Στις νέες γενιές περνάει η ιστορική μνήμη από τη Μικρασιατική καταστροφή, 100 χρόνια μετά, με σημαντικό ρόλο σε αυτό, των μουσείων που λειτουργούν με την ευθύνη συλλόγων Μικρασιατών. Στην Ελευσίνα, μαθητές της ειδικότητας Γραφικών τεχνών από το 1ο ΕΠΑΛ Ελευσίνας, επισκέφτηκαν το Μουσείο Ιστορίας και Λαογραφίας του Συλλόγου Μικρασιατών Ελευσίνας.
Όπως αναφέρουν οι ίδιοι στο λογαριασμό τους στο facebook για τις εντυπώσεις τους: «Με τους μαθητές της ειδικότητας Γραφικών Τεχνών του σχολείου μας, επισκεφθήκαμε το ΜΟΥΣΕΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ. Περνώντας την πόρτα, η απλότητα, η νοικοκυροσύνη και η πάστρα εμφανής σε όλες τις αισθήσεις.
Μας υποδέχθηκαν η Πρόεδρος του Συλλόγου κα Γιατζόγλου, η κα Καλασκάνη-Γέμελα και ο κος Μιχάλης Πολυβός.
Η Πρόεδρος, μας μίλησε για τις χαμένες πατρίδες, για την Μικρασιατική καταστροφή, για την προσφυγιά των προγόνων μας και τον ερχομό τους στην Ελλάδα και την Ελευσίνα.
Εκεί, η ραπτομηχανή, το κρεβάτι με τα ασπροκέντια, το κόκκινο κεντημένο μικρασιάτικο καφτάνι, το ψυγείο πάγου, τα υφαντά πασούμια, οι παλιές φωτογραφίες, οι επιστολές ,το κλειδί, η ντουλάπα με τον καθρέφτη και η φουφού.
Ένα σπιτικό φιλόξενο, ένα μουσείο συγκίνησης, μνήμης, θεματοφύλακας της ιστορίας που διδάσκει, εξιστορεί και καταθέτει στους νέους στοιχεία για τη ζωή των Ελλήνων Μικρασιατών που ήρθαν στην πόλη της Ελευσίνας το 1922. Μας διηγήθηκε την ιστορία του συλλόγου, που συμπλήρωσε εφέτος 90 χρόνια ιστορικής και πολιτιστικής παρουσίας στην πόλη της Ελευσίνας. Ιδρύθηκε το 1932 από τους Έλληνες της Μικράς Ασίας που ήρθαν πρόσφυγες το 1922 μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Αρκετοί ήρθαν με την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923-24.
Σκοπός του Συλλόγου είναι η διατήρηση και διάδοση της πολιτιστικής κληρονομιάς του ελληνισμού της Μ.Ασίας και η διατήρηση της μνήμης των προσώπων, των τόπων, των ηθών και εθίμων από τις αλησμόνητες πατρίδες των προγόνων μας.
Το 2013 εγκαινιάστηκε το Μουσείο.
Πρόκειται για µια προσφυγική κατοικία στην οδό Λαμψάκου 13, η οποία επισκευάστηκε και παραμένει όπως ακριβώς ήταν στο τέλος της δεκαετίας του 1920.
Το προσφυγικό σπίτι στο οποίο στεγάζεται το Μουσείο, ανήκε στην Καλλιόπη Φαγαδέα το γένος Κοντρογιάννη από την Σμύρνη.
Αποτελεί δε η ίδια μουσειακό έκθεμα και στεγάζει τα κειμήλια από τις αλησμόνητες πατρίδες των προγόνων µας, συμβάλλοντας στο να διατηρηθούν τα ίχνη του παρελθόντος στον οικοδομικό ιστό της πόλης μας.
Ο επισκέπτης (ιδιαίτερα οι μαθητές και οι νέοι) έχει τη δυνατότητα να μάθει που και πως έζησαν οι Έλληνες της Μ. Ασίας όταν ήρθαν πρόσφυγες στην Ελευσίνα το 1922, να γνωρίσει τον πολιτισμό που έφεραν μαζί τους και να σχηματίσει µια πλήρη εικόνα των ιστορικών γεγονότων της Μικρασιατικής καταστροφής.
Γενικά, το Μουσείο µε τα εκθέματά του (έγγραφα, επιστολές, χάρτες, φωτογραφίες, χρηστικά αντικείμενα και ενδυμασίες), εμπλουτίζει τις πηγές της ιστορίας µε τη δική του ιδιαίτερη συμβολή. Τηρώντας έτσι τους σκοπούς του Συλλόγου για την διαιώνιση της αλήθειας, την απόδοση τιμής στη γενιά που ξεριζώθηκε βίαια από τις τρισχιλιετείς και πλέον πατρογονικές εστίες και το χρέος στο ήθος και τον πολιτισμό που οι πρόγονοι μας παρά τις αντιξοότητες και τα δεινοπαθήματα έφεραν μαζί τους και τα κληροδότησαν σε εμάς τους απογόνους τους».
Σχετικές ειδήσεις:
Το ertnews.gr στο Μουσείο Μικρασιατών Ελευσίνας (φωτορεπορτάζ)
Αμελέ Ταμπουρού: Τα τάγματα εργασίας – Τόπος μαρτυρικού θανάτου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος