Από το Αιμόνιο της ορεινής Ξάνθης, στην περιοχή του Εχίνου, η Φατμέ Χατζηαμέτ κατέβηκε στον Παλιό Ζυγό της Ξάνθης αναζητώντας με τον σύζυγό της μια καλύτερη ζωή. «Η φτώχεια μας ανάγκασε» δηλώνει και σημειώνει «καλλιεργούμε όλα τα λαχανικά και τα πουλάμε στις λαϊκές. Είναι δύσκολη δουλειά και για μια γυναίκα ακόμη δυσκολότερη» σημειώνει.
Το 1982 άφησε τα ορεινά γιατί, όπως σημειώνει, «δεν είχαμε ψωμί να φάμε. Πήρα 1000 δραχμές από τον μπαμπά μου και κατεβήκαμε κάτω στα πεδινά να δουλέψουμε και να φάμε».
Μητέρα τεσσάρων παιδιών, εκ των οποίων τα δύο έχουν σπουδάσει, η κα Φατμέ είναι αναγκασμένη μετά το θάνατο του ανδρός της να φροντίζει οικογένεια και καλλιέργειες μόνη της, με τη βοήθεια των παιδιών της. «Πιο δύσκολη δουλειά από αυτή δεν υπάρχει» δηλώνει κάνοντας λόγο για βάρη που πρέπει να σηκωθούν, για άγχος που καθημερινά τους συντροφεύει. «Με το ζόρι τα βγάζουμε πέρα» σημειώνει και σκουπίζει με την μαντήλα τον ιδρώτα της.
Κάθε μέρα από τις πέντε το πρωί έως αργά το βράδυ εργάζεται στη γη και μετά στο σπίτι συνεχίζει με τις δουλειές του νοικοκυριού της. Όσον αφορά στα όνειρά της; δεν στέκεται στιγμή να το σκεφτεί «Υγεία και ειρήνη, όλα τα άλλα είναι παραμύθια. »
Φώτο:Η κα Φατμέ Χατζηαμέτ Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος