Στέκει αγέρωχη αλλά «σιωπηλή», αφού οι εποχές που ήταν σε παραγωγική διαδικασία έχουν παρέλθει. Αναφερόμαστε στην καμινάδα που βρίσκεται στην περιοχή Άνω Πατησίων – Λαμπρινής & Γαλατσίου, κοντά στην πλατεία Αγίου Ανδρέα, μεταξύ των οδών Ορφανίδου, Χαλεπά, Ωρωπού. Άλλωστε τη δημοσιότητα στην περιοχή μονοπωλεί το σαφώς πιο διάσημο «ξαδερφάκι» της το «Καμίνι» στο Γαλάτσι.
Κάποτε παρήγαγε τον ασβέστη, που όπως αναφέρουν οι ειδικοί, «είναι μία από τις πέντε περισσότερο χρησιμοποιούμενες χημικές ενώσεις στον κόσμο και παράλληλα είναι το φθηνότερο και περισσότερο χρησιμοποιούμενο υλικό. Ανάλογα με το στάδιο της καύσης άλλαζε και το χρώμα του καπνού που έβγαινε.
Προκύπτει από τη θερμική διάσπαση σε θερμοκρασίες πάνω από τους 900 °C ανθρακικών πετρωμάτων, υψηλής περιεκτικότητας σε ανθρακικό ασβέστιο (συνήθως πάνω από 97%)».
Η χρήση του ασβέστη κυριαρχεί σε βιομηχανικές, δομικές δραστηριότητες. Αιγύπτιοι, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Κινέζοι, από την αρχαιότητα χρησιμοποίησαν τον ασβέστη, ενώ το 1890 ανακαλύφθηκε στην Αμερική το τσιμέντο Πόρτλαντ, που συνέβαλε στο να αλλάξει το τοπίο στις δραστηριότητες που τον χρησιμοποιούσαν.
Ο συγκεκριμένος χώρος, περιφραγμένος διασώζει τη βιομηχανική κληρονομιά, όμως δεν έχει εξαντλήσει τα περιθώρια της προσφοράς του, καθώς διακρίναμε ακαθαρσίες εντός του περιφραγμένου χώρου, που ίσως με διαδικασίες ανάπλασης να μπορούσε να ανοίξει στους πολίτες, σε συνδυασμό με κάποιο σταθερό σημείο πληροφόρησης για το ρόλο που έπαιζε κάποτε η «καμινάδα», που σίγουρα για την αποφυγή δυσάρεστων περιστατικών, δεν θα πρέπει να είναι προσβάσιμη στα ανοίγματά της.
Άλλωστε μόνο ως μνημείο μίας άλλης εποχής μπορεί να χρησιμεύσει για να μας «ταξιδέψει» σε εποχές που όπως τραγούδησε και συνέθεσε τη μουσική ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης σε στίχους του Γιάννη Θεοδωράκη:
«Αυγή αφράτη, τσεκουριά στην πλάτη
απ’τις καμινάδες ξέφυγε η καπνιά».
Κείμενο & φωτο: Νάσος Μπράτσος
