Από αυτή την Κυριακή ξεκινά να προβάλλεται η σειρά The Hot Zone: Anthrax σε γνωστή πλατφόρμα που φιλοξενεί το δίκτυο του National Geographic.
του Αλέξανδρου Ρωμανού Λιζάρδου
Ο Tony Goldwin υποδύεται έναν ερευνητή στο χώρο της παραγωγής εμβολίων, μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που με πρόφαση την επιστήμη και το κοινό καλό, -με βάση τις αστυνομικές εκθέσεις- βάζει σε κίνδυνο ζωές αθώων συνανθρώπων του. Ως επιστήμονας θέτει ερευνητικά ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει. Όταν όμως ανακρίνεται για τις μεθόδους επιβολής των αποτελεσμάτων των ερευνών του δείχνει να μην είναι διατεθειμένος να απαντήσει.
«Προτιμώ να είναι είμαι αυτός που θέτει ερωτήματα. Θα έλεγα ότι μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι μαθαίνοντας περισσότερα, και ιδιαίτερα όσο πλουτίζω με πληροφορίες, αντιλαμβάνομαι πόσα λίγα γνωρίζω. Οπότε ως επιλογή, προτιμώ να ρωτάω», θα μας πει ο Tony Goldwin.
Η σειρά «Hot Zone: Anthrax» επιλέγει το δύσκολο δρόμο αφήγησης: δεν εκθέτει τα ιστορικά γεγονότα στους θεατές ούτε τους προϊδεάζει -για όσους δεν γνωρίζουν το παρασκήνιο- για την εξέλιξη. Με όρους αντίθετης προοικονομίας, ο θεατής παρακολουθεί τα γεγονότα αρχικά σε γραμμική αφήγηση και στη συνέχεια με flash back. Είναι λοιπόν καταδικασμένος ο θεατής στην πλάνη της αθωότητας του κεντρικού χαρακτήρα ή έστω στην αμφιβολία. Αυτό το δραματουργικό εργαλείο εντείνει την αγωνία και επιτρέπει στον Bruce Ivins αν όχι να ερμηνευτεί μέσω του ψυχολογικού του προφίλ -που ίσως- τον οδήγησε στην έναρξη ενός σύντομου σε διάρκεια βιολογικού πολέμου-, σίγουρα να αποκτήσει τρισδιάσταρτη υπόσταση.
«Αυτό το στοιχείο μου άρεσε περισσότερο στον χαρακτήρα μου. Ξέρετε, ο Μπρους ήταν ένας υπέροχος τύπος. Τον αγαπούσαν οι άνθρωποι γύρω του παρά τον εκκεντρικό του χαρακτήρα. Του άρεσε να είναι στο κέντρο της προσοχής και γενικότερα ήξερε όλες τις λύσεις αν και ήταν ξερόλας. Ήταν όμως και εξαιρετικά έξυπνος. Απόλυτα αφοσιωμένος στην οικογένεια του. Μέγας υποστηρικτής της εκκλησίας. Πάντοτε ήθελε να βοηθά τους φίλους του και ήταν ένας σπουδαίος τύπος που αγαπούσε τους συνανθρώπους του. Όμως, όπως τόσοι άνθρωποι, υπέφερε σιωπηλά από τις συνέπειες των παιδικών του τραυμάτων και μια σοβαρή ψυχική ασθένεια που έκρυβε από όλους».
Ο Bruce δεν ήταν μια οριακή προσωπικότητα αλλά ένας πονεμένος επικίνδυνος άνθρωπος με ψυχολογικές διαταραχές, σε μια εποχή που ακόμα και η προσπάθεια εύρεσης βοηθητικής θεραπείας, αποτελούσε στιγματισμό. «Και ξέρετε» σχολιάζει, «ακόμα και οι ιδιωτικές ψυχοθεραπείες τον τρόμαζαν. Θεωρούσε ότι αυτό θα είχε αντίκτυπο στους συνεργάτες του, θα επηρέαζε την καριέρα του και τελικά θεωρώ ότι αυτό συνέβαλε πολύ σημαντικά στη συμπεριφορά του που τον οδήγησε να κάνει τέτοια καταστροφικά πράγματα. Ίσως όμως, από ό,τι μου φάνηκε, ήταν στην πραγματικότητα ο τύπος, που μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο».
-Για τον Μπρους το να είσαι δειλός ήταν ελάττωμα και η ψυχοθεραπεία ήταν κάτι το αφύσικο. Θα θέλατε να το σχολιάσετε;
-Καταλαβαίνω ότι και τότε, όπως και σήμερα, η ψυχική ασθένεια συνδέεται με μεγάλο στιγματισμό. Βλέπετε, η ανάγκη θεραπείας για τις ψυχικές ασθένειες θεωρούνταν αδυναμία και αυτό έκανε τον Μπρους να αισθάνεται μεγάλη ντροπή. Αυτό τον απασχολούσε γιατί ήξερε ότι πάσχει από κάτι. Ήταν μεγάλη ντροπή για εκείνον γιατί δεν ήθελε να τον θεωρούν δειλό, αν και αυτό μάλλον ίσχυε καθώς βαθιά μέσα του ήταν εξαιρετικά φοβισμένος.
-Εσάς τί σας φοβίζει;
-Φοβάμαι μην πάθουν κάτι τα παιδιά μου. Φοβάμαι μήπως καταρρεύσει η κοινωνία μας. Πιστεύω ότι ζούμε σε μια πολύ επικίνδυνη εποχή και φοβάμαι τους κοινωνικούς διαχωρισμούς που θα υπονομεύσουν τις φιλοδοξίες μας για μια ελεύθερη και ανοιχτή κοινωνία. Όλες αυτές οι θεωρίες συνομωσίας έχουν γίνει πλέον ανεξέλεγκτες.Η ελεύθερη διάδοση διαφόρων εκδοχών της αλήθειας είναι κάτι πολύ επικίνδυνο και καταστροφικό και ανησυχώ βλέποντας ότι πορευόμαστε με διχόνοιες και διαχωρισμό, πράγματα περιττά. Είμαστε όλοι άνθρωποι. Το να λειτουργούμε ως κοινότητα, ακόμα και έχοντας διαφορές, είναι μια υγιής κατάσταση. Βλέπω όμως ότι οδηγούμαστε στο διαχωρισμό και φοβάμαι ότι όπως πάνε τα πράγματα η κατάσταση θα χειροτερεύσει αντί να βελτιωθεί. Όλα αυτά με φοβίζουν.
-Χωρίς να προδώσω στοιχεία του σεναρίου, θα χρησιμοποιήσω μια φράση για να θέσω την επόμενη ερώτηση. Ο χαρακτήρας σας λέει ότι του αξίζει η θανατική ποινή αν έκανε όσα τον κατηγορούν πως έκανε. Ποιες είναι οι σκέψεις σας πάνω σε αυτό;
– Αντιτίθεμαι στη θανατική ποινή. Δεν πιστεύω ότι είναι αποτρεπτικός παράγοντας. Γνωρίζω ότι ένα σημαντικό ποσοστό των ανθρώπων που είναι φυλακισμένοι είναι στην πραγματικότητα αθώοι, -παρόλο που πολλοί άλλοι δεν είναι-, επομένως επομένως αναπόφευκτα θα θανατωθούν και άνθρωποι που είναι στην πραγματικότητα αθώοι. Και απλά δεν πιστεύω ότι λύνεται οτιδήποτε σκοτώνοντας κάποιον. Είμαι λοιπόν αντίθετος και δεν πιστεύω ότι έχουμε το δικαίωμα ως ανθρώπινα όντα να καταδικάζουμε ο ένας τον άλλο. Επίσης η θανατική ποινή είναι ουσιαστικά αναποτελεσματική και ζημιογόνα. Τη θεωρώ ανήθικη πρακτική και πιστεύω ότι πρέπει να την καταργήσουμε. Νομίζω ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι σωφρονισμού ώστε να απονέμεται δικαιοσύνη και να καθίστανται οι ανθρώπου υπεύθυνοι για τις πράξεις τους.
-Ως Έλληνας θα ήθελα να σας ρωτήσω αν έχετε επισκεφτεί τη χώρα μας;
-Λατρεύω την Ελλάδα και πριν από έναν μήνα βρισκόμουν εκεί για να επισκεφτώ κάποιους φίλους μου. Στην πορεία πήγαμε με πλοίο στα νησιά σας. Έχετε μια πολύ όμορφη χώρα. Δεν βλέπω την ώρα να ξαναέρθω.
-Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον Ντένη Ηλιάδη στην ταινία «Το τελευταίο σπίτι αριστερά»;
-Ο Ντένης Ηλιάδης μου προσέφερε υπέροχες στιγμές συνεργασίας. Είναι ένας πολύ ταλαντούχος σκηνοθέτης. Ενθουσιάστηκα με το ταλέντο του και πραγματικά ελπίζω να συνεργαστούμε ξανά σύντομα.
-Είχατε την ευκαιρία να δουλέψετε σε μια από τις πιο όμορφες ταινίες, τον «αόρατο εραστή». Έχετε ακόμα αναμνήσεις από αυτή τη συνεργασία;
-Ω ναι, ο «Αόρατος Εραστής» ήταν η πρώτη μου μεγάλη ευκαιρία. Στην καριέρα μου και ήταν απλώς ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Ήταν μια όμορφη ταινία και ένα όμορφο σενάριο και μια υπέροχη ομάδα ανθρώπων. Όλα αυτά. Ήταν μια από τις μαγικές στιγμές της ζωής μου. Ναι, και η ταινία είναι ακόμα υπέροχη. Αντέχει ακόμα στο χρόνο.
-Να έχετε μια υπέροχη μέρα και σας ευχαριστώ πολύ και πάλι.
-Άλεξ, σε ευχαριστώ.
Διαβάστε επίσης: «The Hot Zone: Anthrax» – Σίγουρα δεν είναι «άνθρακας» ο θησαυρός!
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος