Μια σπάνια ανακάλυψη έκανε μια διεθνής ομάδα ερευνητών κοιλάδα Τσίντσα (Chincha), στη νότια ακτή του Περού, αποκαλύπτοντας μια άγνωστη μέχρι τώρα πρακτική των αυτόχθονων της περιοχής, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Antiquity.
Η ομάδα ανακάλυψε σχεδόν 200 σπόνδυλους οι οποίοι ήταν ραμμένοι με κλωστές σε στύλους καλαμιών σε μεγάλους τάφους, γνωστούς ως τσούλπας (chullpas), οι οποίοι χρονολογούνται εκατοντάδες χρόνια πριν, περίπου την εποχή που οι Ευρωπαίοι αποικιστές ήταν παρόντες στο Περού. Οι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν ότι η πλειονότητα των 192 σπόνδυλων που ανακάλυψαν, προέρχονταν από τα λείψανα ενός και μόνο ατόμου.
Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι οι στύλοι δημιουργήθηκαν μεταξύ 1450 και 1650 – καθώς η κυριαρχία των Ίνκας έφτανε στο τέλος της και ο ευρωπαϊκός αποικισμός έγινε ευρέως διαδεδομένος και κυρίαρχος στην περιοχή.
Ο Τζέικομπ Μπόνγκερς, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε ότι η συγκεκριμένη περίοδος ήταν «ταραχώδης» στην ιστορία της κοιλάδας Τσίντσα, καθώς το Περού μαστιζόταν από επιδημίες και λιμούς.
Πριν από την άφιξη των Ευρωπαίων, η κοιλάδα Τσίντσα ήταν η πατρίδα του Βασιλείου των Τσίντσα από το 1000 έως το 1400, το οποίο μάλιστα είχε συνάψει συμμαχία με την πανίσχυρη αυτοκρατορία των Ίνκας. Όταν όμως οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες έφτασαν στην περιοχή, ο πληθυσμός αποδεκατίστηκε, καθώς μειώθηκε από περισσότερα από 30.000 νοικοκυριά το 1533 σε μόλις 979 το 1583.
Ο Μπόνγκερς, ανώτερος επιστημονικός συνεργάτης στην αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, έχει επίσης καταγράψει τη λεηλασία εκατοντάδων τάφων στην περιοχή σε προηγούμενες έρευνες.
«Η λεηλασία των τάφων των ιθαγενών ήταν ευρέως διαδεδομένη σε όλη την κοιλάδα Τσίντσα κατά την αποικιακή περίοδο. Η λεηλασία αποσκοπούσε κυρίως στην αφαίρεση κτερισμάτων από χρυσό και ασήμι και θα πρέπει να συμβαδίζει με τις ευρωπαϊκές προσπάθειες να εξαλειφθούν οι θρησκευτικές πρακτικές και τα ταφικά έθιμα των ιθαγενών», δήλωσε ο επιστήμονας σε δελτίο τύπου.
Η ανάλυση των σπονδύλων υποδηλώνει ότι μπορεί να δημιουργήθηκαν για να αποκαταστήσουν τη ζημιά που προκλήθηκε στους νεκρούς από τη λεηλασία, αναφέρει η μελέτη. Η ραδιοχρονολόγηση που διεξήγαγε η ερευνητική ομάδα δείχνει ότι η τοποθέτηση των σπονδύλων στους στύλους από καλάμι έγινε μετά την αρχική ταφή των πτωμάτων.
«Αυτοί οι σπόνδυλοι πιθανόν να κατασκευάστηκαν για την ανακατασκευή των νεκρών ως απάντηση στη λεηλασία των τάφων», δήλωσε ο Μπόνγκερς. «Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι οι σπόνδυλοι πάνω σε στύλους αντιπροσωπεύουν μια άμεση, τελετουργική απάντηση των ιθαγενών στην ευρωπαϊκή αποικιοκρατία», πρόσθεσε.
Για πολλές ομάδες ιθαγενών στην κοιλάδα Τσίντσα, η σωματική ακεραιότητα μετά το θάνατο είχε μεγάλη σημασία. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι αυτόχθονες πληθυσμοί της περιοχής είχαν αναπτύξει μοναδικές τεχνικές για τους νεκρούς τους. Για παράδειγμα, ο λαός Τσιντσόρο (Chinchorro) ανέπτυξε τις πρώτες γνωστές τεχνικές τεχνητής μουμιοποίησης, χιλιετίες πριν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι εφαρμόσουν αυτή την ταφική τελετή.
Όταν οι μούμιες στην ορεινή περιοχή των Άνδεων καταστράφηκαν από τους Ευρωπαίους αποικιστές, οι ιθαγενείς διέσωσαν ό,τι μπορούσαν από τα αποδεκατισμένα λείψανα για να φτιάξουν νέα τελετουργικά αντικείμενα.
«Το τελετουργικό παίζει σημαντικό ρόλο στην κοινωνική και θρησκευτική ζωή, ωστόσο μπορεί να αμφισβητηθεί, ιδίως σε περιόδους κατακτήσεων κατά τις οποίες εγκαθιδρύονται νέες σχέσεις εξουσίας», δήλωσε ο επιστήμονας. «Αυτά τα ευρήματα ενισχύουν την θεωρία ότι οι τάφοι είναι ένας τομέας όπου διαδραματίζεται αυτή η σύγκρουση».
ΠΗΓΗ: CNN
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος