Οι διοικήσεις των τραπεζών αναθέτουν όλο και περισσότερο μεγαλύτερες ευθύνες στο προσωπικό του front office, καθώς αντιμετωπίζουν την πίεση των νέων κανόνων, των απαιτήσεων των επενδυτών και του υψηλού κόστους από αστοχίες του παρελθόντος.
Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από έρευνα της ΕΥ για τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, «Επανεξετάζοντας τη διαχείριση κινδύνου: Οι τράπεζες επικεντρώνονται στους μη-χρηματοοικονομικούς κινδύνους και την ενίσχυση της ευθύνης» (Rethinking risk management: banks focus on non-financial risks and accountability).
Το υψηλό κόστος των μη-χρηματοοικονομικών κινδύνων, οι οποίοι περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, την κανονιστική συμμόρφωση και την εταιρική φήμη, αυξάνουν την πίεση προς τις τράπεζες.
Ο Γεώργιος Παπαδημητρίου, επικεφαλής του Τομέα Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης της ΕΥ, τονίζει ότι είναι απαραίτητο να καταστεί η έννοια της διαχείρισης κινδύνου υπόθεση όλων, από τα διευθυντικά στελέχη μέχρι το προσωπικό της πρώτης γραμμής. Αυτό απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας και πολιτικών, μακρόπνοη δέσμευση και επενδύσεις».
Δυο βασικά συστατικά μιας αποτελεσματικής πολιτικής διαχείρισης κινδύνου, σύμφωνα με την έρευνα, είναι η αυστηρή επιβολή των κανόνων και η σαφής εμπέδωση, μεταξύ του προσωπικού, της αντίληψης ότι η επιλήψιμη συμπεριφορά τιμωρείται.
Οι τράπεζες πλέον στρέφουν την προσοχή τους στην προληπτική διαχείριση μη-χρηματοοικονομικών κινδύνων. Το 50% των τραπεζών αναπτύσσουν προληπτικές διαδικασίες εκτίμησης κινδύνων, αντί να περιμένουν να διεξάγουν έρευνες, μετά την εκδήλωση του κινδύνου. Μεταξύ των προληπτικών μέτρων που λαμβάνουν οι τράπεζες, περιλαμβάνονται λεπτομερείς αναφορές και διενέργεια ερευνών για συγκεκριμένες παραβιάσεις των κανονισμών (72%), σε βάθος εξέταση των επιμέρους επιχειρησιακών διαδικασιών (70%) και αξιολόγηση των περιστατικών όπου ο κίνδυνος αντιμετωπίστηκε έγκαιρα (64%).
Η πλειοψηφία (70%) των στελεχών που συμμετείχαν στην έρευνα συμφωνούν ότι, για να είναι επιτυχημένη η εφαρμογή όσον αναφορά το επιθυμητό επίπεδο κινδύνου, θα πρέπει να βασίζεται σε μια συλλογική προσέγγιση όπου θα εμπλέκεται το διοικητικό συμβούλιο, ο διευθύνων σύμβουλος, ο Γενικός Διευθυντής της μονάδας Διαχείρισης Κινδύνων, ο Οικονομικός Διευθυντής και οι επικεφαλής των Διευθύνσεων.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος