Κομοτηνή: Φοιτητικά όνειρα

Γνωρίζουν βήμα – βήμα την Κομοτηνή. Η Αναστασία Δεβετζή από τη Χαλκιδική και η Ιουλία Ειρήνη (Λίνα ) Αθανασίου από το Αγρίνιο σπουδάζουν στο 1ο έτος του Τμήματος Ιστορίας Εθνολογίας στο Δ.Π.Θ. και οι δύο μαζί δηλώνουν ικανοποιημένες από την πρώτη γνωριμία με την πόλη, το Δημοκρίτειο, τους ανθρώπους.

«Ωραία είναι, στην αρχή ήταν λίγο περίεργα. Ένας καινούργιος τόπος για τον οποίο δεν γνωρίζαμε κάτι» δηλώνει η Αναστασία και η Λίνα προσθέτει «η Κομοτηνή είναι μικρή και όλοι οι φοιτητές είναι μαζεμένοι. Είναι πολύ παρεϊστικά εδώ, είναι ωραία».

Φιλόξενοι κι ευγενικοί άνθρωποι οι Κομοτηναίοι

Δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι, όσο ωραία κι αν είναι το πρώτο έτος πάντοτε κυλά με μια μικρή νοσταλγία να το συνοδεύει. «Η παρουσία της μουσουλμανικής μειονότητας δίνει την εντύπωση στον επισκέπτη που έρχεται για πρώτη φορά στην Κομοτηνή ότι είναι κάπου αλλού. Όμως γρήγορα συνειδητοποιείς ότι είναι όμορφα και τελικά συνηθίζεις» δηλώνει και προσθέτει ότι αυτό που μεταφέρουν πάντοτε στους δικούς τους ανθρώπους είναι ότι οι κάτοικοι στη Θράκη είναι πολύ φιλόξενοι κι ευγενικοί άνθρωποι.

Με τις βαλίτσες έτοιμες

Στην πρώτη εξεταστική που δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους συγκεντρώνουν την ύλη, καταβάλουν προσπάθειες, περνούν μαθήματα, αλλά αποτυγχάνουν και σε κάποια. «Πιστεύω ότι το επόμενο εξάμηνο θα τα πάμε καλύτερα» δηλώνει η Αναστασία με αισιοδοξία και η Λίνα προσθέτει ότι θέλει να τελειώσει με τις υποχρεώσεις της και να επιστρέψει στην πατρίδα της, στο Αγρίνιο, στους φίλους και στους γνωστούς της. Όσον αφορά στο μέλλον; Τα όνειρα δεν λείπουν «Θα κάνω τις προσπάθειές μου στην Ελλάδα κι αν δεν πάνε καλά τα πράγματα, θα φύγω» δηλώνει αποφασισμένη η Αναστασία και η Λίνα συμφωνώντας μαζί της σπεύδει να προσθέσει «αν δεν το προσπαθήσουμε τώρα που είμαστε νέες και δεν έχουμε υποχρεώσεις, αν δεν δοκιμάσουμε κάπου αλλού τις δυνάμεις μας τώρα, πότε θα το προσπαθήσουμε;»
Φώτο: Η Λίνα και η Αναστασία έξω από τη Σχολή τους Φωτογράφος: Μαρία Νικολάου