Αλέκος Αλεξανδράκης – 8 Νοεμβρίου 2005

Warning: Undefined array key "frameborder" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 77

Warning: Undefined array key "scrolling" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 78

Warning: Undefined array key "width" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 92

Warning: Undefined array key "height" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 92

Φέτος συμπληρώνονται 15 χρόνια από το θάνατο του Αλέκου Αλεξανδράκη, στις 8 Νοεμβρίου 2005. Το Αρχείο της ΕΡΤ, τιμώντας τη μνήμη του, ψηφιοποίησε και παρουσιάζει την εκπομπή:

ΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
( video)

Η εκπομπή, που προβλήθηκε στις 19 Ιουλίου 1986, είναι αφιερωμένη στον Αλέκο Αλεξανδράκη. Ο γνωστός ηθοποιός, συναντά τον Βασίλη Τσιβιλίκα και τον Κώστα Φέρρη στο «Καλλιτεχνικό καφενείο» και μοιράζεται μαζί τους τις σημαντικές στιγμές της επαγγελματικής και προσωπικής του πορείας. Θυμάται πώς, ενώ ήθελε να γίνει σκηνοθέτης κι ετοιμαζόταν να πάει στο Λος Άντζελες, βρέθηκε να σπουδάζει υποκριτική στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, αλλά και πώς πήρε τον πρώτο του ρόλο, πριν ακόμη ολοκληρώσει τις σπουδές του. Με ιδιαίτερη αγάπη αναφέρεται στην πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο, στην παράσταση «Φθινοπωρινή παλίρροια» και την κριτική που έγραψε γι’ αυτόν ο Αιμίλιος Χουρμούζιος, που είχε τον τίτλο: «Παρουσιάστε όπλα. Επιτέλους, ένας εραστής στο ελληνικό θέατρο». Μιλά ακόμη για τα πρώτα του βήματα στον κινηματογράφο με τις ταινίες «Εκείνες που δεν πρέπει να αγαπούν» και «Η Αγνή του λιμανιού», αλλά και για την εποχή που έφτασε να κάνει οκτώ ταινίες μέσα σε ένα χρόνο. Δεν παραλείπει βέβαια να αναφερθεί και στην ταινία «Συνοικία το όνειρο», που σκηνοθέτησε ο ίδιος και στις δυσκολίες που αντιμετώπισε τόσο για να μπορέσει να την ολοκληρώσει όσο και μετά, αφού αρχικά απαγορεύτηκε η προβολή της, ενώ στη συνέχεια βγήκε μόνο στις κινηματογραφικές αίθουσες της Αθήνας και αφού πρώτα είχε περάσει από λογοκρισία. «Δεν ήταν τότε μόνο το ότι κάναμε μια ταινία, κατά τη γνώμη μας καλλιτεχνική, ένα τόλμημα. Αλλά για όλους που δουλεύαμε σ’ αυτήν, από ηθοποιούς μέχρι και τον τελευταίο τεχνικό, ήταν σαν μια διαδήλωση. Κάτι απαγορευμένο που εμείς θα βγούμε και θα το φωνάξουμε. Γι’ αυτό υπήρχε αυτό το πάθος», τονίζει.

Ο Αλέκος Αλεξανδράκης παραδέχεται επίσης ότι του άρεσε πάντα περισσότερο το θέατρο. «Ο κινηματογράφος μου άρεσε πάρα πολύ όχι σαν ηθοποιός, τον ήθελα σαν σκηνοθέτης, εκείνο με γοήτευε. Κι ίσως αν είχα καταφέρει να κάνω αυτή τη δουλειά, του σκηνοθέτη, αν δεν ήταν τόσο δύσκολες οι εποχές και κυρίως τα οικονομικά, ίσως να ήμουν και διαφορετικός άνθρωπος. Μπορεί τώρα να μιλούσα αλλιώς, να έλεγα: ναι νομίζω ότι ολοκλήρωσα όλα μου τα όνειρα. Ενώ τώρα απλώς αισθάνομαι ότι μια ζωή δουλεύω, όσο μπορώ καλύτερα, αλλά χωρίς να αισθάνομαι δημιουργός», εξηγεί. Ακόμη μιλά για την τηλεόραση, για τη νέα θεατρική παράσταση που ετοιμάζει και για τις γυναίκες, που όπως τονίζει έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του.

Οικοδεσπότες: Βασίλης Τσιβιλίκας, Μίμης Πλέσσας, Κώστας Φέρρης.
Σκηνοθεσία: Νέστωρ Παβέλλας
Έτος παραγωγής: 1986

Δείτε περισσότερα στο archive.ert.gr