της Αλέκας Σταυροπούλου
Ο Ανδρέας Δρακόπουλος, Πρόεδρος του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, μίλησε στο ert.gr και στην Αλέκα Σταυροπούλου για το όραμα του αείμνηστου θείου του, Σταύρου Νιάρχου, αυτής της θρυλικής μορφής της παγκόσμιας ναυτιλίας, ενός μεγάλου Έλληνα που άφησε το στίγμα του διεθνώς για τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες.
Σήμερα ξεχωρίζει το φιλανθρωπικό έργο του οργανισμού που φέρει το όνομά του σε παγκόσμια κλίμακα -σε ποικίλες κατευθύνσεις- που εκτείνονται σε παραπάνω από 120 χώρες και έχουν διατεθεί από το 1996 μέχρι σήμερα πάνω από 2 δισεκατομμύρια ευρώ για την υποστήριξη των δράσεων που ενισχύει το Ίδρυμα.
Η τελευταία μεγάλη δωρεά αφορά τον τομέα της υγείας, με την διάθεση πάνω από 200 εκατομμύρια ευρώ για την δημιουργία και το εξοπλισμό νοσοκομείων, την ενίσχυση των αεροδιακομιδών του ΕΚΑΒ, καθώς και την ανάπτυξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων.
Σημείο αναφοράς για τη χώρα μας, το εμβληματικό κτίριο, εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής, το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, τη δημιουργία και κατασκευή του οποίου ανέλαβε εξολοκλήρου το ΙΣΝ με δωρεά ύψους άνω των $860 εκατομμυρίων δολαρίων και στη συνέχεια δώρισε στο Ελληνικό Δημόσιο το Φεβρουάριο του 2017 .
Ο Ανδρέας Δρακόπουλος γεννήθηκε στην Ελλάδα, αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών και έφυγε για σπουδές στην Αμερική, όπου – αν και πολίτης του κόσμου- έχει σαν μόνιμη βάση μέχρι σήμερα.
Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Rockefeller, στη Νέα Υόρκη, του Πανεπιστημίου Johns Hopkins (JHU), στη Βαλτιμόρη, του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS) στην Ουάσιγκτον. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο τον Μάρτιο του 2018, απένειμε στον κ. Δρακόπουλο τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Τιμής, ως αναγνώριση του έργου και της τεράστιας προσφοράς του στη χώρα.
Ήταν ο αγαπημένος ανιψιός του Σταύρου Νιάρχου, εγγονός της αδερφής του Μαρίας Νιάρχου-Δρακοπούλου και είναι ο άνθρωπος που ηγείται των δράσεων του Ιδρύματος, έναν ρόλο που του επεφύλασσε ο θείος του για να κάνει πράξη το όραμά του για την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Συνάντησα τον κ. Δρακόπουλο στα γραφεία του Ιδρύματος, πολύ κοντά στο κέντρο της Αθήνας
Άνθρωπος ιδιαίτερα συνεπής στο λόγο του, που από την πρώτη χειραψία κατανοείς ότι έχεις απέναντί σου μια ήρεμη δύναμη, έναν συνομιλητή με επικοινωνιακό χάρισμα και αμεσότητα και από την πορεία της συζήτησης διαπιστώνεις ότι, πρόκειται για έναν Έλληνα που αγαπά πολύ την πατρίδα του και ενδιαφέρεται ειλικρινά για τον συνάνθρωπο. Δήλωσε αισιόδοξος ότι, η ελληνική οικονομία σταδιακά μπορεί να ανακάμψει, επισημαίνοντας ωστόσο ότι πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη, με κύριο γνώμονα πρωτίστως να μείνουν οι νέοι στην πατρίδα μας.
Ερ: «Ευχαριστούμε για την τιμή που μας κάνατε να μας παραχωρήσετε συνέντευξη στο site της ΕΡΤ. Κύριε Δρακόπουλε, είστε ανιψιός του αείμνηστου Σταύρου Νιάρχου, του μεγάλου αυτού Έλληνα επιχειρηματία, δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας της συνέντευξης να μας πείτε λίγα λόγια για τον ίδιο. Τι θυμάστε από εκείνον τα χρόνια που συνεργαστήκατε μαζί του και ποια η βασική αρχή που υιοθετήσατε από εκείνον στη ζωή σας;»
Απ: «Ευχαριστώ και εγώ. Με τον θείο μου συνεργαστήκαμε στενά τα τελευταία 6-7 χρόνια της ζωής του, ήταν στιγμές πάρα πολλής δουλειάς. Είχε ολοκληρώσει τότε τις δραστηριότητές του στον τομέα της ναυτιλίας, ήμασταν πολύ κοντά, και ασχολούμασταν με πολλές επενδύσεις ανά τον κόσμο. Είχαμε και οι δυο την άποψη ότι, στη ζωή σου πρέπει να δουλεύεις πάντα πολύ σκληρά, ανεξαρτήτως του ποιος είσαι. Τον ενδιέφερε πολύ η Ελλάδα, πάντα μάθαινε νέα της και ερχόταν τακτικά τα καλοκαίρια. Και για αυτό, είχε κληροδοτήσει στο Ίδρυμα ένα πολύ σημαντικό ποσό από την περιουσία του για να συνεχίσει να βοηθά τη χώρα του. Μέσω του Ιδρύματος, βοηθάμε τη χώρα μας και όχι μόνο, προσφέροντας δωρεές ανά την υφήλιο τα τελευταία 22 χρόνια.»
Ερ: «Δραστηριοποιηθήκατε στη ναυτιλία;»
Απ: «Όχι. Η ναυτιλία αφορούσε ένα πολύ μικρό κομμάτι των δραστηριοτήτων του Ομίλου, όταν ξεκίνησα να δουλεύω κοντά στον θείο μου. Τα τελευταία χρόνια αποχωρήσαμε τελείως από τη ναυτιλία και το μοναδικό αντικείμενο της δραστηριότητάς μας, μέσω πλέον του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και μόνον, είναι η φιλανθρωπία.»
Ερ: «Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος αποτελεί σημείο αναφοράς για τη χώρα μας, αλλά και διεθνώς. Βλέπετε σήμερα να εκπληρώνεται το όραμα του αείμνηστου θείου σας;»
Απ: «Πιστεύω ότι θα ήταν πολύ χαρούμενος για το έργο που γίνεται. Δεν θα ήταν χαρούμενος με την κρίση που περνά η χώρα μας φυσικά, αλλά για το ότι ως Ίδρυμα μπορούμε να βοηθήσουμε. Έχουμε πάει σε 124 χώρες και έχουμε βοηθήσει με πάνω από 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια ανά την υφήλιο, αλλά ο κύριος χώρος δραστηριότητάς μας ήταν και παραμένει, πριν, κατά την διάρκεια, και μετά την κρίση, η Ελλάδα, η οποία είναι η χώρα καταγωγής και του ιδίου και της οικογένειάς μας.»
Ερ: «Ποιο πιστεύετε ότι ήταν το κριτήριο του θείου σας, ώστε να αναλάβετε εσείς ο ανιψιός του την προεδρία του Ιδρύματος; Τι ξεχώρισε σε εσάς πιστεύετε;»
Απ: «Είχαμε πολλά κοινά. Κυρίως το ότι πιστεύαμε και οι δύο στη σκληρή δουλειά, στο να εκτιμά κάποιος τις ευκαιρίες που έχει και να δίνει πίσω ό,τι και όσο περισσότερο μπορεί.»
Ερ: «Το Ίδρυμα ανακοίνωσε και υπέγραψε τον Μάρτιο του 2018 μια μεγάλη δωρεά στο χώρο της υγείας, μια προσφορά πάνω από 200 εκατομμύρια ευρώ, ένα μεγαλόπνοο έργο. Τι ακριβώς αφορά και πότε πιστεύετε ότι θα παραδοθεί ολοκληρωμένο στο ελληνικό δημόσιο;» 
Απ: «Είναι μια ειδική δωρεά, σαν ομπρέλα την ονομάζω εγώ, που έχει 7 επιμέρους δωρεές. Περιλαμβάνει νέο κτίριο για το Γενικό νοσοκομείο Κομοτηνής, τη δημιουργία Νοσοκομείου «Παίδων» στη Θεσσαλονίκη, την κατασκευή και τον εξοπλισμό κτιρίου που θα ανεγερθεί στη θέση που βρίσκονται σήμερα τα κτίρια «Οίκος Αδελφών» και «Αδελφών Νοσοκόμων» στο χώρο του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός, με σκοπό να λειτουργήσει ως Έδρα της Πανεπιστημιακής Νοσηλευτικής. Ακόμη, περιλαμβάνει την προμήθεια και εγκατάσταση ειδικού ιατρικού εξοπλισμού (PET – Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων καθώς και δημιουργία μονάδων παραγωγής ραδιοφαρμάκων) σε επιλεγμένα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας. Και, επιπλέον, βοηθάμε στην εκπαίδευση για την αντιμετώπιση του τραύματος και για τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, και ενισχύουμε τις αεροδιακομιδές του ΕΚΑΒ. Πρόκειται δηλαδή για μια ολοκληρωμένη προσπάθεια, στο πλαίσιο στο οποίο πάντα κινούμαστε ως Ίδρυμα, δηλαδή ότι δεν αναπληρώνουμε το Κράτος, αλλά το συμπληρώνουμε. Για το λόγο αυτό συνεργαστήκαμε –και συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε άψογα- με τους Υπουργούς Υγείας, τους κυρίους Ξανθό και Πολάκη. Ήταν μια προσπάθεια η οποία στην αρχή ξεκίνησε με ορισμένες συζητήσεις με τον Καθηγητή Ρούσο σχετικά με τον «Ευαγγελισμό». Μετά από συναντήσεις, το Υπουργείο Υγείας μοιράστηκε μαζί μας τις ανάγκες που κρίνει ως προτεραιότητα, συμφωνήσαμε, και πλέον έχουμε ξεκινήσει. Έχουμε συμφωνήσει και με τον αρχιτέκτονα Renzo Piano, ο οποίος θα αναλάβει τον σχεδιασμό των έργων υποδομών στο πλαίσιο και αυτής της νέας δωρεάς, όπως ανέλαβε και το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Πήγαμε μαζί στην Θεσσαλονίκη και την Κομοτηνή, τα σχέδια έχουν αρχίσει, και το έργο προχωρά με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Βέβαια είναι ένα μεγαλόπνοο έργο και θα πάρει αρκετά χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί. Ωστόσο, ορισμένες επιμέρους δωρεές στο πλαίσιο αυτού έχουν προχωρήσει ήδη, όπως ο εξοπλισμός του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός». Προχωράμε με τους πιο γρήγορους ρυθμούς, με πολύ καλή συνεργασία με τον Renzo Piano και την ομάδα του στη Γένοβα, αλλά και με την κυβέρνηση, και είμαι πολύ αισιόδοξος ότι θα γίνει ένα έργο εφάμιλλο του Κέντρου Πολιτισμού σε θέματα ποιότητας, και θα αποτελέσει ένα μεγάλο συν στην κοινωνία μας.»
Ερ: «Ποιες άλλες κοινωφελείς δράσεις σκοπεύετε να υποστηρίξετε μέσω του Ιδρύματός σας;»
Απ: « Υποστηρίζουμε εδώ και 22 χρόνια όλους τους τομείς: Υγεία και Αθλητισμός, Κοινωνική Πρόνοια, Τέχνες και Πολιτισμός, και Εκπαίδευση. Σε όλους αυτούς τους τομείς, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, είμαστε συνέχεια παρόντες. Πιστεύουμε πάντα ότι όταν ένα έργο μπορεί να βοηθήσει την κοινωνία και να συνεισφέρει, οφείλουμε να το μελετήσουμε προσεκτικά, όντας πιο ευαίσθητοι και προσεκτικοί στο γιατί να πούμε «όχι», παρά στο γιατί να πούμε «ναι». Έχουμε δηλαδή μια θετική προδιάθεση στα πράγματα. Προσπαθούμε πάντα, όπου μπορούμε, να βοηθάμε.»
Ερ: « Τον Αύγουστο τελειώνουν τα μνημόνια για τη χώρα. Βλέπετε εφικτή την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας; Ποιες θεωρείτε ότι είναι οι αναγκαίες παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν για να πάρει μπροστά «η ατμομηχανή της οικονομίας»;
Απ: «Δεν ζω στην Ελλάδα, αλλά παρακολουθώ. Έχουμε μια ευκαιρία σαν χώρα και σαν έθνος, αλλά εδώ και δεκαετίες δεν την εκμεταλλευόμαστε. Πρέπει, κατά τη γνώμη μου, και η Ελλάδα να δουλεύει στο μοντέλο 1 Μαρτίου με 31 Οκτωβρίου, 8 μήνες, και τους άλλους 4 μήνες, Νοέμβριο, Δεκέμβριο, Ιανουάριο και Φεβρουάριο, να είναι η περίοδος τόσο της ανάπαυλας όσο και της προετοιμασίας μας για την επόμενη σεζόν. Έχουμε συμμάχους τον καιρό και την φύση, και θα έπρεπε να ασχολούμαστε με τον τουρισμό, τον αγροτουρισμό και τον πολιτισμό. Τα έχουμε όλα. Αυτό που μας λείπει είναι η νοοτροπία και οι απαραίτητες υποδομές για να ζήσεις σε μια τέτοια χώρα. Εκεί θα ήταν για μένα το μέλλον της Ελλάδας και θα ήμασταν 11 εκατομμύρια ευτυχισμένοι και «γεμάτοι» κάτοικοι. Η κρίση έχει πληγώσει πολύ την κοινωνία, και την ψυχολογία των πολιτών. Σκέφτομαι πολύ τους νέους, διότι βρίσκονται στα 20 τους και στα 30 τους, και μεγαλύτεροι ίσως, σε μια χώρα που δεν έχει πολλές ευκαιρίες. Οι μισθοί είναι πάρα πολύ χαμηλοί και είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Όταν ταξιδεύω και βλέπω νέους Έλληνες στο εξωτερικό, οι οποίοι δουλεύουν σε πολύ υψηλές θέσεις, τους λέω «παιδιά χαίρομαι για εσάς και σας καμαρώνω που περνάτε καλά, λυπάμαι όμως για τη χώρα μας». Και το ίδιο αισθάνονται και εκείνοι. Διότι είναι πολύ μεγάλο κακό αυτό που λένε ότι η ξενιτιά των νέων έχει έρθει από ανάγκη, και δυστυχώς συνεχίζει να μεγαλώνει. Μπορεί μεν τα πράγματα να είναι λίγο καλύτερα -και πιστεύω πράγματι ότι είναι καλύτερα- ότι βγαίνουμε δηλαδή σταδιακά από την κρίση, ότι τα χειρότερα είναι πίσω μας, από την άλλη πλευρά όμως οι υποδομές μας και η νοοτροπία μας είναι τα ευάλωτα σημεία μας.»
Ερ: «Τι θα συμβουλεύατε λοιπόν σήμερα ένα νέο με ικανότητες και πολλά υποσχόμενο βιογραφικό, να μείνει στην πατρίδα του και να προσπαθήσει, ή να φύγει στο εξωτερικό;»
Απ: « Η καρδιά μου του λέει «να μείνει στην Ελλάδα», το μυαλό μου τον συμβουλεύει «να φύγει από την χώρα». Δυστυχώς. Και για αυτό το κομμάτι της κοινωνίας πρέπει όλοι να προσπαθήσουμε, για τους νέους. Πιστεύω βέβαια ότι έχει βελτιωθεί η κατάσταση, αλλά ακόμα μιλάμε για έλλειψη αξιοκρατίας, διαφάνειας, ευκαιριών. Xρειάζεται ακόμα να γίνουν πολλά πράγματα, και στη νοοτροπία και στις υποδομές, και να ξεφύγουμε από το στενά κομματικό και πολιτικό περιβάλλον. Θεωρώ ότι οι κυβερνήσεις οφείλουν να δουλεύουν για τον λαό, πρέπει να υπηρετούν τον λαό. Καμιά φορά γίνεται το αντίθετο. Αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Πρέπει να γίνει πολλή δουλειά ακόμη και να μπούμε σε ένα πνεύμα συνεργασίας για το καλό της χώρας.»
Ερ: « Παλιότερα σε συνέντευξή σας είχατε δηλώσει, στην αρχή της κρίσης, ότι οι πολύ πλούσιοι Έλληνες θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερα για την Ελλάδα. Ενστερνίζεστε ακόμη αυτή την άποψη;»
Απ: «Ενστερνίζομαι ότι όλοι μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα πράγματα. Τα μίντια, οι πολιτικοί, όλοι μας, πρέπει να συνεργαστούμε και να βοηθήσουμε στον χώρο και με τον ρόλο τον οποίο έχει ο καθένας, για μια καλύτερη κοινωνία. Και πιστεύω ότι υπάρχει χώρος για καλυτέρευση σε όλους τους τομείς.»
Ερ: «Θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε με την πολιτική και να βοηθήσετε και από αυτό τον ρόλο;»
Απ: «Αυτή τη στιγμή είμαι πολύ χαρούμενος σε αυτό που κάνω και πιστεύω ότι μέσω του Ιδρύματος προσφέρουμε πολλά και στον κόσμο γύρω μας, και γενικά στην ελληνική –και όχι μόνο -κοινωνία συνολικά.»
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος