“Talking Heads” στο Θέατρο 104 – Συνέντευξη με την ηθοποιό Πηνελόπη Σταυροπούλου

“Ο Άλαν Μπένετ έχει έναν μοναδικό τρόπο να προσεγγίζει τα πιο δραματικά πρόσωπα-γεγονότα μ’ έναν ανάλαφρο τρόπο. Αγαπά τους χαρακτήρες που συνθέτει και αγκαλιάζει ακόμα και την πιο σκοτεινή πλευρά τους”. Με αυτά τα λόγια, η ηθοποιός Πηνελόπη Σταυροπούλου περιγράφει τον συγγραφέα της συλλογής μονολόγων “Talking Heads”, η οποία μεταφέρεται επί σκηνής στο Θέατρο 104.

Συνέντευξη στον Χρήστο Μπάτραλη

Για τα έργα “Πατατάκι μέσα στη ζάχαρη”, “Κρεβάτι ανάμεσα στις φακές” και “Μία κυρία των γραμμάτων”, που περιλαμβάνει η συλλογή μονολόγων “Talking Heads”, μιλάει στη “Ραδιοτηλεόραση” η Πηνελόπη Σταυροπούλου, η οποία ερμηνεύει και τους τρεις ρόλους των μονοπράκτων. 

Ποια στοιχεία σάς κέντρισαν την προσοχή στα συγκεκριμένα τρία μονόπρακτα του Άλαν Μπένετ, ώστε να ερμηνεύσετε τους αντίστοιχους ρόλους;

Τα θέματα που απασχολούν τους διαφορετικούς ήρωες: Ρατσισμός–Σεξουαλικότητα– Θρησκεία και η μοναχικότητά τους. Αυτοί οι ήρωες βρίσκονται χωρίς κινητό, στη σκηνή, στη ζωή τους δηλαδή. Τους δίνεται η ευκαιρία να το ζήσουν και να μπορούν να αντιδράσουν. Στον έξω κόσμο είναι πολλοί τέτοιοι άνθρωποι και το κινητό τούς αποσυντονίζει, τους αποπροσανατολίζει από τα προβλήματα τους. Ασχολούμαστε με το τι γίνεται έξω, περισσότερο από το μέσα μας στις μέρες μας, ενώ αυτούς τους ήρωες τους νοιάζει πώς θα βρουν τρόπο επικοινωνίας με τον εαυτό τους, αλλά και κατά συνέπεια με τον έξω κόσμο.

Επίσης, φαίνονται καθαρά τα κοινά που έχουμε όλοι οι άνθρωποι, ακόμα κι αν διαφέρουμε μέσα στην καθημερινότητά μας. Και σίγουρα, το χιούμορ, που είναι κάτω από όλες τις δύσκολες καταστάσεις. Εκτός από τον θάνατο ενός μικρού παιδιού -που μαθαίνουμε- των γειτόνων, που δεν ξέρουμε τι συνέβαινε, τι απασχολούσε την απέναντι οικογένεια. Ακόμα και στον ρόλο της Αϊρίν «Στην κυρία των Γραμμάτων», που έχει προαποφασίσει από το μεγάλο ενδιαφέρον της να κρίνει τους γείτονές της, να βγάλει τα συμπεράσματά  της και να προσπαθήσει να παίξει τον ρόλο του διασώστη, επιδιώκοντας την προσωπική διάσωσή της, δεν έχει κορόνες. Ο συγγραφέας μάς επιβάλλει σιωπή. Τίποτα άλλο, μια παύση και η ζωή συνεχίζεται με ό,τι την τροφοδοτούμε εμείς ή επιτρέπουμε στους άλλους. Η απλοϊκότητα έχει μεγάλο ενδιαφέρον σε μια εποχή που φωνάζει πολύ δυνατά συχνά χωρίς να λέει τίποτα στην ουσία. Μου αρέσει να είμαι σαν άνθρωπος η φωνή των άλλων. Αυτή που τολμά να μιλήσει για λογαριασμό άλλων. Άλλωστε, αυτό κάνει το θέατρο και οι ρόλοι.

Πρόκειται για τρεις διαφορετικούς χαρακτήρες. Υπάρχει κάποιο νήμα που τους ενώνει και, αν ναι, πού έγκειται η κοινή τους πλευρά;

Διαφορετικοί χαρακτήρες, με κοινό νήμα -στη λέξη νήμα που είπατε, αισθάνθηκα ασφαλής- γιατί τίποτα δεν είναι αποκομμένο. Όλα έχουν αντίκτυπο και όλα έχουν συνυπευθυνότητες. Τα περισσότερα είναι αυτά που μας ενώνουν, καθώς κοιτάμε τις διαφορετικότητες. Αυτά που μας ενώνουν είναι και αυτά που μας προχωρούν σε προσωπικό επίπεδο, νομίζω. Έτσι είναι όλα αυτά που προανέφερα: Ρατσισμός- Σεξουαλικότητα-Θρησκεία και Μοναξιά.

Θέλω να πιστεύω πως ενδιάμεσα υπάρχουν κι άλλα, που καλό είναι να αφήσουμε το κοινό να ανακαλύψει στο τι και στο πού μπορεί να ταυτιστεί. Ο κάθε άνθρωπος βρίσκει τις χορδές του σε περίεργα σημεία του σώματος και της ψυχής του… Δεν είναι όλα ορατά ούτε εύκολα αναγνωρίσιμα.

Ποια είναι η συγγραφική δύναμη του Άλαν Μπένετ, για εσάς, που τον κάνει αγαπημένο και δημοφιλή συγγραφέα;

Ο Άλαν Μπένετ είναι ένας ευφυέστατος άνθρωπος. Έχει έναν μοναδικό τρόπο να προσεγγίζει τα πιο δραματικά πρόσωπα-γεγονότα με έναν ανάλαφρο τρόπο. Αγαπά τους χαρακτήρες που συνθέτει και αγκαλιάζει ακόμα και την πιο σκοτεινή πλευρά τους. Διαθέτει ξεχωριστή εκφραστική φωνή και έντονο χιούμορ. Αυτά τα χαρακτηριστικά, σε συνδυασμό με την ανθρωπιά που χαρακτηρίζει τη γραφή του, πιστεύω πως έκαναν το σύνολο του έργου του δημοφιλές. Είναι και ο ίδιος μια φιγούρα υπό εξέταση, έψαξε πολύ το μέσα και τους γύρω του, με κατανόηση. Αυτό τον κάνει για μένα τελείως ξεχωριστό. Η διακριτικότητά του έχει μια γλυκιά τρυφερή αγκαλιά. Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενη που έχω μπει στον κόσμο του Μπένετ μέσα από τα έργα του.

Υπάρχει κάποια δική σας θεατρική στιγμή την οποία ξεχωρίζετε;

Ξεχωριστή και δυνατή στιγμή μου ήταν με το Ανοιχτό Θέατρο του Γιώργου Μιχαηλίδη, στο έργο Κρίμα που είναι πόρνη του Τζον Φορντ, στον ρόλο της Ιππολύτης. Η παράσταση άφησε εποχή. Τα κοστούμια του Γιάννη Μετζικώφ και όλη αυτή η εικαστική επανάστασή του. Με κορυφαίους ηθοποιούς, Μηνά Χατζησάββα, Καριοφυλλιά Καραμπέτη κ.ά.

Πριν από αυτό, ο ρόλος της Αγαύης στις Βάκχες του Ευριπίδη, μια κυπριακή παραγωγή και επιχορηγούμενη από τον ΘΟΚ, σε σκηνοθεσία Αντρέα Χριστοδουλάκη. Ήμουν 25 χρόνων μόνο. Δεν είναι εύκολο να μιλήσεις για δύναμη ο ίδιος, αυτό όμως που εισέπραξες προσωπικά ή συνολικά το κάνει δυνατό.

Αν ψάξω βαθιά μέσα μου, νομίζω πως θα επιλέξω την πρώτη φορά που έπαιξα στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου ως μαθήτρια στο πρώτο έτος της Σχολής για εκπαιδευτικούς λόγους, στο έργο Γαλάζιο πουλί του Μέτερλινκ, σε σκηνοθεσία Παπαδάκη και με πλειάδα κορυφαίων ηθοποιών, όπως η Ελένη Χαλκούση και ο Παντελής Ζερβός. Είχα μόνο μια ατάκα σαν αγελάδα, σε κάθε παράσταση ζητούσα στον συμφοιτητή μου, που έκανε τον ταύρο να μου την ψιθυρίσει… Φυσικά, είχα και πολλούς μουγκούς ρόλους που με έκαναν το ίδιο ευτυχισμένη. Αυτή η Σκηνή του Εθνικού, όπως και το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, όπου είχα την τύχη να έχω παίξει και εκεί τρεις φόρες, δεν περιγράφεται εάν δεν το έχεις ζήσει. Σε όποιον ρόλο και όποιου μεγέθους.

“Talking Heads” του Άλαν Μπένετ

Πρεμιέρα: Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2019, 21:15

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Παπαδάκης

Παραστάσεις: Παρασκευή, 21:15, Σάββατο – Κυριακή, 18:30

Διάρκεια παράστασης: 95′

Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ, 10 ευρώ (φοιτητικό, συνταξιούχων), 8 ευρώ (άνεργοι, ατέλειες),  8 ευρώ (Ομαδικά Εισιτήρια (άνω των 10 ατόμων))

Προπώληση: Ταμείο του Θεάτρου 104

Θέατρο 104

Ευμολπιδών 41, Γκάζι-Μετρό Κεραμεικός

Τηλ.: 210 3455020