Ακριβώς πριν από έναν αιώνα… Δευτέρα 28 Μαρτίου 1922

Μια ματιά στα γεγονότα και στην κάλυψή τους από τον ημερήσιο Τύπο της εποχής.

Έρευνα : Μανιώ Μάνεση

Αρνητικό, για την Ελλάδα, το κλίμα κατά την έναρξη των εργασιών της Διάσκεψης της Γένουας. Ανύπαρκτες οι πιθανότητες ανατροπής του από την παρέμβαση της ελληνικής αντιπροσωπείας. Και οι λιγοστές ελπίδες της κοινής γνώμης, όπως εκφράζονται μέσα από τα λογοκριμένα άρθρα, στρέφονται στο στρατό και στην ευχή όλοι οι Έλληνες να μείνουν ενωμένοι. ‘’Υπεράνω πάντων, προσώπων και πραγμάτων, δικαιούται να λάβη την θέσιν της η Ελλάς!’’…

ΑΘΗΝΑΙ

• ΟΙ ‘’ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ’’ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ

«Η ψήφος του κόμματος των Φιλελευθέρων υπήρξεν αφ’ ενός μεν άντικρυς αντίθετος προς την κατεύθυνσιν ην η πολιτική των έπρεπε να διαγράφη, συγχρόνως δ’ εστέρησε τον αγώνα του έθνους μιας πράξεως της Συνελεύσεως ήτις θα απήλλασσε μεν την κυβέρνησιν δεσμών κακώς ειλημμένων έναντι των ισχυρών της γης, θα καθίστα δε παγκοσμίως δεδηλωμένην την βούλησιν του Ελληνικού λαού, όπως μη αποδώση όσα διά τόσων απέκτησε θυσιών»

ΑΘΗΝΑΪΚΗ

• Η ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ

«Κατά της αδικαιολογήτου όμως υπερτιμήσεως των ειδών της πρώτης ανάγκης, εις την οποίαν έδωκε την ευκαιρίαν η επιβολή του αναγκαστικού δανείου, οφείλει το κράτος ν’ αγωνισθή διά παντός μέσου. Η εφαρμογή του νόμου περί αισχροκερδείας έχει προ πολλού χαλαρωθή»

ΕΘΝΟΣ

• Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΓΡΑΜΜΗ

«Ευτυχώς ο εθνικός στρατός παραμένει και θα παραμείνη απρόσβλητος από τα δηλητηριώδη μιάσματα του εσωτερικού μετώπου και θ’ αποτελή πάντοτε το ισχυρόν όργανον, διά του οποίου η Ελλάς θα επιβάλη την θέλησίν της εις τους λησταντάρτας της Ανατολής και θα επιτύχη ολικώς την αναγνώρισιν των δικαίων της. Αρκεί οι εν τη ζώνη των μετόπισθεν να αρθούν τέλος εις το ύψος των περιστάσεων και να εκτελέσουν και αυτοί το καθήκον των προς την αγωνιζομένην Πατρίδα, ενισχύοντες όλοι την δευτέραν γραμμήν της αμύνης, απτήν απόδειξιν του συνασπισμού όλων των Ελλήνων ενώπιον του κινδύνου»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

• ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΠΙΕΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΕΜΑΛ ΝΑ ΦΑΝΗ ΑΔΙΑΛΛΑΚΤΟΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΕΙΡΗΝΗΣ
• ΜΙΑ ΑΤΥΧΗΣ ΠΡΟΤΑΣΙΣ

«Εγένετο δε, χθες πάλιν, η ατυχής πρότασις, ‘’να αναγνωρισθή εις τον κ. Βενιζέλον το δικαίωμα να ενδιαφέρεται εις το εθνικόν ζήτημα και να ενισχύεται πάσα ενέργειά του’’ […] Υπήρξεν ατυχής η πρότασις, διότι αποδεικνύει αφελεστάτην άγνοιαν των αντιλήψεων, των σκοπών και των μεθόδων του πολιτικού κόσμου, προς τον οποίον απευθύνεται. Πώς είνε δυνατόν να φαντασθή πολιτευτής και μάλιστα φιλελεύθερος ότι ήτο δυνατόν να γίνη αποδεκτή εκ μέρους του νεκραναστάντος παλαιοκομματισμού πρότασις επισήμου συμπράξεως προς τον κ. Βενιζέλον και το βενιζελικόν κόμμα, όταν δεν εισηκούσθησαν αι συστάσεις αυτής της βρεττανικής Κυβερνήσεως, εις χείρας της οποίας ανετέθησαν μολαταύτα τα ελληνικά συμφέροντα;»

ΕΜΠΡΟΣ

• ΝΕΑΙ ΝΥΚΤΕΡΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΑΠΕΚΡΟΥΣΘΗΣΑΝ
• ΤΟ ΨΗΦΙΣΘΕΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΝ ΔΑΝΕΙΟΝ

ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ ΑΛΗΘΟΥΣ ΔΑΝΕΙΟΥ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙ ΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΫΠΑΡΧΟΝΤΟΣ

• ΕΝΙΣΧΥΣΑΤΕ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟΝ – ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΣΑΤΑΛΤΣΑΝ

ΕΣΠΕΡΙΝΗ

• ΣΟΒΑΡΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΓΟΥΝΑΡΗ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ
• Η ΔΗΘΕΝ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

«Το κατ’ εξοχήν μισελληνικόν όργανον, ο ‘’Χρόνος’’ των Παρισίων, πληροφορείται, ότι σχεδιάζεται συμμαχία μεταξύ του Κεμάλ, της Ρωσσίας και της Βουλγαρίας –προσθέτει και την Ουγγαρίαν- κατά της Ελλάδος και της Ρουμανίας και γενικώτερον κατά της Μικράς Αντάντ, όπως προκληθή νέα σύρραξις εις τον Αίμον. […] Μόνον με καγχασμούς θα ηδύνατό τις να υποδεχθή την πληροφορίαν, αν δεν εγνώριζεν ότι όπισθεν ταύτης κρύπτεται η προσπάθεια της υποστηρίξεως της Τουρκίας διά να αποσοβηθή δήθεν η έκρηξις νέου πολέμου εις τον Αίμον!”

ΕΣΤΙΑ

• ΕΥΧΟΜΕΘΑ!

«Ευχόμεθα όπως ο κ. Γούναρης –αφού αυτός αντιπροσωπεύει την Ελλάδα- έχη την ευστροφίαν και την δεξιότητα αλλά και το σθένος που χρειάζεται εις την περίστασιν αυτήν. Ευχόμεθα να ενθυμηθή, επί τέλους, αυτήν την φοράν ο κ. Δ. Γούναρης ότι είνε Πρωθυπουργός κράτους ‘’αυτοτελούς’’ διά να δώση την πρέπουσαν, την τελειωτικήν απάντησιν εις τα ζητήματα, τα οποία η Ελλάς δεν αναγνωρίζει υφιστάμενα. Ευχόμεθα, τέλος, να αναγνωρισθή εις τον κ. Δ. Γούναρην τόσον κύρος, ώστε εξ ονόματος της Ελλάδος να θέση ωρισμένα όρια, πέραν των οποίων ουδεμίαν ο Ελληνικός λαός δέχεται συζήτησιν»

ΝΕΑ ΗΜΕΡΑ

• —————– 28 Μαρτίου 1922

«Είνε βεβαίως αναντίρρητον ότι ο εμπορικός κόσμος της Ελλάδος ησθάνθη βαθυτάτην και αυτός οδύνην διά τας αδίκους αποφάσεις της Διασκέψεως των Παρισίων απέναντι της Ελλάδος. […] Μήπως δεν έχει προς τούτο μέγιστον και ισχυρότατον όπλον, το οποίον μόνον αυτός δύναται να μεταχειρισθή ουχί δε και το επίσημον Κράτος; Είνε δε το όπλον τούτο ο εμπορικός αποκλεισμός, τον οποίον εφαρμόζει η ιδιωτική πρωτοβουλία εναντίον της οποίας ουδείς δύναται ν’ ανταπεξέλθη νικηφόρως»

ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ

• Ο ΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΤΥΠΟΣ
• ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

ΠΑΤΡΙΣ

• Η ΕΛΛΑΣ ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ !

«Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να θέση τα πάθη του, τα ατομικά του συμφέροντα, υπεράνω των συμφερόντων της πατρίδος του. Επιτελούμεν ημείς το ύστατον τούτο καθήκον προς την πατρίδα μας, η οποία προετοιμάζεται εις αγώνα απεγνωσμένον ίσως, αλλ’ αγώνα τίμιον, ο οποίος θα της διαφυλάξη τουλάχιστον το ιστορικόν γόητρον. Αλλοίμονον εάν κατά τας παρούσας κρισιμωτάτας στιγμάς, οι Έλληνες εμφανισθώμεν διχοτομημένοι, όπως τα τραπεζογραμμάτια του κ. Πρωτοπαπαδάκη! […] Πάντα τα εσωτερικά ζητήματα δέον να τεθούν κατά μέρος. Υπεράνω πάντων, προσώπων και πραγμάτων, δικαιούται να λάβη την θέσιν της η Ελλάς!»

ΠΟΛΙΤΕΙΑ

• Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΚΕΨΕΩΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΥΗΣ

«Η Διάσκεψις της Γενούης εχαρακτηρίσθη υπό του κ. Λόϋδ Τζώρτζ ως η μετά την Βασιγκτώνα Δευτέρα πτέρυξ του αγγέλου της ειρήνης. Ευχόμεθα ο χαρακτηρισμός αυτός να δικαιωθή εκ των αποτελεσμάτων. Ο,τιδήποτε και αν αποβή εκ Γενούης, το ηθικόν εκ της συγκεντρώσεως αυτής κέρδος είναι βέβαιον. Οι μέχρι τούδε ρυθμισταί των τυχών του κόσμου ησθάνθησαν την ανάγκην να συγκαλέσουν και τους μέχρι τούδε κρινομένους παρ’ αυτών εν ισοτιμία γνώμης διά την κοινήν σωτηρίαν»

ΠΡΩΪΝΗ

• ΔΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΩΜΕΝ

«Αν η Ελλάς διέπραττε το σφάλμα να εκκενώση την Μικράν Ασίαν, και αρχίση να εργάζεται η μάχαιρα του Τούρκου, το μόνον το οποίον θα κάμουν οι φιλότουρκοι διπλωμάται, θα είνε να χύσουν μερικά κροκοδείλια δάκρυα και καταδικάσουν δημοσία την Τουρκικήν αγριότητα. Με τον τρόπον όμως τούτον δεν θα αναστηθούν οι Έλληνες, τους οποίους θα έχη σφάξη ο Κεμάλ»

• ΟΙ ΨΕΥΔΟΔΗΜΟΚΡΑΤΑΙ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΟΙ

ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ

• Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ

«Πρέπει να προληφθούν αι χειροδικίαι. Πρέπει να δοθή όμως και διέξοδος εις την λαϊκήν δυσφορίαν. Αν η κυβέρνησις κοιμάται ας αφυπνισθή. Αν η κυβέρνησις αγρυπνή ας ανωτισθή τους λόγους ημών, ζητούντων να προλάβωμεν εσωτερικάς αναστατώσεις, ζητούντων ακόμη να προστατεύσωμεν τον στρατόν και τον λαόν από τους σπορείς των ζιζανίων. Η λογοκρισία πρέπει να συστηματοποιηθή»

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

• ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΙΣ

«Νόμοι απαγορεύοντες ή ρυθμίζοντες τα της εργασίας κατά το πνεύμα της αστυνομικής διατάξεως ταύτης όχι μόνον δεν υπάρχουν, αλλ’ ούτε δύνανται να υπάρξουν. Το δικαίωμα της εργασίας είνε συμφυές με αυτήν την ελευθερίαν του ατόμου και απορρέει από το σύνταγμα»

• ΟΙ ΕΡΓΑΤΑΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΝ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙ ΔΙΑ ΤΑΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

ΣΚΡΙΠ

• ΣΗΜΕΡΟΝ ΑΡΧΕΤΑΙ Η ΔΙΑΣΚΕΨΙΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΥΗΣ
• ΟΧΙ ΔΙ’ ΑΠΑΤΗΣ…

«Ας ομολογήσουν τα σφάλματά των. Ας υποταχθούν εις το καθεστώς. Και τότε η ενότης επέρχεται αυτόματος. Άνευ τούτου αι επικλήσεις των και αι συμβουλαί των και οι αφορισμοί των και οι θρήνοί των διά το κινδυνεύον Έθνος είναι ύπουλοι και επίβουλοι, η δε ‘’λαϊκή συναίσθησις δεν είναι διατεθειμένη να τους τείνη την χείρα’’. Δι’ αυτήν είναι και εξακολουθούν να είνε εχθροί του Κράτους, εχθροί του Έθνους, εχθροί του λαού. Απ’ αυτών εξαρτάται να γείνουν φίλοι. Όχι δι’ απάτης, αλλά δι’ ειλικρινούς εξομολογήσεως»

ΣΦΑΙΡΑ

• Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΡΑΣΥΤΗΤΑ

«Δεν γνωρίοζμεν τι θ’ απαντήσουν αι μεγάλαι Σύμμαχοι Δυνάμεις εις την νέαν θρασύτητα του Τούρκου ταρταρίνου Γιουσούφ Κεμάλ, αξιούντος την προ πάσης συζητήσεως αποχώρησιν του Ελληνικού στρατού εκ της Μικράς Ασίας. Θέλομεν όμως να πιστεύσωμεν, ότι η Ελληνική Κυβέρνησις επωφελουμένη της παρεχομένης εις αυτήν ευκαιρίας, δεν θα λείψη να απορρίψη τους όρους των Συμμαχικών προτάσεων, ως τελείως απαραδέκτους από την Ελληνικήν κοινήν γνώμην, βασιζομένη κυρίως εις την θρασύτητα των Κεμαλικών αξιώσεων»