Κομοτηνή: Μικροί μαθητές – μεγάλοι δασολόγοι στο 5ο Δημοτικό Σχολείο

Υλοποιώντας το πρόγραμμα «Δεξιότητες» κατάφεραν να γνωρίσουν το δάσος, την αξία των δένδρων, την «πηγή» ζωής που αναβλύζει χάρη στη δική του παρουσία. Ο λόγος για τους μαθητές και τις μαθήτριες της Δ1 (Τετάρτης) Τάξης του 5ου Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής. Υπό την καθοδήγηση της δασκάλας τους, της εξαιρετικής κας Μαρίας Παπαγεωργίου.

Όπως εξήγησε, μιλώντας σήμερα στην ΕΡΤ Κομοτηνής και στην εκπομπή «Καθημερινές Ιστορίες» (16-12-2021) η κα Παπαγεωργίου: «Το Πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας «Δεξιότητες» έχει σχέση με διάφορα καλλιτεχνικά και περιβαλλοντικά θέματα. Με ο,τι μπορούμε να σκεφτούμε εμείς οι εκπαιδευτικοί και να εφοδιάσουμε με επιπλέον δεξιότητες τα παιδιά μας, πέρα από την ανάγνωση και τη γραφή».
Το Δ1 του 5ου Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής επέλεξε να ασχοληθεί με το δάσος. «Συνεργαστήκαμε με το Δάσος, βρήκαμε αμέσως το Δασαρχείο της πόλης και μέσω των Δασολόγων, του κου  Δημήτρη Κεραμιτζή, της κας Χαράς Τήρου  και της  κας Σοφίας Βουδούρη πραγματοποιήσαμε το πρόγραμμα» εξήγησε η δημιουργική δασκάλα.

Οι 10χρονοι μαθητές της κας Παπαγεωργίου είχαν έτσι τη δυνατότητα να μάθουν τι είναι το δάσος, καθώς τα παιδιά δεν είχαν επισκεφτεί ένα δάσος. Πηγαίνοντας στο δάσος της Νυμφαίας πληροφορήθηκαν από τους ειδικούς ότι δενδρο-φυτεύτηκε. Για τρεις εβδομάδες συγκέντρωναν πληροφορίες για το δάσος, συζητούσαν εντός της τάξης, δημιουργούσαν τις δικές τους εμπνεύσεις. Και μετά επισκέφτηκαν το δάσος με τους δασολόγους παρέα απολαμβάνοντας την ομορφιά και τη ζωντάνια του. «Μπορέσαμε και περπατήσαμε μέσα στο δάσος, κάτι που τα παιδιά δεν το είχαν κάνει ποτέ» είπε η κα Παπαγεωργίου σημειώνοντας ότι «η καθημερινότητα είναι τέτοια που μας ξεπερνά όλους» και επισημαίνοντας ότι «Ό,τι μαθαίνει το παιδί με το σχολείο είναι τελείως διαφορετικό, δεν έχει καμία σχέση με ο,τι άλλο».
Όπως ανέφερε η κα Παπαγεωργίου είδαν τόσα πολλά που ενθουσιάστηκαν. «Τα παιδιά είδαν τη Φύση, τα λουλούδια, τα ρυάκια, τα γεφυράκια, τα δένδρα, γνώρισαν τους κορμούς και την ηλικία των δένδρων, όλα αυτά με τη βοήθεια των δασολόγων οι οποίοι ήταν προετοιμασμένοι πάρα πολύ καλά και τους έδειξαν πώς το δάσος «προσπαθεί» ώστε να μην πλημμυρίζει μια πόλη, ένα χωριό κατανοώντας έτσι την αξία του. Το έζησαν τα ίδια τα παιδιά βλέποντας ζωντανά παραδείγματα».
Με τα ξυλαράκια και τα ξερά φύλλα του Δάσους που συγκέντρωσαν και πήραν μαζί τους στο σχολείο έφτιαξαν διάφορές κατασκευές. «Ασχοληθήκαμε με την ποίηση που είχε ως θέμα και έμπνευση το δάσος, ζωγράφισαν, έφτιαξαν κατασκευές».
Με το ποίημα «Δάσος» του Γιώργου Σαραντάρη έκλεισε η συνομιλία μας με τη δασκάλα του 5ου Δ.Σ. Κομοτηνής, ποίημα που απήγγειλε ο Χάρης Χατζηαναγνώστου, μαθήτής της.