Μετά από μία σύντομη διακοπή λόγω των καιρικών συνθηκών αλλά και της ανάρρωσης του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου, η παράσταση «Ο Κουρέας της Σεβίλλης» επέστρεψε.
Η μπουφόνικη κωμωδία του Πιερ-Ωγκυστέν Καρόν ντε Μπωμαρσαί που γράφτηκε 14 χρόνια πριν από τη γαλλική επανάστασή και ενέπνευσε την περίφημη όπερα των Τζοακίνο Ροσσίνι και Τζοβάννι Παϊζιέλλο 41 χρόνια αργότερα, μεταφέρεται στο θεατρικό σανίδι του Ακροπόλ, χώρου που ύμνησε και τη λαϊκή κωμωδία και το μουσικό θέατρο. Ήδη τα πρώτα «ψαλιδίσματα» αυτών των δύο έργων δια χειρός Σοφίας Σπυράτου, είναι προσαρμοσμένα αριστοτεχνικά με όρους σκηνοθεσίας ή αλά Coiffure à la Titus με όρους κομμωτικής.
Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, με την απαιτούμενη απαστράπτουσα εξωστρέφεια που φροντίζει να ενσωματώνει στο θεατρικό σανίδι σε ρόλους όπως του Σιρανό στο ομώνυμο έργο, του Τρουφαλντίνο στον «Υπηρέτη δύο Αφεντάδων», του Σαίξπηρ στον «Ερωτευμένο Σαίξπηρ» και τον Πασκουάλε στο «Αχ Αυτά τα φαντάσματα», σατιρίζοντας επιτυχώς τις ροκοκό φενάκες (κυριολεκτικά και μεταφορικά), υπογραμμίζει εύστοχα και διακριτικά (ποτέ εις βάρος της κωμωδίας) πως το δήθεν της αριστοκρατίας οφείλει να ισοπεδωθεί διακριτικά και με στυλ από τη λαϊκή εξυπνάδα και το πόπολο (το έδειξε και με τη στάση του σε μία από τις παραστάσεις του με την άρνηση του να βγει στη σκηνή αν δεν έφευγε μια δημοσιογράφος που λίγες μέρες νωρίτερα είχε ξεπεράσει εαυτόν προσβάλλοντας το δικαίωμα στη σάτιρα).
Με ειδική προσαρμογή στις φωνητικές του δυνατότητες ερμηνεύει αξιοπρεπέστατα άριες που ακόμα και για καταξιωμένους θεατρικούς ηθοποιούς θα ήταν ναρκοπέδιο, όχι μόνο για την θεατρική τους αξιοπρέπεια αλλά και για τη διασταύρωση των ειδών· όμως οι άριες γίνονται ένα απαραίτητο στοιχείο της δράσης, όχι απλά προς τέρψη του κοινού, αφού υπενθυμίζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα το δήθεν και την υπερβολή που είχαν οι φάρσες -και κατ’ επέκταση η κοινωνία που γελούσε με αυτές- στο τέλος του 18ου αιώνα.
Με συνοδοιπόρο τον Φάνη Μουρατίδη χτίζουν μια κωμωδία για τις ταξικές ανισότητες, το δήθεν της ανώτερης τάξης, το παράλογο της τιμωρίας, τον θρίαμβο του έρωτα που νικά τις δυσκολίες με πονηριά και εξυπνάδα. Ο Φάνης Μουραρτίδης στον ρόλο του Ντοτόρε Μπαρτόλο, αρχικά, υπερτονίζοντας νευρώσεις και αντιδράσεις, μοιάζει εκτός πλαισίου, μεθοδικά όμως οδηγεί τον θεατή στην ουσιαστική κριτική του υπερφίαλου του χαρακτήρα του, ενός ανθρώπου που επειδή «ασχολείται με τρίχες» θα βρει τον κουρέα που θα τον ξυρίσει στο τέλος, αφού προορίζεται για γαμπρός. Έτσι και αλλιώς το μπουρλέσκο από το γκροτέσκο, έχουν την ίδια κατάληξη και γραμματικά και ουσιαστικά.
Δείτε το τρέιλερ της παράστασης:
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος