Έντονη η παρουσία της ελληνικής βοήθειας με εθελοντές στα σύνορα της Ουκρανίας (video)

Warning: Undefined array key "frameborder" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 77

Warning: Undefined array key "scrolling" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 78

Warning: Undefined array key "width" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 86

Warning: Undefined array key "height" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 86

Ο 19χρονος Δημήτρης Δίκος, άφησε τους φίλους του, την ασφάλεια του σπιτιού του και τις υποχρεώσεις του στην Ελλάδα, για να συνδράμει στην ανακούφιση του δράματος των προσφύγων με την εθελοντική ομάδα lifeguard Hellas, στα σύνορα Πολωνίας – Ουκρανίας. “Αν περιμένεις από όλους τους άλλους να πάνε και δεν πας ο ίδιος, δεν κάνεις τίποτε. Απλά σηκώθηκα και πήγα. Δεν έχω να πω κάτι άλλο” λέει στην ΕΡΤ και την εκπομπή “Συνδέσεις” γι’ αυτή του την απόφαση, στην οποία είχε να αντιμετωπίσει την αντίδραση και την εύλογη ανησυχία των γονιών του. Αλλά όπως αναφέρει “Ήμουν πολύ αποφασισμένος. Δεν τους άφησα περιθώρια. Μου είχε ήδη μπει το μικρόβιο”. Όσο για το τι αποκομίζει από αυτή του την εμπειρία ζωής, είναι περισσότερο από ξεκάθαρος. “Όταν επιστρέψω στην Ελλάδα δεν ξέρω κατά πόσο θα βρίσκω νόημα στην παλιά μου ζωή. Ήδη σκέφτομαι πότε θα ξαναρχίσω τον εθελοντισμό”. Ο νεαρός άνδρας θα ήθελε να έχει δέκα χέρια και όχι δύο για να βοηθάει όσους έχουν ανάγκη.

Έντονη είναι η παρουσία της ελληνικής βοήθειας με εθελοντές στα σύνορα της Ουκρανίας, παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες και τις ατέλειωτες ώρες της δουλειάς τους. H ελληνική εθελοντική ομάδα της lifeguard Hellas προσφέρει βοήθεια στους πρόσφυγες στα σύνορα Πολωνίας- Ουκρανίας. Όπως λέει ο Σπύρος Μητριτσάκης επικεφαλής της lifeguard Hellas “Είμαστε επί Πολωνικού εδάφους και πηγαινοερχόμαστε καθημερινά στην Ουκρανία”. Και  εξηγεί “δεν υπάρχουν καταλύματα. Ούτε στη Βαρσοβία δεν υπάρχουν ξενοδοχεία είναι όλα πλήρη, γιατί οι πρόσφυγες μόλις περνάνε τα σύνορα φροντίζουν κάπου να μείνουν, είτε περιμένοντας να τελειώσει ο πόλεμος, είτε μέχρι να κάνουν το επόμενο βήμα σε κάποια χώρα της Ευρώπης. Καταφέραμε ευτυχώς και βρήκαμε κάποια σχετικά αξιοπρεπή δωμάτια για να μείνουμε. Αυτό είναι σημαντικό για τους εθελοντές για να ανατάσσουν δυνάμεις γιατί κάθε μέρα είναι πολύ δύσκολη”.

Ο 19χρονος Δημήτρης περιγράφει την τυπική μέρα ενός εθελοντή στην πόλη Μετίκα στα κυρίως σύνορα Πολωνίας – Ουκρανίας, απ΄ όπου περνάει ο μεγάλος όγκος των Ουκρανών προσφύγων προς Πολωνία:
“Ξυπνάγαμε πολύ πρωί. Οι θερμοκρασίες κυμαίνονταν κοντά στο μηδέν ή και κάτω από το μηδέν. Είμασταν καλά γιατί είχαμε τα ισοθερμικά μας και τα μπουφάν μας, το ζόρι ήταν στους ανθρώπους που περίμεναν σε ουρά κοντά έξι χιλιομέτρων και τους βλέπαμε να καταρρέουν από τις κακουχίες“.

Στο ερώτημα πως αντέδρασαν οι γονείς του όταν τους ανακοίνωσε την απόφασή του απαντά: ” Ήμουν πολύ αποφασισμένος στο τι ήθελα να κάνω. Δεν τους άφησα και πολλά περιθώρια. Δεν ήταν σύμφωνοι αλλά ήδη μου είχε μπει το μικρόβιο και δεν υπήρχε περίπτωση να με μεταπείσουν. Μου είπαν οι γονείς μου: “Που πας στον πόλεμο!”. Ήταν σοκαρισμένοι, τρομαγμένοι αλλά ταυτόχρονα και περήφανοι για την απόφασή μου”.

Εδώ ο επικεφαλής της Lifeguard Hellas, κ. Μητριτσάκης έρχεται να διευκρινίσει: “ο πρώτος κανόνας του εθελοντισμού είναι να εξετάσεις εάν οτιδήποτε κάνεις είναι για σένα ασφαλές και μετά προχωράς στο επόμενο βήμα. Εάν δεν είσαι σε απόλυτη ασφάλεια δεν προχωράς. Επικοινωνήσαμε με τους γονείς του Δημήτρη και τους διαβεβαιώσαμε ότι θα μείνουμε πολύ μακριά από εμπόλεμη ζώνη και η μόνη μας έννοια θα είναι να βοηθήσουμε πρόσφυγες και όχι να πάμε στα σημεία των μαχών γιατί δεν έχουμε ούτε την εκπαίδευση ούτε τον εξοπλισμό για κάτι τέτοιο”.

“Δεν φοβήθηκα ούτε για μια στιγμή για τη σωματική μου ακεραιότητα, διαβεβαιώνει ο Δημήτρης. Στην επικοινωνία του με τους εκτοπισμένους Ουκρανούς ξεχωρίζει μία στιγμή: με συγκίνησε όταν δώσαμε ένα παιχνιδάκι που βγάζει φούσκες σε ένα κοριτσάκι και παρότι δεν το είχα δει μέχρι τότε να χαμογελάει, μου χάρισε ένα χαμόγελο που μου έφτιαξε όχι τη μέρα αλλά ολόκληρο το μήνα μου”.

Πηγή: ΕΡΤ