Στις ΗΠΑ υπάρχει η λεγόμενη μεγάλη παραίτηση, η συλλογική εκροή εργαζομένων. Οι αμερικανικές επιχειρήσεις θέλουν να καταπολεμήσουν αυτό το φαινόμενο και προσφέρουν υψηλότερους μισθούς και πιο ανταγωνιστικά οφέλη για τους νεοπροσλαμβανόμενους και τους σημερινούς υπαλλήλους. Η μεγάλη παραίτηση είναι ένας όρος που περιγράφει το υψηλότερο ποσοστό εγκατάλειψης κυρίως Αμερικανών εργαζομένων που ξεκίνησε την άνοιξη του 2021. Ο αριθμός των Αμερικανών που εγκαταλείπουν την εργασία έχει ξεπεράσει τα προ-πανδημικά επίπεδα για δέκα μήνες στη σειρά. Σύμφωνα με μια έκθεση του κυβερνητικού Γραφείου Στατιστικής Εργασίας, ένα ρεκόρ 4,53 εκατομμυρίων Αμερικανών άφησαν τις δουλειές τους τον Νοέμβριο του 2021.
Ως αποτέλεσμα, πολλές πολιτείες έχουν έλλειψη εργαζομένων στα ταμεία, οδηγών φορτηγών και λεωφορείων και τα εστιατόρια πρέπει να λειτουργούν λιγότερες ώρες λόγω έλλειψης προσωπικού.
ΗΠΑ – υψηλότεροι μισθοί και καλύτερες παροχές
Αν και οι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι αλλάζουν δουλειά είναι συχνά προσωπικοί, μερικοί λόγοι επαναλαμβάνονται στις περισσότερες αναλύσεις της αγοράς εργασίας. Μερικοί άνθρωποι φοβόντουσαν να επιστρέψουν στη δουλειά για λόγους υγείας, σε άλλους άρεσε η εξ αποστάσεως εργασία και άλλοι έπρεπε να μείνουν στο σπίτι επειδή τα παιδιά τους δεν πήγαιναν σχολείο. Πολλοί εργαζόμενοι κατάφεραν να συγκεντρώσουν κάποιες οικονομίες κατά τη διάρκεια της επιδημίας, μεταξύ των οποίων και επιδόματα, τα οποία, σε συνδυασμό με την εμπειρία που σχετίζεται με τη νέα κατάσταση, τους ώθησαν να επανεκτιμήσουν τις προτεραιότητες της ζωής τους.
Επιπλέον, οι εργαζόμενοι που – αν δεν υπήρχε η πανδημία – θα είχαν παραιτηθεί το 2020, θα καθυστερούσαν την απόφασή τους μέχρι να βελτιωθεί η κατάσταση στην αγορά εργασίας. Αναμφίβολα, οι κακές συνθήκες εργασίας είναι σημαντικός λόγος αποχώρησης, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι οι κλάδοι που έχουν πληγεί περισσότερο από την πτώση είναι η χαμηλόμισθη φιλοξενία, η γαστρονομία και ο τουρισμός.
«Οι λόγοι για αυτήν την τάση είναι προφανώς περίπλοκοι, αλλά ένας από τους κύριους παράγοντες φαίνεται να είναι ότι πολλοί εργαζόμενοι δεν είναι πλέον διατεθειμένοι να ανεχθούν μισθούς ή/και συνθήκες εργασίας που (ίσως απρόθυμα) αποδέχτηκαν πριν από την πανδημία. πολλοί άνθρωποι έχουν επαναξιολογήσει τη δουλειά τους, τις προτεραιότητές τους και το τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους», είπε στο Business Insider η Elise Gould, ανώτερη οικονομολόγος στο Ινστιτούτο Οικονομικής Πολιτικής.
Η μαζική παραίτηση φαίνεται να κλιμακώνεται και οι εργοδότες εξακολουθούν να αναζητούν τρόπους να αναστρέψουν -ή τουλάχιστον να εξουδετερώσουν- τον αριθμό των εργαζομένων που αποχωρούν παρέχοντας σε όσους έμειναν δωρεάν γεύματα, κάρτες γυμναστηρίου, κάρτες δώρων και συμφωνώντας να φέρουν τα κατοικίδιά τους στον χώρο εργασίας.
Ωστόσο, οι ειδικοί σημειώνουν ότι πολλά από τα οφέλη που βοήθησαν στην προσέλκυση ταλέντων πριν από την επιδημία δεν έχουν πλέον την ίδια σημασία για τους υπαλλήλους και δεν ισχύουν ακόμη και στην περίπτωση των υβριδικών ή απομακρυσμένων τρόπων εργασίας. Ως εκ τούτου, ένα συνιστώμενο κίνητρο είναι για παράδειγμα η επιβράβευση της παραγωγικότητας αντί για τις ώρες εργασίας ή η προσφορά ενός ευέλικτου ωραρίου εργασίας.
Η έκθεση της Εταιρείας για τη Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού (SHRM) από τον Οκτώβριο του 2021 επιβεβαιώνει ότι οι εργοδότες ανταποκρίνονται στη νέα κατάσταση προσαρμόζοντας τους μισθούς και τις παροχές για να προσελκύσουν νέους και να διατηρήσουν υπάρχοντες υπαλλήλους. Για παράδειγμα, το 58% των οργανισμών που συμμετείχαν στην έρευνα προσφέρουν υψηλότερους αρχικούς μισθούς σε σχέση με το προηγούμενο έτος, εκτός από τις συνήθεις ετήσιες αυξήσεις μισθών.
Μεταξύ των εταιρειών που κατέγραψαν υψηλότερο ή πολύ υψηλότερο κύκλο εργασιών από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο του 2021, το 42% εφάρμοσε νέα ή πρόσθετη εξ αποστάσεως εργασία ή ευέλικτες επιλογές απασχόλησης για μείωση του κύκλου εργασιών, το 32% εφάρμοσε νέα ή πρόσθετα μπόνους για παραπομπή εργαζομένων και το 28% εισήγαγε νέες ή πρόσθετες μισθολογικές αυξήσεις.
Σύμφωνα με την SHRM, υπάρχει ισχυρό οικονομικό επιχείρημα για να διατηρηθούν οι σημερινοί εργαζόμενοι στη θέση τους. Η αντικατάσταση ενός υπαλλήλου στις ΗΠΑ κοστίζει κατά μέσο όρο έξι έως εννέα μήνες μισθό. Σε περίπτωση μισθωτού 60.000 δολάρια το χρόνο, αυτό σημαίνει 30-45 χιλιάδες δολάρια σε δαπάνες πρόσληψης και εκπαίδευσης.
Ο όρος «μεγάλη παραίτηση» προτάθηκε τον Μάιο του 2020 από τον Δρ. Anthony Klotz του Γεωπονικού και Μηχανολογικού Πανεπιστημίου του Τέξας. Προέβλεψε ότι ένα χρόνο αργότερα περισσότεροι άνθρωποι θα άρχιζαν να εγκαταλείπουν τις δουλειές τους.
Επιμέλεια – Μετάφραση: Μαλγκοζάτα Ολσέφσκι
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος