Αναβίωσαν μετά από δύο χρόνια οι «αυγομαχίες» στην Καστανούσσα του Δήμου Σιντικής. Ένα έθιμο το οποίο ξεκίνησε πριν από τριάντα χρόνια έχοντας τις ρίζες του στον Πόντο και συμβολίζει την Ανάσταση του Κυρίου και τη σύγκρουση του καλού με το κακό. Περίπου 25 ήταν οι «Αυγονομάχοι» στις φετινές Αυγομαχίες της Καστανούσσας με συμμετοχές από τη Δράμα έως την Κοζάνη και με βασικό κανόνα του εθίμου τη χρήση μόνο αυγών κότας.
«Αναβιώσαμε το έθιμο μετά από δύο χρόνια λόγω κορονοϊού. Είμαστε ικανοποιημένοι ότι οι Αυγομαχίες επέστεψαν και είχαμε τόσο μεγάλη συμμετοχή» είπε στην ΕΡΤ Σερρών ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Καστανούσσας, Λευτέρης Παπαδόπουλος. Στους αγώνες συμμετείχαν 25 άτομα, 10 για τον παιδικό αγώνα και 15 για τον αγώνα των μεγάλων.
Νικητής αναδείχθηκε ο Λεωνίδας Εξουζίδης, δημοσιογράφος από τη Γερμανία με καταγωγή από την Καστανούσσα. “Ηρθα από τη Γερμανία και χάρηκα πολύ που συμμετείχα στο έθιμο του χωριού μου. Ο θείος μου, ο Λάζαρος Κεϊσίδης, έχει κερδίσει πολλές φορές τους αγώνες. Το έπαθλο το αφιερώνω σε όλο το χωριό” είπε στην ΕΡΤ Σερρών ο νικητής των φετινών αυγομαχιών στην Καστανούσσα.
Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καστανούσσας, ο Δήμος Σιντικής και η Α.ΠΟ.ΔΡΑ.ΣΙ. Όσο για τα μυστικά ενός καλού «αυγομάχου» αυτά είναι: Η προετοιμασία των αυγών ξεκινά ένα μήνα νωρίτερα, τον Μάρτιο. Αυτοί που θα συμμετέχουν στον διαγωνισμό προσέχουν τις κότες τους ως κόρη οφθαλμού. Οι αυγομάχοι ταΐζουν τις κότες μόνο με καθαρό σιτάρι και λίγο άμμο, μυστικό για να κάνουν οι κότες αυγά με γερό τσόφλι. Το σχήμα και το μέγεθος δεν έχουν σημασία. Ο κάθε διαγωνιζόμενος έχει στη διάθεσή του 30 αυγά. Νικητής αναδεικνύεται αυτός που έχει τα λιγότερα σπασμένα αυγά και το έπαθλο είναι, συνήθως, χρηματικό ποσό.
Οι τρεις πρώτοι πήραν κύπελλα και μετάλλια ενώ για τον τελευταίο υπήρχε δώρο ένα τηγάνι γιατί τα αυγά του είναι μόνο για… τηγάνισμα.
Ρεπορτάζ: Βασίλης Αναστασιάδης
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος