Ροδόπη: Μέρα παρά μέρα στο χωράφι για τη συλλογή της μπάμιας

Μέρα παρά μέρα, από τις αρχές Ιουλίου έως σήμερα, ο κος Μουσταφά και η σύζυγός του Φικριέ από τον οικισμό του Μεγάλου Δουκάτου Ροδόπης περνούν και ξαναπερνούν ρίζα ρίζα το ενάμιση στρέμμα κτηματάκι τους σπαρμένο με μπάμιες. Μια καλλιέργεια δύσκολη καθώς η συλλογή γίνεται με το χέρι.

Εκεί τους συναντήσαμε με τους κουβάδες μισοάδειους ακόμη στις 06:30 το πρωί. «Μέχρι τις δέκα το πρωί εδώ θα είμαστε» είπε στο ertnewsdev.oryx.gr και σημείωσε ότι τα τελευταία έξι με επτά χρόνια πάντα καλλιεργούν στο κτήμα αυτό μπάμιες αποβλέποντας σε ένα μικρό συμπληρωματικό έσοδο.

Εικοσιπέντε κιλά σε κάθε τους «επίσκεψη», επτακόσια περίπου από την αρχή του καλοκαιριού μέχρι τώρα. Άνθρωποι του μόχθου και της βιοπάλης γνωρίζουν από δύσκολα, όπως και οι υπόλοιποι συγχωριανοί τους στο Μεγάλο Δουκάτο. Με τον έμπορο φέτος να την αγοράζει από τα χέρια τους 1,10 το κιλό και τους ίδιους, όλο παράπονο, να δηλώνουν ότι «δεν μπορούν έτσι να καλύψουν το κόστος και τα δικά τους εργατικά, ούτε κουβέντα για κέρδος».
Τόσο στο χωριό τους, στο Μεγάλο Δουκάτο, όσο και στους άλλους οικισμούς, σε Ίσαλο, Αμάραντα και Βάκο δεκάδες άτομα έχουν αντίστοιχα μικρές εκτάσεις γης, όπου καλλιεργούν την όχι και τόσο απαιτητική σε νερό, αλλά δύσκολη στη συλλογή της μπάμια.
Χωρίς να λείπουν και οι ατυχείς συνεργασίες στην προσπάθειά τους αυτή, όπως συνέβη με την περσινή παραγωγή. Όσοι παρέδωσαν σε συγκεκριμένο έμπορο, παλιό συνεργάτη της ΣΕΒΑΘ, είκοσι άτομα μόνο από το δικό τους χωριό, δεν πληρώθηκαν ακόμη για την παραδοθείσα ποσότητα. Ένα χρόνο μετά και ακόμη περιμένουν. «Περίπου σε κάθε καλλιεργητή οφείλονται 1000-1200 ευρώ» λένε στο ertnewsdev.oryx.gr και προσθέτουν με παράπονο: «Έχουμε κόψει τιμολόγια, αλλά λεφτά δεν είδαμε». Μια πονεμένη συνεργασία που αφορά περισσότερα από εξήντα παραγωγούς τεσσάρων οικισμών.
Η τελευταία βροχή ευνόησε τα φυτά, τα προσέφερε επιπλέον μέρες ζωής, κι εκείνα με τη σειρά τους θα συνεχίσουν να βγάζουν άνθη και να δίνουν παραγωγή, στους υπομονετικούς παραγωγούς που σαν τον κο Μουσταφά με τη σύζυγό του Φικριέ, σκυμμένοι από πάνω τους, πριν ανατείλει ο ήλιος ακόμη θα περνούν ξανά και ξανά από κάθε ρίζα του χωραφιού τους.