Podcast: Το διακύβευμα της Ουκρανίας και η Εκκλησία

Warning: Undefined array key "width" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 86

Warning: Undefined array key "height" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 86

«Το διακύβευμα της Ουκρανίας και η Εκκλησία», ήταν το επίκαιρο σχόλιο της ημέρας, όπως το ανέλυσε ο τέως κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μάριος Μπέγζος, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και την εκπομπή «Καθρέφτης» με τον Χρήστο Μιχαηλίδη.

«Το πολιτικό πρόβλημα Ρωσίας-Αμερικής, η Ουκρανία, έγινε και θρησκευτικό ζήτημα ήδη από το 2018 όταν οι Ουκρανοί ζήτησαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως να τους αναγνωρίσει ως Εκκλησία Αυτοκέφαλη ανεξάρτητη από το Πατριαρχείο Μόσχας στο οποίο υπήγετο μέχρι τότε και έτσι ένα πολιτικό θέμα έγινε θρησκευτικό όπως συνέβη και στην Γιουγκοσλαβία πριν 30 χρόνια.

Ο Ρωσικός Πανσλαβισμός της Μόσχας από τον 19^ο αιώνα, αναβιώνει μετασοβιετικά με τον νέο βυζαντινισμό του Πούτιν και την θεοκρατική ιδεολογία του. Η θεωρία ότι η Μόσχα δήθεν είναι η τρίτη Ρώμη μετά την φρσγκοκρατούμενη πρώτη Ρώμη, την πρεσβυτέρα και την τουρκοκρατούμενη νέα Ρώμη, την Κωνσταντινούπολη, αυτή η θεωρία της τρίτης Μόσχας πρυτάνευσε και στην τσαρική θεοκρατία αλλά και μεταγενέστερα επινοώντας το πολιτικό-θρησκευτικό μονοπώλιο την Ορθοδοξίας από την Ρωσία. Αυτό το ιδεολόγημα προβλήθηκε ακόμα και τον καιρό της σοβιετικής αθεΐας από την πλευρά των εξορίστων αντικομμουνιστών Ρώσων που ήταν στην διασπορά της Ευρώπης αλλά και στην Αμερική, όταν προσπάθησαν στα μεταπολεμικά χρόνια να ιδρύσουν την λεγόμενη Metropolia, την Αμερικανική Ορθοδοξία, μια Ορθοδοξία που να μην υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Μετασοβιετικά υιοθετήθηκε αυτό το ιδεολόγημα από τον Πούτιν με την περιβόητη  ρωσική ιδέα, ως την νέα αυτοκρατορία παγκοσμίως σαν να ήταν η θεοκρατία του ανατολικού χριστιανισμού στον 21^ο αιώνα αν και χωρίς τσάρο αλλά με απομίμηση του Μεγάλου Κωνσταντίνου στο Βυζάντιο. Η Ουκρανία από την πλευρά της, με την προσάρτηση  την υπαγωγή της και την υποταγή της στην Μόσχα εκκλησιαστικώς, συμβόλιζε και την εξάρτησή της από την Ρωσία πολιτικά. Ο εκχριστιανισμός των Ρώσων έλαβε χώρα στην Ουκρανία και η πρώτη ρωσική γη που έγινε Ορθόδοξη ήταν η Ουκρανία, η οποία λέγεται και Μικρή Ρωσία ή Νότια Ρωσία ή Μεσημβρινή Ρωσία σε αντιδιαστολή με την Λευκή Ρωσία, την Λευκορωσία, και την Μεγάλη Ρωσία ή Μητέρα Ρωσία. Το ιστορικό λίκνο όμως ρωσικής ορθοδοξίας είναι το Κίεβο και όχι η Μόσχα και ακόμα, πάρα πολλοί περιώνυμοι Ρώσοι διανοητές είναι Ουκρανοί.

Για να καταλάβουμε το μέγεθος να σκεφτούμε πως ό,τι είναι η Κύπρος για την Ελλάδα είναι η Ουκρανία για την Ρωσία, δηλαδή ένα έθνος με την ίδια πίστη και περίπου την ίδια γλώσσα ιδιωματικά, αλλά σε δύο κράτη άνισης ισχύος και διαφορετικού προσανατολισμού. Και αν δεν είναι Ρώσοι και Ουκρανοί αδέλφια, είναι σίγουρα ξαδέλφια, πάντως στενοί συγγενείς εξ αίματος. Χάνοντας την Ουκρανία εκκλησιαστικώς η Μόσχα με την Αυτοκεφαλία του 2018 που δωρήθηκε από την Κωνσταντινούπολη, η Ρωσία χάνει την θεοκρατία της τρίτης Ρώμης και το ιδεολόγημα της ρωσικής ιδέας. Εμμένοντας στην εξάρτηση της ιδέας από το Πατριαρχείο Μόσχας, η Ρωσία σήμερα προσπαθεί να αναδείξει τον εαυτό της ως το αντίπαλον δέος της Ελληνικής Ορθοδοξίας σαν δήθεν πρόμαχος των Γνησίων Ορθοδόξων του Παλαιού Ημερολογίου με τον τάχα ηγήτορα της παγκόσμιας θεοκρατίας του αλήστου μνήμης ορθοδόξου τόξου των σλαβοφώνων εκκλησιών. Η διαφορά ανάμεσα στην ελληνόφωνη και την ρωσόφωνη ορθοδοξία είναι η απόσταση ανάμεσα στην Οικουμενική Ορθοδοξία που είναι ανοιχτή σε διάλογο όπως είναι η Κωνσταντινούπολη και η θεοκρατική Ορθοδοξία κλειστή στο παρελθόν του εθνοφυλετικού εαυτού της όπως είναι η Μόσχα. Και η τωρινή ελεύθερη επιλογή της Ουκρανίας είναι σαφώς υπέρ του ανοιχτού, δημοκρατικού, οικουμενικού προτύπου της ελληνόφωνης Ορθοδοξίας, αντί για το κλειστό, θεοκρατικό και σωβινιστικό παράδειγμα της ρωσόφωνης Ορθοδοξίας. Επομένως, πολιτικά και πολιτιστικά είναι το ίδιο ύπατο διακύβευμα που αποκρυσταλλώνεται στην Αυτοκεφαλία της Ουκρανικής Εκκλησίας το 2018 και βιώνεται με την ρωσική εισβολή του 2022».