Ο Μακεδονικός Τάφος στις Σέρρες

Στο τέλος του φαραγγιού του ποταμού Αγγίτη, στην κορυφή του λόφου που εποπτεύει το χωριό Σταθμός Αγγίστας Σερρών, βρίσκεται ένα ταφικό μνημείο, της Μακεδονικής Περιόδου του 3ου αιώνα π.Χ..

Ο τάφος αποτελείται από τον προθάλαμο και τον κυρίως ταφικό θάλαμο, μέσα στον οποίον βρέθηκε μαρμάρινη νεκρική κλίνη. Τα έντονα διακοσμητικά στοιχεία, όπως μαρτυρούν τα χρώματα που έχουν διασωθεί στις πλευρές του είναι χαρακτηριστικά  των αρχαίων μακεδονικών τάφων, εξηγεί η Ελένη Διονυσίδου, πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Σταθμού Αγγίστας.

Κρίνοντας από τις ασπίδες, τα τόξα και τα βέλη  που βρέθηκαν στο μνημείο εκτιμάται ότι ανήκε σε κάποιον στρατηγό. Το όνομα αυτού που φιλοξενείτο στο μνημείο δεν είναι γνωστό, καθώς οι Μακεδόνες δεν συνήθιζαν να αφήνουν επιγραφές. Το μόνο που έχει βρεθεί είναι η χαραγμένη αλαζονεία  εκείνων που σύλησαν τον τάφο και άφησαν τα αρχικά τους στους τείχους.

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό του μνημείου είναι η τοποθεσία του, τονίζει η κ. Διονυσίδου. Από την κορυφή του λόφου, όπου βρίσκεται, βλέπει ακριβώς απέναντι τον τύμβο Καστά, γνωστό και ως τάφο της Αμφιπόλεως.

Οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι στην περιοχή του Σταθμού Αγγίστας και κοντά στην αρχαία Αμφίπολη, απλώνεται μια μεγάλη νεκρόπολη των αρχαίων χρόνων, αλλά για άγνωστο λόγο δεν διενεργούνται ανασκαφές.

Σημειώνεται πως στον δρόμο που οδηγεί στην Πρώτη Σερρών, έχει αποκαλυφθεί  ακόμη ένας Μακεδονικός Τάφος του 3ου αιώνα π.Χ., με μια εντυπωσιακή μαρμάρινη νεκρική κλίνη, και ο οποίος σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κατοίκων καταστράφηκε κατά την περίοδο του Β’ Π.Π..

Ο Μακεδονικός Τάφος στον σταθμό Αγγίστας είναι το μοναδικό μνημείο αυτού του είδους στις Σέρρες, το οποίο είναι επισκέψιμο στο κοινό, σημειώνει η κ. Διονυσίδου. Όπως αναφέρει, όσοι ενδιαφέρονται για μια επίσκεψη στο μνημείο, καθώς και για μια ξενάγηση στα μνημεία του χωριού, μπορεί να επικοινωνήσει με τον Πολιτιστικό Σύλλογο στο τηλέφωνο 6934/990414.

Για την ιστορία επισημαίνεται ότι το χωριό «Σταθμός Αγγίστας» οφείλει την ονομασία του στον μικρό σιδηροδρομικό σταθμό, που λειτουργούσε έως τις αρχές της δεκαετίας του 1930, αλλά η γραμμή μετακινήθηκε βορειότερα το 1933, λόγω των πλημμυρών του ποταμού στην περιοχή.