Ροδόπη: Εργασίες στο χωράφι με καύσωνα

Οι υψηλές θερμοκρασίες δεν είναι σύμμαχος των αγροτών στις εργασίες της υπαίθρου. «Δύσκολα τα πράγματα πολύ δύσκολα δεν ξέρω τι θα γίνει με αυτή την κατάσταση» μονολογεί αγρότισσα από τα Άμφια της Ροδόπης. «Είναι δύσκολα για όλους, δεν ξέρουμε ποιόν θα πρωτο-βοηθήσει η κυβέρνηση αλλά ας μας κοιτάξουν κι εμάς λίγο, ας μην μας βλέπουν με μισό μάτι» προσθέτει η κα Βικτόρια Γκογκόζη.

Δηλώνει «μικρή» παραγωγός. Καλλιεργεί λαχανικά, εποχιακά προϊόντα για να μπορεί να τα προωθεί όπως λέει στις τοπικές λαϊκές, αν και αυτό το τελευταίο δυσκολεύει τα πράγματα. Πριν φτάσει, όμως, στους πάγκους βρίσκεται πρώτα στο χωράφι κι ας είναι ο υδράργυρος στα ύψη. «Μόνη τα περιποιούμαι γιατί τα μεροκάματα είναι πολύ υψηλά και δεν μπορώ να τα πληρώσω» δηλώνει και προσθέτει: «Το μεροκάματο πηγαίνει 25 και 30 ευρώ και δεν βρίσκεις και δεν βγαίνει για να το δώσεις. Είναι μικρό το κέρδος, τι μεροκάματο να βγάλεις εσύ και τι μεροκάματο να δώσεις στον άλλον;» αναρωτιέται.

«Άρα, με το που ξημερώνει στο χωράφι; Την ρωτάμε κι εκείνη απαντά: «Ξημερώνει στο χωράφι- Βραδιάζει στο σπίτι. Αυτή είναι η δουλειά μας. Και τον καφέ και το φαγητό κάτω από τη σκιά του δένδρου τον πίνουμε και τρώμε λίγο. Κι αμά θέλουμε να ξεκουραστούμε ψάχνουμε καμία δροσιά πάλι δίπλα στο χωράφι.»
Δύσκολη η ζωή της αγρότισσας και το ξέρει από πρώτο χέρι «Υγεία να έχουμε και εμείς και όλος ο κόσμος και θα το παλέψουμε» δηλώνει αποφασισμένη να συνεχίσει να αγωνίζεται προσθέτοντας «Τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε σε αυτή την ηλικία; Είμαστε και μεγάλοι. Δεν είμαστε και μικροί να πούμε ότι θα φύγουμε στο εξωτερικό όπως έφυγε η μισή Ελλάδα έξω. Κι εμείς αν ήμασταν νέοι, θα φεύγαμε έξω».
Λόγια που γεννά η κούραση και η απογοήτευση μερικές φορές. Γνωρίζει, όμως, καλά πως είναι κάτι πιο βαθύ αυτό που την ενώνει με τη γη, η αγάπη για την παραγωγή και τους ανθρώπους, για τον τόπο της.
Ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία: Μαρία Νικολάου