Ήταν Δευτέρα, 22 Δεκέμβρη του 1958, όταν λεωφορείο του ΚΤΕΛ Ιωαννίνων έπεσε σε χαράδρα βάθους 300 μέτρων, στο 24ο χλμ του χωματόδρομου που συνέδεε τη δεκαετία του 1950 τα Ιωάννινα με το Πετροβούνι, στην περιοχή του Τσιμπόβου. Ο απολογισμός τραγικός: 29 άνθρωποι σκοτώθηκαν, 12 άντρες και 17 γυναίκες.
Στις επτά το πρωί το 24θέσιο λεωφορείο του ΚΤΕΛ με 22 επιβάτες ξεκίνησε από τα Ιωάννινα, με προορισμό τους Χουλιαράδες. Στο Χαροκόπι τρεις από τους επιβάτες αποβιβάστηκαν και 11 άνδρες που επέστρεφαν από γαμήλιο γλέντι ζήτησαν να επιβιβαστούν. Αρχικά ο οδηγός του λεωφορείου αρνήθηκε καθώς υπερέβαιναν τις διαθέσιμες θέσεις, αλλά τελικά ενέδωσε στις πιέσεις… «χρονιάρες μέρες» και επέτρεψε σε όλους τους την επιβίβαση, με 32 πλέον επιβαίνοντες μαζί με τον οδηγό και τον εισπράκτορα. Στη διαδρομή, επιβιβάστηκε και ένας ακόμα, ο οποίος κυνηγούσε τρέχοντας το λεωφορείο.
Λίγο πριν τις 9 το πρωί, το υπερπλήρες λεωφορείο, τρία μόλις χιλιόμετρα από το Τσίμποβο, στην θέση «Κέδρος», πλησίασε σε μια επικίνδυνη, κακοτράχαλη στροφή. Ο νεαρός εισπράκτορας του λεωφορείου κατέβηκε για να τοποθετήσει πέτρες στις πίσω ρόδες του οχήματος, καθώς ο δρόμος ήταν ανηφορικός… Δεν πρόλαβε όμως… Το λεωφορείο άρχισε να γέρνει προς τα πίσω…
Σε λίγα δευτερόλεπτα το λεωφορείο έπεσε στον γκρεμό από ύψος 300 μέτρων και χτυπώντας στο βραχώδες έδαφος άρχισε να διαλύεται.
Άρχισε να χτυπά πάνω στους βράχους και να διαλύεται. Οι επιβάτες φώναζαν αλλά η ορμή της πτώσης δεν τους επέτρεψε να αντιδράσουν
Λίγο πριν την πτώση μια εικοσάχρονη κοπέλα, η Σταυρούλα Κωνσταντινίδη – Βράνου, που καθόταν στη μπροστινή θέση, πετάχτηκε έξω στον δρόμο. Όπως ανέφερε αργότερα: «Ακούω την κουμπάρα μου και χωριανή μου που φώναξε «μωρέ τι πάθαμε…» και τότε το λεωφορείο σηκώθηκε σχεδόν αμέσως στις πίσω ρόδες. Εμείς οι δύο με την κουμπάρα μου, καθόμασταν στις πρώτες θέσεις και εγώ χωρίς να καταλάβω τίποτα, βρέθηκα έξω από το λεωφορείο απ’ την ανοικτή πόρτα που είχε αφήσει ο εισπράκτορας. Χωρίς να το καταλάβω και χωρίς να πηδήξω απ’ αυτό».
Κατά τη διάρκεια της πτώσης μόνο ένας νεαρός πρόλαβε και πήδηξε έξω από το λεωφορείο και σώθηκε… 28 επιβάτες, από τα συνεχή χτυπήματα, σκοτώθηκαν ακαριαία, 4 ανασύρθηκαν βαριά τραυματίες, από τους οποίους μια 15χρονη εξέπνευσε την επόμενη ημέρα στο νοσοκομείο, ενώ ο εικοσάχρονος εισπράκτορας όταν είδε την τραγική κατάληξη «παρεφρόνησε», όπως έγραφαν την επόμενη ημέρα οι εφημερίδες.
Τα συντρίμμια του λεωφορείου κατέληξαν στον Άραχθο.
«Το δυστύχημα οφείλεται μάλλον εις βλάβην των φρένων», αναφέρουν τα πρωτοσέλιδα της εποχής.
Στο σημείο που έπεσε το λεωφορείο, δίπλα από το γκρεμό, έχει τοποθετηθεί ένα γλυπτό του Θεόδωρου Παπαγιάννη, ύψους 4,50 μέτρων από «τσαλακωμένο» ανοξείδωτο μέταλλο, όπως τσαλακωμένο κατέληξε το λεωφορείο στον Άραχθο, για να θυμίζει την τραγωδία και τους 29 αδικοχαμένους.
«Για να θυμόμαστε αυτούς που σκοτώθηκαν στις 22-12-1958. Εδώ έπεσε το λεωφορείο με 29 νεκρούς», γράφει η μαρμάρινη πλάκα.
Ο θάνατός τους βύθισε στο πένθος τα χωριά των Τζουμέρκων, το Πετροβούνι, οι Χουλιαράδες, το Μιχαλίτσι, τα Πράμαντα και το Ματσούκι, όχι μόνο εκείνα τα Χριστούγεννα αλλά για χρόνια μετά, καθώς οικογένειες με παιδιά, αλλά και μαθήτριες της Οικοκυρικής Σχολής Κήπων Ιωαννίνων, που επέστρεφαν για τις γιορτές στα σπίτια τους, ξεκληρίστηκαν.
Πηγές: mixanitouxronou.gr, ΑΠΕ – ΜΠΕ
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος