Κομοτηνή: Ανεργία στα χρόνια της κρίσης

Άνεργος από το 2013 ο κος Τ.Ο.Τ. Από τότε κάνει πού και πού κανένα μεροκάματο εισπράττοντας το πολύ είκοσι ευρώ την εβδομάδα. «Εμείς ήμασταν τυχεροί γιατί εργαστήκαμε σε εποχές όμορφες, τώρα τα παιδιά μας είναι σε πολύ δύσκολη θέση» δηλώνει μην κρύβοντας πως εκείνο που τον ενοχλεί περισσότερο, στα χρόνια της ανεργίας, είναι το γεγονός ότι δεν μπορεί να στηρίξει τα παιδιά του. «Για μας τα λίγα έφθαναν και μας αρκούσαν. Αυτό που θέλαμε ήταν να έχουμε υγεία για να βγάζουμε το ψωμί μας. Δυστυχώς φτάσαμε τώρα ακόμη κι αυτοί που έχουν όρεξη για δουλειά να μην βρίσκουν.»

Η υπερκατανάλωση, όπως λέει, η χαλαρότητα που κυριάρχησε και η αφέλεια να νομίζει κανείς πώς μπορεί να καταναλώνει άκοπα οδήγησε στη σημερινή κατάσταση υποστηρίζει ο κος Τ.Ο.Τ. Τέσσερα χρόνια στην ανεργία είχε το χρόνο να δει ξανά και ξανά τι λάθος έγινε και πήγαν όλα στραβά. Να φιλοσοφήσει την εποχή μας, αλλά πάντα στο τέλος να βρεθεί αντιμέτωπος με την ίδια αγωνία, την έλλειψη εργασίας. «Πολύ σπάνια κι εκείνο με το ζόρι βρίσκω να κάνω ένα μεροκάματο» αποκαλύπτει και σημειώνει πως είναι κάποιοι τυχεροί που βρίσκουν δύο μεροκάματα την εβδομάδα «εγώ ένα κι εκείνο αν θα το βρω» σημειώνει. «Αν δεν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι, αν δεν αποβάλουμε την κακή νοοτροπία, δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα, ούτε εμείς, ούτε τα παιδιά μας» σημειώνει φανερά απαισιόδοξος.

Τον συναντήσαμε έξω από το κεντρικό Τζαμί της Κομοτηνής. Μόλις είχε τελειώσει την προσευχή του. «Έχουμε το Ραμαζάνι» λέει και στο ερώτημα τι του έδωσε ο Θεός και Του λέει ευχαριστώ απαντά χωρίς δεύτερη σκέψη «μας έδωσε τη ζωή. Έχουμε τη δύναμη να αγωνιστούμε. Μας τα έδωσε όλα. Τώρα πρέπει εμείς να αγωνιστούμε.» Μιλώντας για τα όνειρά του τα περιγράφει με λίγες λέξεις «Να έχω ένα σπίτι, μια δουλειά και να μορφώσω τα παιδιά μου.» στέκεται για λίγο σιωπηλός και σπεύδει να προσθέσει φανερά πικραμένος «Όνειρα, πουλιά ταξιδιάρικα».
Φώτο:Άνεργος στα χρόνια της κρίσης Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου