Κατερίνα – κόρη της Φ. Γεννηματά: Είσαι η πιο δυνατή γυναίκα που ξέρω – Θα μου λείψει το χάδι σου

Warning: Undefined array key "frameborder" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 77

Warning: Undefined array key "scrolling" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 78

Warning: Undefined array key "width" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 86

Warning: Undefined array key "height" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 86

Ήσουν και θα είσαι ο άνθρωπος που θαυμάζω πιο πολυ. Είμαι περήφανη για σένα, είσαι η πιο δυνατή γυναίκα που ξέρω. Θα μου λείψει το χάδι σου. Τις τελευταίες μέρες στο νοσοκομείο μου έλεγες πόσο με αγαπάς. Αντίο μαμά, σε αγαπάμε πολύ και για πάντα.

Όπως είπε η κόρη της Κατερίνα στον επικήδειο λόγο της: Είμαστε τώρα εδώ για να σου πούμε το τελευταίο αντίο.
Έφυγες νικήτρια πάλεψες την αρρώστια μέχρι την τελευταία στιγμή, δεν το έβαλες ποτέ κάτω, παρά τον πόνο και την ταλαιπωρία ήσουν πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη, να μας καθησυχάζεις ότι όλα θα πάνε καλά.

Ήσουν και θα είσαι πάντα η ηρωίδα μας, η μαμά μας, μας χάρισες στιγμές με πολλή αγάπη και πολλή τρυφερότητα, που θα μείνουν για πάντα στις μνήμες μας.
Ήσουν δίπλα μας στις ευχάριστες στιγμές, στις επιτυχίες, αλλά και στις δυσκολίες. Πάντα όταν ήμουν στεναχωρημένη το καταλάβαινες και προσπαθούσες να μου φτιάξεις τη διάθεση.

Ήσουν και θα είσαι ο άνθρωπος που θαυμάζω πιο πολύ. Είμαστε πολύ περήφανοι για σένα. Μας έμαθες να αγωνιζόμαστε, να μην τα παρατάμε ποτέ, και να ζούμε την κάθε στιγμή.

Είσαι η πιο δυνατή γυναίκα που ξέρω και δεν σε φόβιζε τίποτα. Θα μας λείψεις πολύ, θα μου λείψει το χάδι σου, η ζεστή σου αγκαλιά, το χάδι σου, το χαμόγελό σου και αυτή η ενέργεια που γέμιζε όλο το σπίτι χαρά.
Θα μου λείψουν οι συζητήσεις που κάναμε τα βράδια, τα ταξίδια και οι ετοιμασίες που κάναμε όταν είχαμε κάποια γιορτή στο σπίτι.
Πάντα όταν ήσουν κοντά μου ένοιωθα ασφάλεια. Με ένα βλέμμα ξέραμε τι ήθελε να πει η μία στην άλλη.
Τις τελευταίες μέρες στο νοσοκομείο μας είχες πει πόσο πολύ μας αγαπάς. Μου κρατούσες το χέρι κι εγώ με ένα κόμπο στο λαιμό έλεγα από μέσα μου, μη φοβάσαι θα τα καταφέρει.
Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, θα είσαι πάντα ζωντανή στις καρδιές μας. Αντίο μαμά, είσαι μαχήτρια σε αγαπάμε πολύ και πάντα».