Mια βραδιά αφιερωμένη στην ειρήνη και τη φιλία με τη μουσική και τα τραγούδια που ενώνουν τις δύο πλευρές του Αιγαίου, από την Χορωδία και Ορχήστρα του Ιδρύματος Ανταλλαγέντων με τη Συνθήκη της Λωζάνης (Lozan Vakfi) από την Κωνσταντινούπολη, διοργανώνει στη Μυτιλήνη η Κίνηση Πολιτών «Συνύπαρξη και Επικοινωνία στο Αιγαίο» την Παρασκευή 18 Μαΐου στις 8 το βράδυ στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, με είσοδο ελεύθερη για το κοινό.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης θα τιμηθεί ο πρωτοπόρος της Ελληνοτουρκικής φιλίας, τέως Δήμαρχος Δικελί, Οσμάν Οζγκιουβέν.
Τα μέλη του Ιδρύματος Lozan Vakfi Mubadilleri είναι απόγονοι της υποχρεωτικής ανταλλαγής πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, που έγινε με την συνθήκη της Λωζάννης το 1924 . Πρόσφυγες, όπως έχουμε συνηθίσει να τους αποκαλούμε εμείς, οι άνθρωποι αυτοί έχουν βιώσει μέσα στα σπίτια τους ένα ιδιαίτερο πολιτισμό, τα ήθη και έθιμα που έφεραν οι οικογένειές τους από διάφορες περιοχές της Ελλάδας ( Κρήτη, Μακεδονία, Ήπειρο, νησιά κ.α.)
Το LOZAN VAKFI που εδρεύει στην Πόλη έχει φίλους και μέλη σε διάφορες πόλεις της Τουρκίας, απολαμβάνει δε γενικότερης αναγνώρισης και υπόληψης, λόγω του πολιτιστικού και κοινωνικού έργου που επιτελεί. Διατηρεί, στην Τσατάλτζα , προάστιο της Πόλης, Μουσείο Προσφυγικής Μνήμης. Έχει επιμεληθεί και εκδώσει πολλά βιβλία και λευκώματα σχετικά με τους τόπους καταγωγής στην Ελλάδα , αλλά και για τον ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης. Διατηρεί επίσης πολυμελή χορωδία με μουσικό και χορευτικό τμήμα, που συνεχώς ανανεώνεται και εμπλουτίζεται στην μελέτη παρουσίαση της μουσικής παράδοσης των ιδιαιτέρων πατρίδων των προγόνων τους . Τακτικά οργανώνουν τμήματα εκμάθησης Ελληνικών.
Στο νησί μας έχουν έλθει επίσημα και με πρόσκληση της ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ τρεις φορές. Η πρώτη με την συναυλία της Χορωδίας τους στο προαύλιο του Λουτρού στην Επάνω Σκάλα. Η δεύτερη με την διοργάνωση στην Μαρίνα Μυτιλήνης της έκθεσης «ΠΟΛΗ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΜΟΥ», αφιερωμένη στον ελληνισμό της Πόλης. Η τρίτη με διοργάνωση συναυλίας στο Συνεδριακό Κέντρο του Μόλυβου και έκθεση στο Επιμελητήριο Μυτιλήνης.
Τώρα είναι η τέταρτη φορά που έρχονται και θα εμφανιστούν στο κοινό της Μυτιλήνης με το ρεπερτόριο των τραγουδιών τους να περιλαμβάνει σε ελληνική και τουρκική γλώσσα κοινά τραγούδια και ακούσματα, με τα οποία όλοι μας μεγαλώσαμε.
Ο πρωτοπόρος της Ελληνοτουρκικής φιλίας, τέως Δήμαρχος Δικελί, Οσμάν Οζγκιουβέν γεννήθηκε στο Δικελί το 1944. Ο πατέρας του ήτανε διανομέας αλληλογραφίας και η μητέρα του δούλευε στο σπίτι. Είχανε τέσσερα παιδιά και ο Osman ήτανε το τρίτο παιδί τους. Όταν ήτανε τεσσάρων χρονών, έχασε τον πατέρα του. Αργότερα, για να μπορέσει να μάθει γράμματα μετακομίσανε στην Σμύρνη με την μητέρα τους. Ολοκληρώνοντας τη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια εκπαίδευση του στη Σμύρνη, έγινε πολιτικός μηχανικός. Ο ÖZGÜVEN περιγράφοντας τον εαυτό του έλεγε ότι σε όλη τη ζωή του «Προσπάθησα να γίνω άνθρωπος με την πραγματική έννοια του ανθρώπου.» Δήλωνε πάντα υπέρμαχος της Ισότητας ,της Δικαιοσύνης , της Ειρήνης και της Δημοκρατίας.
Προσπάθησε να συμμετέχει σε πολιτικές οργανώσεις οι οποίες ήταν πιο κοντά στην πρακτική πολιτική ζωή, στην στάση του, στις ιδεολογικές και πολιτικές επιλογές του. Μεταξύ 1984 και 1994 διετέλεσε δήμαρχος στο Δικελί για δύο θητείες. Στους μαύρους καιρούς του φασισμού της 12ης Σεπτεμβρίου, προσπάθησε να ανάψει μια φωτιά Δημοκρατίας. Στο Δικελί προσπάθησε να δημιουργήσει μια πλατφόρμα ειρήνης και εργατικής δημοκρατίας.
Δημιούργησε στενές σχέσεις με την Μυτιλήνη. Παρ’ όλες τις ακραίες εθνικιστικές επιθέσεις και εμπόδια, έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για την ανάπτυξη της ελληνοτουρκικής φιλίας. Πρωτοστάτησε στη διοργάνωση κοινών συναντήσεων και φεστιβάλ ειρήνης. Στα φεστιβάλ έγινε ορατή η λαχτάρα των λαών για συνύπαρξη μέσα στην ειρήνη και την αδελφότητα. Και το ίδιο του παιδί το ονόμασε Μπαρίς, δηλαδή Ειρήνη. Χάρη στις προσπάθειες του άλλαξε το Δικελί.
Οι εχθροί της Φιλίας και της Δημοκρατίας κατάφεραν να τον ανατρέψουν. Παρ’ όλα τα εμπόδια, εξελέγη Δήμαρχος και πάλι μετά από 10 χρόνια. Και πάλι με βάση την «Κοινωνική Τοπική Αυτοδιοίκηση». «Το νερό είναι ζωή και δεν πουλιέται» είπε και έκανε ελεύθερη την χρήση του νερού για τους δημότες με χαμηλά εισοδήματα. Λέγοντας « Δεν είμαστε εμπορικός οργανισμός, είμαστε δημόσιος θεσμός» κατηγορήθηκε πολλές φορές για τον αγώνα του κατά της εμπορευματοποίησης του νερού. Τελικά, τον οδήγησαν στα δικαστήρια. Καταδικάστηκε σε 8,5 χρόνια φυλάκισης! Αναγκάστηκε να φύγει από την χώρα.
Την αστική συγκοινωνία την έκανε δωρεάν για τους μαθητές. Στα Κέντρα Υγείας, το κόστος της εξέτασης το μείωσε στη «Μία Λίρα» . Στους πολίτες του Δικελιού έδωσε στο χαμηλότερο κόστος το ψωμί, σε σχέση με το κόστος του ψωμιού στην υπόλοιπη Τουρκία. Για τις γυναίκες δημιούργησε το «Σπίτι της Αλληλεγγύης» και για τα άτομα με ειδικές ανάγκες δημιούργησε το «Σπίτι ατόμων με ειδικές ανάγκες». Προσπάθησε να ενεργοποιήσει 10 όρους στην κοινωνική λειτουργία του Δήμου που να καλύπτουν τις απαιτήσεις και τις ανάγκες όλων των κατηγοριών των πολιτών και που περιλαμβάνουν τους ηλικιωμένους, τις γυναίκες, τα παιδιά και τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος