ΕΝΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα
«Η λάσπη» είναι η ιστορία ενός ανθρώπου, του Σάντο, που φτάνει ή που θέλει να φτάσει στα άκρα, διατηρώντας παράλληλα όλα τα αναμενόμενα χαρακτηριστικά της μεσότητας. Ενός ανθρώπου που σχεδιάζει να αυτοκτονήσει μπροστά στη μητέρα και την αδερφή του επειδή δεν μπορεί να ζήσει μια ζωή αντάξια των προσδοκιών του και, καθώς περιφέρεται στην Αθήνα αναμασώντας τις τελευταίες λεπτομέρειες του σχεδίου του, μας αποκαλύπτει μέσα από την αφιλτράριστη σκέψη και τον φορτισμένο του λόγο όσα προηγήθηκαν και όσα θα ακολουθήσουν.
Είναι ένας νέος άνθρωπος απόλυτα ενταγμένος στο κοινωνικοϊστορικό του περιβάλλον (οικονομικός μετανάστης β’ γενιάς στην Ελλάδα), αλλά που προβάλλει τα χαρακτηριστικά του σε ένα υψηλότερο επίπεδο διαχρονικής αντιμετώπισης της ύπαρξης. Πολλές πτυχές της προβληματικής του ίσως πηγάζουν από αυτήν του την ιδιότητα ως μετανάστη, ωστόσο αυτό είναι μόνο μια από τις δυνάμεις που έχει επιδράσει πάνω του, συνδυαστικά με τη βιολογική προδιάθεση, την οικογένεια, το κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο στο οποίο κινείται. Κάπως έτσι προκύπτει και το κυρίαρχο θέμα του βιβλίου, όπως το βλέπω εγώ: το άτομο σαν ένας μοναδικός και διαμορφούμενος πόλος, που στέκεται βομβαρδιζόμενος από ετερόκλητες κι αντίρροπες δυνάμεις μεταξύ εξωτερικής και εσωτερικής κατάστασης.
Στον λόγο του πρωταγωνιστή, ο οποίος είναι ένας λόγος σύγχρονος και αστικός, πότε περισσότερο λόγιος και πότε του δρόμου, ενσωματώνονται χωρία με τη ντοπιολαλιά της ιδιαίτερης πατρίδας μου, της Χιμάρας. Είναι χωρία που έχουν σκοπό να αναδείξουν την απόσταση του ήρωα από το πρωτογενές του περιβάλλον και παράλληλα να μεταδώσουν συμπυκνωμένα την εικόνα μιας εποχής διαφορετικού χώρου και χρόνου.
Ο Σάντο (θέλω να) είναι ένας άνθρωπος που, βουτηγμένος στη λάσπη, γινόμενος ένα με αυτή και χωρίς να θέλει να την αποτινάξει από πάνω του, προσπαθεί να υμνήσει τη ζωή.
Όπως γράφει κάπου στο Πηγάδι ο Βασίλης Βασιλικός:
«Και τώρα τι θα την κάνουμε τη λάσπη που μας δόθηκε; Θα φτιάξουμε με αυτήν θεούς και θα της ενφυσήσουμε την ανθρώπινη πνοή; Γιατί απορείς; Η λάσπη είναι καλό πράγμα. Από τη λάσπη λένε οι γραφές ότι έγινε ο άνθρωπος»
Χρήστος Αρμάντο Γκέζος
Το μυθιστόρημα του Χρήστου Αρμάντο Γκέζου Η λάσπη κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μελάνι (σελ.: 208, τιμή: 14,92 €).
Διαβάστε εδώ τις πρώτες σελίδες του βιβλίου.
Πίνακας εξωφύλλου: Francis Bacon, Τρίπτυχο. Στη μνήμη του George Dyer (λεπτομέρεια), 1971 Βασιλεία, Ίδρυμα Beyler
Συνέντευξη του συγγραφέα στο Πρώτο Πρόγραμμα μπορείτε να ακούσετε εδώ.
Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΡΜΑΝΤΟ ΓΚΕΖΟΣ γεννήθηκε στη Χιμάρα της Β. Ηπείρου το 1988 και είναι απόφοιτος της Σχολής Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών του ΕΜΠ. Το πρώτο του βιβλίο, η ποιητική συλλογή Ανεκπλήρωτοι Φόβοι (Εκδόσεις Πολύτροπον) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2013 για «[…] το ταλέντο του, την ωριμότητα της σκέψης και της ποίησης, την αδιαμφισβήτητη προοπτική της εξέλιξής του. Έναν νέο που τη βορειοηπειρώτικη παράδοση της ελληνικής γλώσσας και την ανθεκτική ψυχή του την κάνει δυνατή ποίηση» όπως σημειώνεται στο σκεπτικό της επιτροπής των Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος