Ταινίες της εβδομάδας: Τομ Κρουζ, Ζυλιέτ Μπινός και ένα «Θαύμα» από τη Ρουμανία

Πέρα από την πολυαναμενόμενη επιστροφή του Τομ Κρουζ σε νέες αερομαχίες, βγαίνουν αυτήν την εβδομάδα στους κινηματογράφους δύο βαθιά ανθρώπινες ταινίες με πρωταγωνίστριες γυναίκες σε ένα δικό τους ταξίδι αναζήτησης, πέρα από το comfort zone τους. Η μία είναι η Ζυλιέτ Μπινός που βρίσκεται «Ανάμεσα σε Δύο Κόσμους» και η άλλη, η ρουμάνα Ιοάνα Μπουγκάριν στο μυστηριώδες «Θαύμα». Και φυσικά, για τους μικρούς μας φίλους, κινούμενα σχέδια με έμπνευση από την ελληνική μυθολογία.

Το Θαύμα

Στο αγωνιώδες αστυνομικό δράμα από τη Ρουμανία με τίτλο «Το Θαύμα» μια νεαρή μοναχή, αποχωρεί από το μοναστήρι της για να φροντίσει ένα επείγον προσωπικό της ζήτημα, χωρίς όμως αυτή η προσπάθειά της να αποδώσει καρπούς. Ο Άνθρωπος που ψάχνει είναι εξαφανισμένος. Η επιστροφή της στο μοναστήρι, θα της επιφυλάσσει μια έκπληξη και την προέκταση αυτού του μυστηρίου.

Μια ταινία που καταδύεται στον ανθρώπινο ψυχισμό για να βρει τον εαυτό της πρωταγωνίστριας, αλλά και να ερευνήσει το σύμπαν που σκληρά την αγκαλιάζει. Η αγωνία ενός -σχεδόν- ασαφούς μυστηρίου, γιγαντώνεται ευρηματικά σε αυτό το περίεργο δείγμα κινηματογραφικής αφήγησης που -ίσως- οδηγήσει τον καθένα από εσάς στον επαναπροσδιορισμό της λέξης «θαύμα».

Top Gun: Maverick

«Top Gun: Maverick». Η μιλιταριστική επιστροφή στο πιλοτήριο του Μάβερικ είναι μια οπτική απόλαυση όχι μόνο για το κοινο που είχε απολαύσει το πρώτο μέρος στις σκοτεινές αίθουσες αλλά και για τον εμπορικό κινηματογράφο που -αν δεν είναι Marvel ή DC πάει κατά διαόλου.

Παραμένοντας υποβιβασμένος στον ρόλο του σμηναγού λόγω του αντισυμβατικού χαρακτήρα του, ο Πιτ Μάβερικ Μίτσελ θα κληθεί να εκπαιδεύσει μια ομάδα σμηναγών, χωρίς αρχικά να έχει καταλάβει τους κινδύνους που ελλοχεύουν στη διδασκαλία ενός μέλους με το οποίο συνδέονται από το παρελθόν.

Το πρότζεκτ που έχει ξεκινήσει σχεδόν 12 χρόνια πριν (για αυτόν το λόγο είχε μετατραπεί και το πρώτο Top Gun σε 3D, με σκοπό να ξανασυστηθεί στο νεότερο κοινό), εγκαταλείφθηκε με την αυτοκτονία του Τόνυ Σκοτ και εμφανίζεται -ευτυχώς- σε μια εποχή που για τους μεγαλύτερους θεατές η νοσταλγία είναι πιλότος στις επιλογές τους, ενώ οι νεότεροι, αγνοώντας ακόμα και το πρώτο μέρος, μπορούν να παρακολουθήσουν την ταινία σαν ένα video game που αποφεύγει εί δυνατόν τον 3D κόσμο.

Η αποστολή μοιάζει σχεδόν ίδια με εκείνη του πρώτου μέρους ενώ η κινηματογράφηση, τα αστεία, ο μικρόκοσμος των πιλότων, αποτελεί εξολοκλήρου έναν φόρο τιμής στα ‘80s.

Ανάμεσα σε Δύο Κόσμους

Παρά τις ευκαιριακές συναισθηματικές ευκολίες, μόνο με θετικό πρόσημο μπορείς να δεις την επόμενη ταινία. Το «Ανάμεσα σε δύο κόσμους», που πρόσφατα βραβεύτηκε από το Φεστιβάλ γαλλόφωνου κινηματογράφου της Αθήνας, βασίστηκε σε βιβλίο που κυκλοφόρησε το 2010, όταν η δημοσιογράφος Φλοράνς Ομπενάς πέρασε μια βιωματική εμπειρία για να εξηγήσει τα άγχη, τον πόνο και τις δυσκολίες της εργατικής τάξης στη Γαλλία.

Εδώ έχουμε μια Ζυλιέτ Μπινός, πολύ πάνω και πέρα από την ηρωίδα που υποδύεται, να «προδίδει» σχεδόν από την αρχή τις προθέσεις της (άμεσα την αναγνωρίζει υπάλληλος στο γραφείο εύρεσης εργασίας ως τη γνωστή συγγραφέα) αλλά να κρύβεται επιεικώς εύκολα από τις συναδέλφους της. Χωρίς δράματα κοινωνικών τάξεων αλλά με παραπομπές σε ανθρώπινα μοντέλα και σκιαγράφηση συναισθημάτων, βρισκόμαστε εμείς ανάμεσα σε δύο κόσμους. Η απλότητα και η καθαρότητα με την οποία η Μπινός βυθίζεται τον κόσμο καθημερινών βιοπαλαιστών, είναι αποστομωτική σε κάθε εφαρμοσμένη μέθοδο υποκριτικής.

Ίκαρος και Δαίδαλος

Μια ελεύθερη θεματικά διασκευή του γνωστού μύθου του «Ίκαρου και Δαίδαλου», αυτή τη φορά εστιασμένο στη σχέση του Ίκαρου και του Μινώταυρου, καταφθάνει στις μεγάλες οθόνες.

Στο παλάτι της Κνωσσού ο Ίκαρος θα συναντήσει τον γιό της Πασιφάης, τον Μινώταυρό, που κρύβεται με εντολή του βασιλιά. Όταν όμως ο Θησέας φτάσει στην Κρήτη, με τη βοήθεια της Αριάδνης και ανάλογα κίνητρα, θα προσπαθήσει να μπει στον λαβύρινθο και να σκοτώσει τον Μινώταυρο. Θα μπορέσει ο Ίκαρος να μπει ανάμεσα στις επιθυμίες των ανθρώπων και τους νόμους των θεών;

Η καλοσχεδιασμένη ταινία κινουμένων σχεδίων είναι κατάλληλα φτιαγμένη για να κερδίσει μικρούς και μεγάλους θεατές. Χωρίς να μας αποκόπτει από τη γραφική βία ή τον ερωτισμό των μύθων, θέτει την ιστορία σε λειτουργία μέσα από τα μάτια του κεντρικού του ήρωα, αναγκάζοντας τους θεατές να φορέσουν τα παιδικά τους μάτια σε ένα κόσμο μεγάλων. Ευαίσθητο και ειλικρινές, καλαίσθητο και κομψό, παραμυθένιο και μυθοποιημένο, μετατρέπεται σε ένα ζεστό παραμύθι που όλοι πρέπει να ξαναδιαβάσουμε με ακόμα πιο ζεστή καρδιά.