Κύπριος γεννημένος στο Δάλι το 1904, ο Γιώργος Φιλίππου Πιερίδης, βρίσκεται στην Αίγυπτο λόγω της εγκατάστασης των γονιών του στο Κάιρο. Όπως και πολλοί άλλοι Ελλαδίτες και Κύπριοι, φοιτά και ο ίδιος στην Αμπέτειο Σχολή του Καϊρου.
Μπορεί στο μεγάλο αφιέρωμά μας να μην έχει την ιδιότητα του πρόσφυγα της περιόδου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά ζει «από τα μέσα» τα γεγονότα στο κίνημα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων της Μέσης Ανατολής, διώκεται γι’ αυτό και καταγράφει στο πλούσιο εκδοτικό του έργο πολλά σημαντικά στοιχεία.
Η άνοδος του φασιστικού – ναζιστικού ρεύματος στην Ευρώπη, τον οδηγούν στο να δραστηριοποιηθεί σε αντιφασιστικές οργανώσεις της παροικίας και δύο από τα αδέλφια του (ο ίδιος ήταν το δεύτερο παιδί από τα επτά της οικογένειας) θα ενταχθούν στο στρατό, όταν η Αίγυπτος έγινε η έδρα της ελληνικής κυβέρνησης στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εργάστηκε σε εταιρεία βαμβακιού, με αποτέλεσμα να ταξιδέψει στο εσωτερικό της Αιγύπτου και να δει από κοντά τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης των φτωχών λαϊκών στρωμάτων της αιγυπτιακής κοινωνίας.
Ξεκινάει το γράψιμο της εμπειρίας αυτής, με την παρότρυνση διανοούμενων του εκδοτικού οίκου «Ορίζοντες», που είναι το «παιδί» των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω από το περιοδικό «Έλλην».
Το 1943 με τις διώξεις των Ελλήνων αντιφασιστών φαντάρων, ο ένας αδελ
φός του καταδικάζεται σε θάνατο, αλλά τελικά δεν εκτελέστηκε και τον κύριο ρόλο για την εξέλιξη αυτή έπαιξε η κινητοποίηση της παροικίας των Αιγυπτιωτών Ελλήνων.
Το 1944 εκδηλώνεται το λεγόμενο «κίνημα της Μέσης Ανατολής» με αιχμή τη διεκδίκηση της υλοποίησης του συνθήματος «Μία κυβέρνηση – ένας στρατός» και με την προϋπόθεση να είναι η ΠΕΕΑ (πολιτική επιτροπήεθνικής απελευθέρωσης) βασικός κορμός της νέας κυβέρνησης.
Ακολουθεί η παρέμβαση των Άγγλων και τα λεγόμενα «σύρματα» και ο Γ. Φιλίππου Πιερίδης συλλαμβάνεται και φυλακίζεται.
Από τα έργα του οι «Βαμβακάδες» που αναφέρονται στις εμπειρίες του από την επαφή του με τους Αιγύπτιους εργάτες, βγαίνουν το 1945 και το 1968 τυπώνονται και στα αραβικά.
Γράφει στα χρόνια του πολέμου το «Στάλινγκραντ-τέσσερις μήνες ενός αγώνα» και μεταφράζει μία γερμανική νουβέλα για τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης που τιτλοφορείται «Στρατόπεδο συγκέντρωσης».
Στην Κύπρο επέστρεψε το 1946, συνεχίζει το συγγραφικό του έργο, το οποίο τιμάται με πολλές διακρίσεις. Το 1949 εκδίδει τον τόμο «Διηγήματα από τη Μέση Ανατολή». Το 1954 ναλαμβάνει τη διεύθυνση της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αμμοχώστου, μέχρι να συνταξιοδοτηθεί το 1971.
Η Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου τον ανακηρύσσει το 1996 επίτιμο διδάκτορα. Ο Γ. Φιλίππου Πιερίδης έφυγε από τη ζωή το 1999.
Πηγές:
Όλες οι προηγούμενες αναρτήσεις του αφιερώματος, συγκεντρωτικά στο τέλος της ανάρτησης: Aναγνώριση της ερευνητικής δουλειάς του ert.gr
Διαβάστε στο ertnewsdev.oryx.gr κάθε μέρα στις 7πμ
17 Σεπτεμβρίου 2017: Ευαγγελία Καρούτσου – Τσαντίρη: Αναμνήσεις από την περίοδο της προσφυγιάς
18 Σεπτεμβρίου 2017: Από τη Νίσυρο στην Κύπρο και τη Γάζα – Το προσφυγικό ταξίδι της Άννας Κοντοβερού
19 Σεπτεμβρίου 2017: O αντίκτυπος της ιστορίας των Ελλήνων προσφύγων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στις επόμενες γενιές
20 Σεπτεμβρίου 2017: Ι. Ξηρού: Κοινωνήσαμε και φύγαμε πρόσφυγες στο άγνωστο (α΄ μέρος)
21 Σεπτεμβρίου 2017: Ι. Ξηρού: Κοινωνήσαμε και φύγαμε πρόσφυγες στο άγνωστο (β΄ μέρος)
22 Σεπτεμβρίου 2017: Το προσφυγικό ταξίδι της Δέσποινας Βατούγιου – Καντούνη και του Γιάννη Καντούνη
23 Σεπτεμβρίου 2017: Πανορμίτης Κουμνιανός: Κομμάντος του Αιγαίου
24 Σεπτεμβρίου 2017: Από τον Άγιο Φωκά στην Αιθιοπία: Το προσφυγικό ταξίδι της Αργυρώς Σαφού – Κουτσούτη το 1942
25 Σεπτεμβρίου 2017: Ολοκλήρωση της έρευνας για τους Έλληνες πρόσφυγες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος