Οι μάσκες του καρναβαλιού της Βενετίας και οι «μάσκες» του Καζανόβα

Δυο συνειρμούς πυροδοτεί το άκουσμα της λέξης «Βενετία»: το καρναβάλι, είναι ο ένας. Ο δεύτερος είναι ο Τζάκομο Καζανόβα. Το καρναβάλι πλησιάζει. Άρα κι αυτό της Βενετίας. Οι μάσκες εκεί είναι περίτεχνες, είναι μαγευτικές. Για πρώτη φορά, φορέθηκαν για να γιορταστεί η νίκη της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας κατά του Ούλριχ του Β’, Πατριάρχη της Ακουιλέιας, στην προσπάθειά του να φέρει την πόλη υπό γερμανικό έλεγχο, το 1162.

Την εποχή που ο Καζανόβα έζησε στη Βενετία, στα μέσα του 18ου αιώνα, επιτρεπόταν στους πολίτες να φορούν μάσκα για χρονικό διάστημα έως και έξι μηνών. Αυτό επέτρεπε στους μασκοφόρους να επιδίδονται σε υπερβολές σε ποτό, φαγητό και εορτινές συγκεντρώσεις (και σε …άλλα) και να συγχρωτίζονται ελεύθερα με τις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις (πράγμα το οποίο ενίσχυε τις δυνατότητες για «άλλα»). Ανωνυμία, η υπέρτατη ευτυχία.

Ο Καζανόβας ήταν κάτι πολύ περισσότερα από μια μηχανή του έρωτα. Ήταν στρατιώτης (και καλός, μάλιστα), ήταν μουσικός (επίσης, καλός), ερασιτέχνης στον αποκρυφισμό, συγγραφέας, κατάσκοπος (πολύ καλός) και, τελικά, βιβλιοθηκάριος στη βιβλιοθήκη του κόμητα Γιόζεφ Καρλ φον Βαλενστάιν, στο κάστρο του τελευταίου στην Βοημία. Εξέτισε ποινή στη διαβόητη φυλακή Πιόμπι, στους ανώτερους ορόφους του παλατιού του Δόγη, από όπου δραπέτευσε το 1796 σκαρφαλώνοντας στη στέγη. Μάλιστα, στο Παρίσι, είχε στήσει λοταρία για να συγκεντρώσει χρήματα για τον γαλλικό στρατό.

Τι ήταν ο Καζανόβα; Μήπως, μια σειρά μάσκες; Βεβαίως, έχουμε τα απομνημονεύματά του, τα οποία έγραψε στη βιβλιοθήκη. Είναι αυτός ο πραγματικός Καζανόβα; Ή μήπως και ο Καζανόβα της αυτοβιογραφίας είναι ακόμη μία μάσκα που φιλοτέχνησε ο συγγραφέας της;

Περίτεχνες μάσκες. Όπως και αυτές του καρναβαλιού της Βενετίας, φτιαγμένες στο χέρι, εμπνευσμένες από μοτίβα τα οποία οι πολίτες της Γαληνοτάτης φορούσαν την εποχή του Καζανόβα, μπορούμε να δούμε στο dangerousminds.net