Το Παραολυμπιακό Κίνημα στην ΕΡΑσπορ 101,8 (audio)

Μια εβδομάδα μετά την ολοκλήρωση των Παραολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο η εκπομπή της ΕΡΑσπορ 101,8, «Κάνε παιχνίδι μόνος σου» με τον Τάσο Επιτρόπου ήταν αφιερωμένη στο Παραολυμπιακό Κίνημα.

Μια εκπομπή-αφιέρωμα σε αυτούς που παλεύουν καθημερινά για τα αυτονόητα. Η Ελληνική Ραδιοφωνία με τον τρόπο αυτό τίμησε τους παραολυμπιονίκες και όσους προσπαθούν για μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις…

Μίλησαν κατά σειρά οι Σωτήρης Γκαραγκάνης και Νάσος Γκαβέλας (χρυσό στα 100μ. Τ11), Μπάμπης Ταϊγανίδης (κάτοχος δέκα παραολυμπιακών μεταλλίων), Γρηγόρης Πολυχρονίδης (ασημένιο στο Τόκιο στο μπότσια κατηγορία BC3 και χάλκινο στα μικτά ζευγάρια BC3 και συνολικά κάτοχος έξι μεταλλίων σε Παραολυμπιακούς Αγώνες), Σάσα Γκούφα (αρχηγός της ελληνικής αποστολής στο Τόκιο και μέλος της Ολομέλειας της Παραολυμπιακής Επιτροπής), Αντώνης Τσαπατάκης (χάλκινο μετάλλιο στα 100μ. πρόσθιο στην κατηγορία SB4), Θανάσης Προδρόμου (ασημένιο στο άλμα εις μήκος Τ20), Δωροθέα Ποιμενίδου (4η θέση στην τοξοβολία, κατηγορία ST), Κέλλυ Λουφάκη (πρωταθλήτρια στην ξιφασκία με αμαξίδιο).

Μεταξύ άλλων, οι εκλεκτοί καλεσμένοι τόνισαν:

Νάσος Χαβέλας- Σωτήρης Γκαραγκάνης: «Εκτός από την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, είχαμε στόχο και την κατάρριψη του παγκοσμίου ρεκόρ. Είμαστε ντουέτο εδώ και 11 μήνες, ενώ γνωριζόμαστε και είμαστε φίλοι από το 2016. Όσον αφορά την οικονομική ενίσχυση και στήριξη, είναι απαραίτητο να έχουμε τη βοήθεια κάποιων χορηγών. Από την αρχή, ήταν δίπλα μας και η Ολυμπιακή Επιτροπή.  Ως Νάσος βλέπω μέσα από τα μάτια του Σωτήρη. Αφιερώνουμε το μετάλλιο κατά κύριο λόγο στην οικογένεια μας, καθώς ήταν πάντα δίπλα μας, ενώ ταυτόχρονα συνέβαλλαν τα μέγιστα στη δημιουργία του χαρακτήρα μας».

Χαράλαμπος Ταϊγανίδης: «Για εμένα ο κύκλος μου ως αθλητής έκλεισε και φυσικά αυτός ο κύκλος περιλαμβάνει και χαρές και λύπες. Ξεκίνησα την κολύμβηση εξαιτίας του φόβου μου για το νερό και χαίρομαι πολύ που η καριέρα μου κατέληξε έτσι. Πλέον, μετά το τέλος της καριέρας μου, θέλω να βοηθήσω στην οργάνωση και στην εξέλιξη του αθλήματος, και επειδή θα με χαρακτήριζα και εγωιστή, θα επιθυμούσα η κολύμβηση να φέρει τα περισσότερα μετάλλια. Θέλω να είμαστε πρότυπα για να τα νεαρά παιδιά, αλλά παράλληλα πρέπει να τους δώσουμε και τον απαραίτητο χώρο για να προχωρήσουν».

Γρηγόρης Πολυχρονίδης: «Από μικρός εξαιτίας της αναπηρίας μου και των οικονομικών προβλημάτων της οικογένειας μου, είχα στο μυαλό μου ότι πρέπει να κάνω πράγματα, ώστε να ζήσω μια ζωή αξιοπρεπώς. Το 2001 ήταν μια περίεργη χρονιά, καθώς ξεκίνησα τη φοίτηση μου στην ΑΣΣΟΕ, ενώ παράλληλα δούλευα και έκανα και προπονήσεις. Πρέπει οι δομές της καθημερινότητας να βελτιωθούν, ώστε η ζωή μας να γίνει καλύτερη. Τέλος, θα ήθελα να καλέσω τους ανθρώπους να αγκαλιάσουν το παραολυμπιακό κίνημα».

Αναστασία Γκούφα: «Μετά το 2004 υπάρχει πρόοδος και θεωρώ πως μέσω της προβολής, μπορεί να υπάρχει και περαιτέρω ανάπτυξη και εξέλιξη του παραολυμπιακού κινήματος. Οι αθλητές μας με αναπηρία είναι κανονικοίπολίτες, οι οποίοι έχουν και δικαιώματα και υποχρεώσεις. Όταν δίνεται, όμως, χώρος στα ίδια τα άτομα να περάσουν με απλό, καθημερινό τρόπο τα μηνύματα τους, τότε θα γίνει και πιο αντιληπτό στην υπόλοιπη κοινωνία. Ζούμε σε μία δύσκολη χώρα, αλλά επειδή είμαι αισιόδοξος άνθρωπος, θεωρώ πως μπορούμε να βελτιωθούμε περισσότερο.  Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους γιατρούς και τους φυσικοθεραπευτές μας, ενώ και η παρουσία γυναικών αθλητριών στους Ολυμπιακούς Αγώνες αποτελεί πολύ ευχάριστο γεγονός. Όσον αφορά τους Χειμερινούς, είναι πιο δύσκολο να συμμετάσχει ένας αθλητής με αναπηρία».

Αντώνης Τσαπατάκης: «Η δύναμη του πνεύματος υπερτερεί  από τη σωματική και με βάση αυτό, μετά το ατύχημα που είχα, κατάφερα να δω τον κόσμο με καλύτερο τρόπο. Αυτό που έχουμε ανάγκη σήμερα είναι καλούς ανθρώπους, οι οποίοι θα πράττουν με βάση το κοινωνικό όφελος και θα βοηθούν το συνάνθρωπο. Εγώ είχα δίπλα μου ανθρώπους που πίστεψαν σε εμένα».

Θανάσης Προδρόμου: «Όταν είδα το συναθλητή μου πάνω στο άλμα του να χτυπάει, δεν μου πέρασε καν η δεύτερη σκέψη να μην τρέξω να πάω τον βοηθήσω. Ο αθλητισμός με άλλαξε από μικρό παιδί και στον προπονητή μου χρωστάω τα πάντα, καθώς τον έχω σαν πατέρα μου. Λόγω κορονοϊού αναγκάστηκα να κάνω πολλά χιλιόμετρα για να προπονηθώ, αλλά αυτό με πείσμωσε. Πρέπει να πιστεύουμε στον εαυτό μας».

Δωροθέα Ποιμενίδου: «Φυσικά, στα παιδικά μου χρόνια αντιμετώπισα τη δυσκολία στο να βρω τη θέση μου στην κοινωνία και να αντιμετωπίσω την άγνοια και την περιέργεια του κόσμου απέναντι στην αναπηρία. Είμαι απόλυτα λειτουργική, έχω τη ζωή μου, τους φίλους μου και τα όνειρα μου. Η τοξοβολία προέκυψε, καθώς στην αρχή ήθελα να ασχοληθώ με την κολύμβηση, αλλά εκεί δεν υπήρχε η δομή για άτομα με αναπηρία. Ο θείος μου μού πρότεινε να ασχοληθώ με την τοξοβολία, μιας και χρειάζεται κατά κύριο λόγο ο πάνω κορμός. Δυστυχώς, στην Ελλάδα για να σε προσέξουν ως αθλητή με αναπηρία, πρέπει πρώτα να πάρεις ένα μετάλλιο, κάτι το οποίοι είναι συνυφασμένο και με τη νοοτροπία της κοινωνίας».

Κέλλυ Λουφάκη: «Αυτό που λείπει είναι η γνώση στην αντιμετώπιση ενός ανθρώπου με αναπηρία. Θέλουμε να μας σέβονται, καθώς δεν είμαστε σε τίποτα διαφορετικοί από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Η απουσία σωστής παιδείας, τόσο στα σχολεία, όσο και στις οικογένειες, συμβάλει στην άγνοια αυτή. Όταν εμείς οι ίδιοι αγαπάμε τον εαυτό μας, τότε αγαπάμε και τους άλλους. Πρέπει να προβάλλονται όλα τα άτομα με αναπηρία, ανεξαρτήτως μεταλλίων».

Το «Κάνε παιχνίδι μόνος σου» μπήκε στην πέμπτη σεζόν. Είναι η εκπομπή της ΕΡΑσπορ 101,8, όπου κάθε Δευτέρα βράδυ (22:00 – 24:00) προπονητές, αθλητές, ηθοποιοί, τραγουδιστές, συνθέτες, ποιητές, μουσικοί παραγωγοί, διανοούμενοι, επιστήμονες, δημοσιογράφοι, έχουν τη δική τους εκπομπή στο δημόσιο αθλητικό ραδιόφωνο! Φορούν τα ακουστικά, παίρνουν το μικρόφωνο, επιλέγουν τα τραγούδια και μέσα από αυτά παρουσιάζουν «έργα και ημέρες» της ζωής και της σπουδαίας καριέρας τους.

Μαζί τους, σε δεύτερο ρόλο, ο Τάσος Επιτρόπου.

ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΑ: https://webradio.ert.gr/eraspor/