Στους πολιτικούς στοχαστές των νεοτέρων χρόνων με βιογραφικές και ερμηνευτικές προσεγγίσεις, αναφέρεται το βιβλίο του Πασχάλη Μ. Κριτομηλίδη, που κυκλοφόρησε σε 7η έκδοση από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να σκιαγραφήσει τις σημαντικότερες συμβολές στον διάλογο του πολιτικού ουμανισμού και του ατομικιστικού φιλελευθερισμού, των δύο ρευμάτων που διαμόρφωσαν τη νεότερη πολιτική σκέψη, τις στοχαστικές και συστηματικές αναζητήσεις γύρω από τη συνύπαρξη των ανθρώπων σε οργανωμένα σύνολα οι οποίες διατυπώθηκαν κατά τη μετά τον Μεσαίωνα εποχή.
Στόχος της ανάλυσης είναι η αποκατάσταση της ιστορικότητας καθεμιάς από τις συμβολές αυτές, ώστε να γίνουν κατανοητές οι προθέσεις και οι επιδιώξεις, πολιτικές και ηθικές, των στοχαστών που σχολιάζονται, ως προς τη διατύπωση των πολιτικών τους επιχειρημάτων. Μόνον έτσι μπορεί να γίνει αντιληπτός ο χαρακτήρας της συμβολικής έκφρασης που υιοθετούν οι στοχαστές, για να επικοινωνήσουν με τον πολιτισμικό τους περίγυρο, και να αποκρυπτογραφηθεί το μήνυμά τους με τα δικά τους και όχι τα δικά μας συμφραζόμενα, που συχνά μας παρασύρουν σε παρανοήσεις.
Ως κλειδί της ιστορικής αποκατάστασης του νοήματος της πολιτικής σκέψης επιλέχθηκε η βιογραφική μέθοδος, η οποία επιτρέπει την ένταξη των συγγραφέων και των έργων στο ιστορικό τους πλαίσιο, αποκαλύπτοντας έτσι τις πολιτικές συγκυρίες που διαμόρφωσαν τις προθέσεις της επιχειρηματολογίας τους. Με αυτή τη μέθοδο παρουσιάζονται η πνευματική φυσιογνωμία και οι πολιτικές ιδέες των Μακιαβέλλι, Χομπς, Λοκ, Μοντεσκιέ, Ρουσσώ, Μπερκ, Μπένθαμ, Μιλλ και Τοκβίλλ. Η παρουσίαση των ιδεών τους πλαισιώνεται από εκτενείς βιβλιογραφικές συναγωγές πηγών και βοηθημάτων, που καθιστούν το βιβλίο εργαλείο για περαιτέρω έρευνα και εμβάθυνση.
Σε αυτή την έκδοση του βιβλίου, αναθεωρήθηκε και εμπλουτίστηκε σε πολλά σημεία ολόκληρο το κείμενο και ενημερώθηκε για άλλη μια φορά με ουσιαστικό τρόπο η βιβλιογραφία, ώστε να φτάσει στα χέρια του αναγνώστη μια έκδοση συμπληρωμένη με τις τελευταίες προσκτήσεις της έρευνας στα κεφάλαια της πολιτικής θεωρίας που παρουσιάζονται στις σελίδες της.
Ο συγγραφέας
Ο Πασχάλης Μ. Κιτρομηλίδης, διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, υπηρέτησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1980 έως το 2016, αρχικά στην ενιαία Νομική Σχολή και εν συνεχεία ως Αναπληρωτής καθηγητής (1983) και Καθηγητής (1987) της Πολιτικής Επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης. Από το 1980 διευθύνει το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, ενώ διετέλεσε επίσης Διευθυντής του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (2000-2011). Υπήρξε Επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Μπράντεϊς (ΗΠΑ), Visiting Fellow στα Πανεπιστήμια Καίμπριτζ και Οξφόρδης, Επισκέπτης διευθυντής σπουδών στην Ανωτάτη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών στο Παρίσι, Fernand Braudel Senior Fellow στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας και Επισκέπτης καθηγητής στο Κέντρο Μελετών της Ιταλικής Αναγέννησης Villa I Tatti του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ στη Φλωρεντία. Είναι μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής των Ελλήνων από το 2004 και συγγραφέας ή επιμελητής άνω των πενήντα αυτοτελών εκδόσεων και πέραν των διακοσίων εξήντα άρθρων και βιβλιοκρισιών σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας «Βασίλη Ξανθόπουλου – Στέφανου Πνευματικού» (2016), το Αριστείον των Ιστορικών και Κοινωνικών Επιστημών της Ακαδημίας Αθηνών (2018) και τον Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας (2015). Από το 2020 είναι Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και Εξωτερικό μέλος της Κυπριακής Ακαδημίας Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος