«Η Γυναίκα της Ζάκυθος» του Διονυσίου Σολωμού, η παράσταση του Δήμου Αβδελιώδη που διακρίθηκε από το κοινό και την κριτική στο Φεστιβάλ Αθηνών το 2013, επανέρχεται σε νέα προσέγγιση με την ηθοποιό Κατερίνα Γκατζόγια σε μια παράσταση στις 9.30 το βράδυ τη Παρασκευή 20 Αυγούστου στο Ρωμαϊκό Ωδείο Κω, με την υποστήριξη του Δ.Ο.Π.Α.Β.Σ
Ο Διονύσιος Σολωμός γράφει τη Γυναίκα της Ζάκυθος με αφορμή τα αισθήματά του, όταν είδε γυναίκες από το πολιορκημένο Μεσολόγγι να αντιμετωπίζουν τη λεκτική βία από μία γυναίκα του νησιού, επειδή ζητούσαν τρόφιμα για τους έγκλειστους άνδρες τους. Ο ποιητής δανείζεται τη φωνή του Αγίου Διονυσίου, για να μιλήσει για τη βάναυση γυναίκα που φέρθηκε εξευτελιστικά στις πρόσφυγες γυναίκες του Μεσολογγίου
Σε συνέντευξη της στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ η Κατερίνα Γκατζόγια είχε σημειώσει ότι “το έργο του Σολωμού είναι εξαιρετικά επίκαιρο και διαχρονικό ειδικά στις δύσκολες αυτές μέρες που ζούμε. Ο ποιητής με αφορμή το ιστορικό γεγονός της πολιορκίας του Μεσολογγίου εκφράζει αξίες πανανθρώπινες. Με λόγο, άλλοτε οργισμένο, άλλοτε σαρκαστικό, ή υπαινικτικό, υμνεί τον αγώνα των ανθρώπων για ελευθερία, είτε εθνική, είτε ηθική. Οι αντιστοιχίες είναι οφθαλμοφανείς. Οι Μεσολογγίτισσες είναι οι πρόσφυγες και μετανάστες του σήμερα. Είμαστε εμείς οι ίδιοι. Πρόσφυγες του ίδιου μας του εαυτού σε μια πιο βαθιά ψυχολογική ανάλυση”.
Στη Γυναίκα της Ζάκυθος, οι Μεσσολογγίτισες δεν διστάζουν να ταπεινωθούν και να γίνουν ζητιάνες για χάρη της πατρίδας. Οι κάτοικοι της Ζακύνθου φέρονται με γνήσιο πατριωτισμό, ακόμη και οι φτωχότεροι άνθρωποι του νησιού έδιναν κάτι για να βοηθήσουν. Η Γυναίκα της Ζάκυθος άνθρωπος χωρίς ποιότητα, χωρίς πατριωτικά αισθήματα, χωρίς συμπόνια, γεμάτη μισανθρωπία, κακία, υποκρισία. Σημασία στη ζωή για αυτή έχουν τα χρήματα και όχι ο πατριωτισμός, η εθνική ταυτότητα και η εθνική ανεξαρτησία.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό. Διάρκεια παράστασης: 65 λεπτά
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος