Στα Φεστιβάλ του Κόσμου: Τορόντο 2019
Γράφει ο Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Στις 15 Σεπτεμβρίου, το 44ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο ολοκλήρωσε τη δεκαήμερη γιορτή της 7ης Τέχνης με την ανακοίνωση των βραβείων. Με αφορμή τις περίπου 40 ταινίες που παρακολούθησα, μοιράζομαι μαζί σας μερικές σκέψεις. Θα ήθελα να σας προκαταβάλω ότι στο πλαίσιο ενός φεστιβάλ -όπου βλέπεις ακόμα και πέντε ταινίες στη σειρά, κάνεις συνεντεύξεις, ενημερώνεσαι για την επικαιρότητα- ενδέχεται να έχεις αδικήσει κάποια ταινία. Όποιες από αυτές αξίζουν μια δεύτερη ανάγνωση, επιλέγω να την κάνω με την κυκλοφορία τους στη χώρα μας. Οι πρώτες σκέψεις όμως δίνουν ένα στίγμα πιο αυθόρμητο, λιγότερο φιλτραρισμένο και σίγουρα πιο άμεσο.
Κάθε χρόνο στο φεστιβάλ του Τορόντο υπάρχει μια ταινία μη καταξιωμένων δημιουργών που κερδίζει την εμπιστοσύνη του κοινού. Φέτος, αυτή ήταν το Waves, για το οποίο, λόγω της μεγάλης ζήτησης, προστέθηκαν επιπλέον προβολές ώστε να ικανοποιηθεί η περιέργεια του κοινού που σε σταθερά αυξανόμενη φάση προσδοκούσε να τη δει πριν από τους υπόλοιπους. Δύο ιστορίες σε χρονική απόσταση για δύο αδέλφια: εκείνος άθελά του θα σκοτώσει το κορίτσι του, που πρόσφατα τον χώρισε, εκείνη -μετά τη φυλάκιση του πρώτου- θα προσπαθήσει να φτιάξει τη ζωή της. Δύο ζεύγη ανθρώπων που χάνονται στις αντανακλάσεις των δρόμων που επιλέγουν, θαμπώνονται από τα δυνατά φώτα και επιλέγει ο καθένας τους την πορεία που είναι συμβατή με την προσωπικότητά του.
Η αφροαμερικανική κοινότητα επαναλαμβάνει το «ευτυχές ατόπημα» που ονομάζεται Moonlight. Εγκλωβισμένο στην -κατά τα άλλα εντυπωσιακή instagramικής αισθητικής- φωτογραφία του Drew Daniels, υπογραμμίζεται η παρουσία του καυκάσιου σκηνοθέτη Trey Edward Shults (σε βαθμό εκνευριστικής αυταρέσκειας), ξεχνώντας συχνά την ουσία της ιστορίας των ηρώων. Μελοδραματικό, ασπόνδυλο, φέρει και φέρεται από τη γοητεία «νεαρού δανδή σε βραδινή έξοδο», αφήνει σαν πυροτέχνημα σχηματισμούς στον αέρα που χάνονται στης νύχτας το σκοτάδι. Κανείς όμως δεν μένει ασυγκίνητος από μια λάμψη στον ουρανό και τους σχηματισμούς της. Μερικές φορές η ουσία -ή η απουσία της- έχουν και αυτές τον σκοπό τους.
*Η κριτική της ταινίας γράφτηκε μετά την προβολή του φιλμ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο.
Φωτογραφίες: TIFF/Invision/AP
Βίντεο για το φεστιβάλ: TIFF Talks
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος