών-σκνιπών
3. Λήψη μέτρων ελέγχου και πρόληψης της νόσου στα ζώα, με :
• Εφαρμογή ειδικών εντομοαπωθητικών προϊόντων (πχ. κολάρων) σε δεσποζόμενους και αδέσποτους σκύλους, ώστε να περιορίζεται η έκθεσή τους σε σκνίπες.
• Τακτικό κτηνιατρικό έλεγχο για την νόσο. Κάθε Απρίλιο (αρχή δραστηριοποίησης των σκνιπών) να εξετάζονται όλα τα σκυλιά για λεϊσμανίαση και κάθε Νοέμβριο (τέλος δραστηριοποίησης των σκνιπών) να γίνεται πάλι εξέταση για λεϊσμανίαση όλων των ζώων.
• Έγκαιρη αντιμετώπιση των άρρωστων ζώων, σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου.
4. Εφαρμογή προγραμμάτων ελέγχου των διαβιβαστών – σκνιπών και μείωσης των εστιών αναπαραγωγής τους.