Το «Vous ne désirez que moi» (με διεθνή τίτλο «I Want to Talk about Duras») είναι μια θεατρικής κοπής αφήγηση για την έντονη ερωτική ζωή, τα καταγεγραμμένα πάθη, και την πολυδιάστατη σεξουαλικότητα της Marguerite Duras, χαρακτηριστικά στοιχεία που έφερε μέχρι τα βαριά γεράματα.
Με πιθανή ελληνική απόδοση «Θέλω να μιλήσω για τη Ντυράς» μέσα από αφηγήσεις του -ίσως- τελευταίου της εραστή, ενός ομοφυλόφιλου -που υπέκυψε στα ερωτικά καλέσματα της διάσημης συγγραφέως-, καταγράφει η ταινία που παρακολουθήσαμε στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν.
Βασισμένο στο βιβλίο του Yann Andrea, σε σκηνοθεσία Claire Simon, με την Claire να υπογράφει το σενάριο και τον Swann Arlaud να υποδύεται τον Yann, η ταινία ή σε ταξιδεύει ή την αφήνεις να ταξιδέψει μόνη της μέχρι να αποβιβαστείς. Τραίνο και βαγόνι σε μια συστοιχία.
Η αρχική σκηνή μας εισάγει στον κόσμο της καταγραφής επιτρέποντας μας να ακούσουμε μόνο όσα θα καταγραφούν στο κασετοφωνάκι της δημοσιογράφου Michèle Manceaux (την υποδύεται η Emmanuelle Devos). Στις δύο συναντήσεις της με τον Yann Andréa θα ξεδιπλώσει τα περιστατικά που έκαναν τον θαυμαστή να υποκύψει και το αντικείμενο θαυμαστού να μεταμορφωθεί σε αντικείμενο πόθου.
«Υπήρχα, ήμουν όμως και φαντασίωση» θα πει για να μας εισαχθούν τα πρώτα αρχειακά υλικά με τον κανονικό Yann να δέχεται τις σκηνοθετικές οδηγίες της Duras.
Ποιητικά και σκηνοθετικά θα τεθεί το ακόλουθο ερώτημα: Ο χαρακτήρας που παρακολουθούμε τις δράσεις του υπάρχει ή είναι και αυτός ένα αφηγηματικό δημιούργημα της συγγραφέως; Η αλήθεια του δηλαδή είναι πλασμένη στη λογοτεχνικότητα ή αυτούσια βυθισμένη στην ποίηση μιας ανεξίτηλης ανάμνησης;
Αυτό το αδιαφανές μεταξύ αλήθειας και ψέματος, ποτισμένο με αφηγηματικό (λογοτεχνικά επεξεργασμένο) λόγο, κερδίζει και χάνει τον θεατή που αναζητώντας την ταινία πίσω από τις αφηγήσεις, αφήνοντας τον να αισθάνεται πως παρακολουθεί μια καλοστημένη παράσταση σε λάθος διάσταση και χώρο.
Με θρυμματισμένο τον τέταρτο τοίχο και δύο φωτογραφικές διαστάσεις, οι κινούμενες εικόνες εξηγούν την από σκηνοθετικής επιλογής στασιμότητά τους όταν περισσότερο αρχειακό υλικό από τη συνεργασία της Marguerite Duras με τον Yann θα παρουσιαστεί επί της οθόνης. Είναι όμως αργά για να ανατρέψουμε την ήδη σχηματισμένη αίσθηση καθώς η αφηγηματική ανατροπή που πλασάρεται ως κινηματογραφική έκπληξη είναι ήδη αποδυναμωμένη.
«Με σκότωσε όταν με έβαλε να παίξω στην ταινία της» θα πει και εμείς θα γνωρίζουμε πριν την αποκάλυψη ότι είναι ήδη νεκροζώντανος, αναγκασμένος να εκμυστηρεύεται τις αναμνήσεις του για να τις ξαναζεί. Και έπαιξε σε δύο ταινίες της, άρα σκοτώθηκε διπλά (Agatha et les lectures illimitées και L’homme atlantique). Μια ταινία λοιπόν για ένα φλύαρο πτώμα που υμνεί τη ζωή, σίγουρα κρύβει τόλμη.
Η ταινία κλείνει όπως ξεκινάει, αλλά αντίστροφα… ή στο περίπου· με έναν παρατηρητή από το παράθυρο και ένα κασετόφωνο που θα σωπάσει, όσο η ένταση του ήχου θα παραμένει εσωτερική.
Ποια ήταν η Μαργκερίτ Ντυράς;
Η Marguerite Duras υπήρξε συγγραφέας μεταφρασμένη σε πολλές γλώσσες, που με τον δυνατό λόγο της, τις γλαφυρές περιγραφές της, τις ιστορίες που δεν φοβήθηκαν ποτέ να μιλήσουν για τα πράγματα όπως ήταν σε ένα συντηρητικό σύμπαν, έμεινε στην ιστορία ως μια από τις καλύτερες συγγραφείς της γενιάς της. Συμμετείχε με σκηνοθετική ιδιότητα σε 22 ταινίες μυθοπλασίας/τηλεοπτικά επεισόδια/μικρού μήκους, ενώ αρκετά από τα βιβλία της μεταφέρθηκαν στη μικρή/τη μεγάλη οθόνη/το θέατρο.
Γεννήθηκε στις 4 Απριλίου το 1914 και έφυγε στις 3 Μαρτίου του 1996 στο Παρίσι σε ηλικία 81 ετών. Ήταν υποψήφια για το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες το 1977 με το Le camion, όπως και υποψήφια για Όσκαρ για το σενάριο του «Χιροσίμα Αγάπη μου», το 1961.
Είδε αρκετά από τα βιβλία της να μεταφέρονται στη μεγάλη οθόνη και συνήθως εξέφραζε άμεσα τη δυσαρέσκεια της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αλλεπάλληλες διαμάχες με τον Jean-Jacques Annaud για τη μεταφορά του βιβλίου της «Ο Εραστής».
Η πιο πρόσφατη μεταφορά βιβλίου που είδαμε στην Ελλάδα στη μεγάλη οθόνη ήταν «Η Οδύνη», παραγωγή του 2017 που βγήκε το 2018 στη χώρα μας.
Την επόμενη χρονιά θα μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη με τίτλο «Azuro» και το βιβλίο της «Τ’ αλογάκια της Ταρκινία», που έχει κυκλοφορήσει στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Κέδρος.
*(είδαμε την ταινία στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν)
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος