Ν. Ματσαγγάνης στο Πρώτο: Αντιμέτωποι οι αναλυτές με το φαινόμενο “Big quit”-Πώς το ερμηνεύουν (audio)

Warning: Undefined array key "width" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 86

Warning: Undefined array key "height" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 86

Σε μια αγορά εργασίας δυναμική, υπάρχουν πάντα παραιτήσεις, προσλήψεις και απολύσεις και το κλειδί είναι οι προσλήψεις να είναι οι περισσότερες. «Αυτό που διαφέρει σήμερα είναι ότι οι παραιτήσεις είναι περισσότερες από ό,τι τις τελευταίες πολλές δεκαετίες. Στην Αμερική έχουν παραιτηθεί 4,5 εκατ. άνθρωποι, μεγάλος είναι ο αριθμός και στην Βρετανία, ενώ στην Ιταλία το α΄ εξάμηνο του 2021, παραιτήθηκαν 500.000 εργαζόμενοι. Οι αναλυτές έχουν έρθει αντιμέτωποι με ένα φαινόμενο που δεν ξέρουν πώς να το ερμηνεύσουν, το “big quit”» τόνισε μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και την εκπομπή «Ναι μεν Αλλά» με την Ευαγγελία Μπαλτατζή, ο Καθηγητής Δημόσιας Οικονομικής στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου, επικεφαλής του Παρατηρητηρίου Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Οικονομίας στο ΕΛΙΑΜΕΠ, Μάνος Ματσαγγάνης.

Υπάρχουν ταυτόχρονα μόνιμοι και παροδικοί παράγοντες εξήγησης του φαινομένου. Στους παροδικούς, σημείωσε ο κ. Ματσαγγάνης,  περιλαμβάνονται τα μέτρα στήριξης προς τις επιχειρήσεις στην διάρκεια της πανδημίας που συνοδεύτηκαν από την υποχρέωση των εργοδοτών να μην απολύσουν εργαζόμενους. Αυτό σημαίνει ότι ήταν παγωμένες οι απολύσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως έγινε στην Ιταλία με θεσπισμένο νόμο. Οπότε πολλές επιχειρήσεις συμφωνούσαν με τους εργαζόμενους να παραιτηθούν, με δίνοντάς τους κάποιες αποζημιώσεις.

Επιπλέον στην πανδημία, κάποιοι εργαζόμενοι που έμειναν στο σπίτι τους, «συνειδητοποίησαν ότι η δουλειά τους δεν ήταν τόσο καταπληκτική, ειδικά όταν είναι επικίνδυνη, όπως όταν υπάρχει επαφή με πολύ κόσμο. Για παράδειγμα στην Αμερική αυτή την στιγμή δεν βρίσκονται σερβιτόροι, που εκτός από επικίνδυνη δουλειά είναι και κακοπληρωμένη» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Ματσαγγάνης.

Ακόμα, στην Αμερική, με τα μέτρα στήριξης που δόθηκαν στα νοικοκυριά, βρέθηκαν ξαφνικά, χαμηλόμισθοι να λαμβάνουν χρήματα που δεν είχαν πάρει ποτέ στην διάρκεια της εργασίας τους. Πολλοί από αυτούς κατάφεραν να κάνουν ένα κομπόδεμα, άρα τους δόθηκε η άνεση να αρνηθούν δουλειές, προσδοκώντας σε μια καλύτερη εργασιακή τύχη.

Το έλλειμμα εργατικού δυναμικού εντοπίζεται κυρίως στον κλάδο της εστίασης και του τουρισμού, όπου υπάρχουν κενές θέσεις εργασίες, χωρίς να βρίσκονται υποψήφιοι εργαζόμενοι.

Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο, ανέφερε ο κ. Ματσαγγάνης, είναι ότι αντίθετα από τις προηγούμενες γενιές, η οικονομική δυσπραγία δεν ωθεί την νέα γενιά σε μια αγωνιώδη αναζήτηση οποιασδήποτε εργασίας, καθώς είναι διατεθειμένοι να ζήσουν με λιγότερα. «Η γενιά των μιλένιαλς έχουν διαφορετικούς αξιακούς κώδικες. Στις ΗΠΑ για πρώτη φορά ενηλικιώνεται μια γενιά, η οποία δηλώνει ότι δεν ενδιαφέρονται να αγοράσουν αυτοκίνητο».

Αλλά και σε μεγαλύτερες ηλικίες διαπιστώνεται κύμα παραιτήσεων, στις ηλικίες 30-45, για παράδειγμα. «Κάποια από αυτά τα στοιχεία θα αποδειχθούν παροδικά. Η οικονομία θα τρέξει, θα γίνει η ανακατανομή από τον ένα κλάδο της οικονομίας στον άλλο, θα αυξηθούν οι μισθοί σε ορισμένους κλάδους, θα αυξηθεί η απασχόληση, οπότε θα έρθει μια ισορροπία. Υπάρχει όμως και το μονιμότερο φαινόμενο που είναι ότι βγαίνουμε από μια φάση μεγαλύτερης ανεργίας και χαμηλών μισθών και μπαίνουμε σε μια νέα φάση που η ανεργία μειώνεται και οι μισθοί αυξάνονται. Άρα θεωρώ ότι σε κάποιο βαθμό είναι φυσιολογικό ότι οι εργαζόμενοι γίνονται πιο επιφυλακτικοί και αυτό προϋποθέτει και την παραίτηση από θέσεις εργασίας που δεν ήταν ικανοποιητικές».

Στην Ελλάδα ή την Ισπανία το πρόβλημα είναι λίγο διαφορετικό, υποστήριξε ο κ. Ματσαγγάνης, καθώς λόγω της υψηλής ανεργίας η θέση των εργαζομένων απέναντι στους εργοδότες δεν είναι ακόμα ισχυρή, οπότε ακόμα δεν έχει διαπιστωθεί παρόμοιο φαινόμενο μαζικών παραιτήσεων.