Μια παλιά ποικιλία κερασιού, το λεγόμενο ασπρογάλανο, που δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστό, αρχίζει να καλλιεργείται εκτενώς και να καταλαμβάνει την αγορά, λόγω των πολλαπλών του πλεονεκτημάτων.
Στον Αρχάγγελο Αλμωπίας σε υψόμετρο 750 μέτρα καλλιεργούνται κεράσια με ιδιαίτερο χρώμα και γεύση. Τα ξεχωριστά του χαρακτηριστικά και η μοναδικότητα της προέλευσης τους τα καθιστούν υποψήφια για να ενταχθούν στην κατηγορία των προϊόντων Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης.
Σύμφωνα με τον Διονύση Δρένο, πρόεδρο της κοινότητας Αρχαγγέλου, η διαδικασία κατοχύρωσης Π.Ο.Π. είναι χρονοβόρα, δαπανηρή και δύσκολη για να περάσει από την Ε.Ε.. Όπως λέει οι μεγαλύτερες ποσότητες αυτής της ποικιλίας εξάγονται στην Ευρώπη, κυρίως λόγω της ανθεκτικότητάς του φρούτου. Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η τιμή παραγωγού, καθώς μόνο το κόστος συγκομιδής ανά κιλό, είναι 0,25 λεπτά. Εάν σε αυτό προστεθούν ραντίσματα, ποτίσματα, κλαδέματα, προσωπική εργασία, το κόστος εκτοξεύεται. Η συγκομιδή του συμπίπτει μα τα γνωστά όψιμα κεράσια και λόγω των εξαγωγών σπάνια κάποιες ποσότητες φτάνουν στην εσωτερική αγορά για κατανάλωση.
Όπως σημειώνει ο κ. Δρένος τα κεράσια της συγκεκριμένης ποικιλίας περιέχουν υψηλά σάκχαρα, που τους προσδίνουν την πολύ γλυκιά και λεπτή γεύση.
Στην Ελλάδα τα αποκαλούν ασπρογάλανα, κάτι που δεν ανταποκρίνεται στο χρώμα τους, το οποίο είναι κίτρινο-πορτοκαλί. Στο εξωτερικό λέγονται βροχοκέρασα, γιατί είναι πιο ανθεκτικά στην βροχή. Επίσης, είναι από τα πιο ανθεκτικά στο κρύο. Σύμφωνα με τους ειδικούς προήλθαν από την διασταύρωση των ποικιλιών Bing και Van. Ευδοκιμούν καλύτερα σε αργιλώδες έδαφος σε περιοχές με πολύ ήλιο. Η σάρκα τους είναι γλυκιά, κρεμώδης και λευκή, δίνοντάς το ψευδώνυμο «λευκό κεράσι». Επίσης, προσελκύουν λιγότερα πουλιά από τα κόκκινα κεράσια, πιθανώς λόγω του κίτρινου χρωματισμού. Τα δέντρα είναι πανέμορφα την άνοιξη με όμορφα ροζ-λευκά άνθη που γεμίζουν τον αέρα με ένα υπέροχο άρωμα. Είναι από τα αγαπημένα φρούτα των Αμερικανών και η εθνική ημέρα του βροχοκέρασου γιορτάζεται στις ΗΠΑ στις 11 Ιουλίου.
Όσον αφορά την βρετανική λέξη cherry και την γαλλική cerise, που γλυκαίνει την ζωή των Ευρωπαίων, σημειώνεται ότι από την αρχαία περιοχή Κερασούς (Κερασούντα) μεταγενέστερα μεταφέρθηκε στα λατινικά ως cerasum και έγινε το δένδρο που στόλιζε τις ρωμαϊκές επαύλεις. Στον Πόντο φαίνεται πως αποτελούσε τροφή για τους κατοίκους 4.000-5.000 χρόνια π.Χ.. Η πρώτη γραπτή αναφορά για την κερασιά έγινε από τον Θεόφραστο στην Ιστορία των Φυτών περίπου το 300 π.Χ.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος