Οι σιωπηλοί οικισμοί της Ροδόπης

Μέρες “σιωπηλές” για τους οικισμούς της Ροδόπης. Οι εργασίες στα χωράφια δεν έχουν ξεκινήσει δυναμικά ακόμη. Ό,τι άφησε για δουλειά η περσινή καλλιεργητική χρονιά έχει «σωθεί». Έτσι, τρακτέρ και πλατφόρμες παραμένουν στα υπόστεγα. Οι πόρτες κλειστές. Σε αρκετά σπίτια και τα παράθυρα ερμητικά επίσης, σημάδι ότι οι νοικοκύρηδες ξεχειμωνιάζουν στην πόλη. Δρόμοι αδειανοί. Αραιά και πού κάποιος σκύλος βαριεστημένα σηκώνεται από τη μια άκρη της μικρής πλατείας για να βρεθεί στην άλλη.

Το καλοκαίρι σφύζουν από ζωή. Τότε, μικρά παιδιά τρέχουν σε αυτές χαρούμενα από το σπίτι της γιαγιάς και του παππού στα λιγοστά παιχνίδια που τώρα σκουριάζουν: κούνιες, τσουλήθρες, τραμπάλες. Τις ημέρες του χειμώνα οι φωνές τους απουσιάζουν. Μαζί και οι επισκέψεις των μεγαλυτέρων. Κάτι τα ακριβά καύσιμα, κάτι περισσότερο η πανδημία που έκλεισε όλους στο σπίτι, οι επισκέψεις στο χωριό σπανίζουν. Έτσι απέμειναν οι μόνιμοι κάτοικοι συντροφιά με την τηλεόραση ακόμη και τις Κυριακές, όπως σήμερα (6-2-2022).

Τα καφενεία, όπου υπάρχουν ανοίγουν λίγες ώρες το πρωί και μετά το απόγευμα πάλι, πάλι για λίγο. «Μπα, πού να κρατηθεί καφενείο ανοικτό με πέντε παππούδες » παραδέχονται οι πελάτες που περιμένουν στο παγκάκι τον ερχομό του καφετζή.

«Όταν θα αρχίσουν οι δουλειές στα χωράφια, τότε θα ζωντανέψουν τα χωριά, τώρα ερημιά» μας είπε κάτοικος στην Πόρπη, που επέστρεφε με το αγροτικό του, «μην νομίζετε ότι έκανα και κάτι σπουδαίο, μια βόλτα μέχρι το κτήμα».

Χωράφια οργωμένα που περιμένουν την σπορά. Ένα σμήνος από μαυροπούλια παίρνει ανάσες σε ένα κτήμα αναζητώντας την τροφή του. «Θα αλλάξει πάλι ο καιρός» παρατηρεί ένας ηλικιωμένος στη Μέση σηκώνει το βλέμμα του στον ουρανό και μετά μπαίνει ξανά στο σπίτι.

Ίδια εικόνα σε Αρωγή, Πόρπη, Νέα Καλλίστη. Δρόμοι έρημοι. Οικισμοί σιωπηλοί. Ο χειμώνας είναι βαρύς για τα χωριά που έχουν ερημώσει. Βαραίνει ακόμη πιο πολύ τη σιωπή τους, δίνει σχήμα στην απουσία των ανθρώπων. «Πού άλλοτε;» ένα μικρό σχόλιο σαν να ακούστηκε την ώρα που ένα γεράκι αποφάσισε να αφήσει το κλαδί από όπου τόση ώρα παρατηρούσε σαν να επέβλεπε τους μοναχούς οικισμούς της Ροδόπης…