Ανταπόκριση από την Ιταλία για την ΕΡΤ: Κρίστιαν Μαυρής
Η εκλογή του Ινιάτσιο Λα Ρούσα στην προεδρία της Ιταλικής Γερουσίας αποτελεί σημείο-ορόσημο για την αρχή της νέας Δεξιάς Κυβέρνησης. Όμως αποτελεί και στοιχείο μεγάλου προβληματισμού για την μελλοντική πορεία της και γενικότερα του πολιτικού βίου της Ιταλίας.
Η Δεξιά παράταξη ζεί εναν εμφύλιο με … χαμόγελα
Τα μικρά κόμματα Λέγκα και Φόρτσα Ιτάλια ζουν ένα σύνδρομο κατωτερότητας σε σχέση με τα Αδέλφια της Ιταλίας, κάτι στο οποίο δεν είχαν συνηθίσει. Ο Καβαλιέρε υπήρξε πρωθυπουργός για 4 θητείες και ο Σαλβίνι συγκυβέρνησε με Κόντε και Ντράγκι, απολαμβάνοντας κάποια στιγμή και ποσοστά υψηλότερα του 30%.
Τα φετινά εκλογικά αποτελέσματα, με λιγότερα του 9% έκαστος, δίνουν στις δύο εν λόγω παρατάξεις πολύ μικρή δυνατότητα ελιγμών αλλά και διαπραγματευτικής δύναμης έναντι της Μελόνι. Η νεοεκλεγείσα, όπως λέει ο Μπερλουσκόνι, παρουσιάζει μια αλαζονική στάση, που ουσιαστικά δεν αφήνει περιθώρια ώστε να ζητηθούν σημαντικά υπουργεία. Άλλωστε ο ίδιος ο Καβαλιέρε τόνισε – πικραμένος – στη Γερουσία πως η λίστα υπουργών έχει κλειδώσει.
Ο εκνευρισμός που επικρατεί στην αυτοπροσδιοριζόμενη (Κέντρο)Δεξιά παράταξη φάνηκε ιδιαίτερα σήμερα στην Ιταλική Γερουσία, όταν οι κάμερες κατέγραψαν φραστικό επεισόδιο μεταξύ του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και του Ινιάτσιο Λα Ρούσα. Αυτό, αφού είχε μαθευτεί πως το κόμμα του Καβαλιέρε δεν θα ψήφιζε.
Υπέρ του Πούτιν και κατά των ομοφυλοφίλων ο νέος υποψήφιος της Λέγκα στην Κάτω Βουλή
Από την άλλη, χαρακτηριστικό το γεγονός πως αργά το απόγευμα της Πέμπτης 13 Οκτωβρίου η Λέγκα απέσυρε τον υποψήφιό της στην Κάτω Βουλή, Ρικάρντο Μολινάρι, για να τον αντικαταστήσει με τον Λορέντζο Φοντάνα, ήδη νούμερο δύο της Κάτω Βουλής.
Υπενθυμίζουμε πως ο Φοντάνα έχει τελέσει πρώην Υπουργός για την Οικογενειακή Πολιτική επί Τζουζέπε Κόντε (2018-2019) και τάχθηκε επανειλημμένα υπέρ του Πούτιν και κατά των γάμων των ομοφυλοφίλων. Γνωστή η δήλωσή του σύμφωνα με την οποία “η αποδυνάμωση της οικογένειας, ο αγώνας για τον ενιαίο γάμο των ομοφυλοφίλων και η θεωρία gender στα σχολεία, η μαζική μετανάστευση που υποφέρουμε μαζί με τη συνακόλουθη μετανάστευση των νέων μας στο εξωτερικό, είναι όλοι παράγοντες που στοχεύουν στην εξάλειψη της κοινότητάς μας και των παραδόσεών μας”.
Εξωτερική υποστήριξη από την αντιπολίτευση
Παρόλα τα καθησυχαστικά λόγια από διάφορα στελέχη της Δεξιάς, η κατάσταση είναι αντικειμενικά δύσκολη για τη νέο εκλεγόμενη κυβέρνηση και για έναν άλλο λόγο. Η εκλογή του Λα Ρούσα έγινε με 116 ψήφους.
Υπολογίζοντας πως η πλειοψηφία μπορούσε να μετρήσει μόνο 115 ψήφους και πως το κόμμα του Μπερλουσκόνι (πλην του ιδίου Καβαλιέρε και της πρώην προέδρου της Γερουσίας, Μαρία Κασελάτι) δεν ψήφισαν, είναι δεδομένη η ύπαρξη “ελεύθερων σκοπευτών” (“franchi tiratori”, όπως ονομάζονται στην Ιταλία) από την αντιπολίτευση.
Σε αυτή την περίπτωση, αναπόφευκτο είναι να έχει ξεκινήσει το κυνήγι αυτών των “ελεύθερων σκοπευτών”.
Τα σενάρια ποικίλουν και όλοι δηλώνουν πως οι Γερουσιαστές τους δεν ‘πρόδωσαν’ την γραμμή αποχής της αντιπολίτευσης.
Το Δημοκρατικό Κόμμα, δια στόματος του Κάρλο Κοταρέλι, δηλώνει σίγουρος πως κανείς από τους δικούς τους δεν “πρόδωσε”. Το ίδιο δήλωσε και ο Ματέο Ρέντσι, ο οποίος τόνισε πως διαφορετικά “θα το υπερασπιζόμουν με υπερηφάνεια, εμείς οι 9 (Γερουσιαστές) ψηφίσαμε λευκό”.
Όμως, όπως αποδεικνύει η εφημερίδα Formiche, οι μυστηριώδεις ψήφοι πιθανότατα να έρχονται από “9 Γερουσιαστές του κόμματος Δράση (Καλέντα/Ρέντσι για τον Τρίτο Πόλο) και 12 ανάμεσα στους ισόβιους Γερουσιαστές, τις μικρότερες ομάδες και εν μέρει μεμονωμένα επίσης από το Δημοκρατικό Κόμμα και το Κίνημα 5 Αστέρων” ενώ η Corriere della Sera μιλά για συνολικά 13 ψήφους της αντιπολίτευσης.
Σύμφωνα με την Huffington Post, οι κάμερες της Γερουσίας κατέγραψαν πως, για παράδειγμα, οι Γερουσιαστές του Τρίτου Πόλου χρειάστηκαν λίγα δευτερόλεπτα παραπάνω σε σχέση με άλλους για να ψηφίσουν. “Αν ένας γερουσιαστής γράψει το όνομά του στο ψηφοδέλτιο, χρειάζεται περισσότερος χρόνος απ’ ό,τι αν καταθέσει λευκό ψηφοδέλτιο” τονίζει η εφημερίδα. “Σε αυτή την περίπτωση, θα ήταν σαφές ότι όσοι διαβεβαίωσαν ότι άφησαν λευκό ψηφοδέλτιο, είχαν πράξει το αντίθετο”.
Ποιος ο λόγος της εξωτερικής υποστήριξης;
Σε αυτό το σενάριο επιφανειακής αναρχίας, στην πραγματικότητα φαίνεται πως αυτό το ‘αντιπολιτευτικό χέρι βοηθείας’ το οποίο ευνόησε την πλειοψηφία, αποσκοπεί σε δύο πράγματα.
Κατ’αρχάς, από τη μία ξεσκεπάζει την αδυναμία της υφιστάμενης Κυβερνητικής πλειοψηφίας (με όλες τις τριβές και ρωγμές που επιδεινώνονται με το χρόνο) και από την άλλη δείχνει πως, χωρίς ‘μερικούς εξωτερικούς’, στην πραγματικότητα αυτή η Κυβέρνηση δεν θα έχει μακροζωία.
Άλλωστε είχε πραγματοποιηθεί και με την τελευταία κυβέρνηση του Τζουζέπε Κόντε, όπου η απόσυρση της υποστήριξης του Ματέο Ρέντσι – ο οποίος είχε μόλις δύο υπουργούς και έναν υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ εντός του σχήματος – έφερε την ρήξη και αμέσως μετά την άνοδο του Μάριο Ντράγκι.
Ίδωμεν.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος