Έρευνα: Τα υψηλά επίπεδα στρες αυξάνουν την αρτηριακή πίεση και τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου

Τα υψηλά επίπεδα στρες αυξάνουν την αρτηριακή πίεση, τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα (13/09) στο Circulation, το περιοδικό της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας.

Πρόκειται για μια ακόμη μελέτη που καταδεικνύει τη σχέση μεταξύ του μυαλού και της υγείας της καρδιάς ενός ατόμου, δήλωσε ο καρδιολόγος δρ Γκλεν Λεβίν, καθηγητής ιατρικής στο Baylor College of Medicine στο Χιούστον, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.

«Το άγχος, η κατάθλιψη, η απογοήτευση, ο θυμός και η αρνητική στάση ζωής, όχι μόνο μας κάνουν δυστυχισμένους, αλλά επηρεάζουν αρνητικά την υγεία και τη μακροζωία μας», δήλωσε ο Λεβίν, ο οποίος προέδρευσε της επιστημονικής δήλωσης της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας σχετικά με τη σχέση μεταξύ της ψυχικής ευεξίας και των καρδιακών παθήσεων.

«Εξετάσαμε όλα τα δεδομένα που μπορούσαμε να βρούμε και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι οι αρνητικοί παράγοντες ψυχολογικής υγείας, όπως το άγχος, συνδέονται σαφώς με πολλούς παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου», ανέφερε ο επιστήμονας.

Τα καλά νέα, είπε, είναι ότι επειδή το μυαλό, η καρδιά και το σώμα είναι αλληλένδετα και αλληλοεξαρτώμενα, ένα άτομο μπορεί επίσης να βελτιώσει την καρδιαγγειακή του υγεία υιοθετώντας μια θετική στάση ζωής.

«Μπορείτε να αποφασίσετε να αλλάξετε τη στάση σας ή να θέσετε κάποια όρια. Όταν έχετε  επίγνωση της κατάστασης μπορείτε να αποτρέψετε αυτό το άγχος να γίνει τοξικό για εσάς», δήλωσε η ειδικός στη διαχείριση του άγχους Δρ. Σύνθια Άκριλ, συντάκτρια του περιοδικού «Contentment», του Αμερικανικού Ινστιτούτου Άγχους.

«Δεν πρέπει να προεξοφλούμε τον ρόλο που παίζουμε στην ευημερία μας», τόνισε η Άκριλ, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη.

Μεγαλύτερος ο αντίκτυπος του άγχους στους νεότερους

Η νέα μελέτη παρακολούθησε 412 ενήλικες ηλικίας μεταξύ 48 και 87 ετών με φυσιολογική αρτηριακή πίεση, μετρώντας τα επίπεδα των ορμονών του στρες στα ούρα τους, σε διάφορες χρονικές στιγμές μεταξύ 2005 και 2018. Στη συνέχεια, τα επίπεδα των ορμονών συγκρίθηκαν με τυχόν καρδιαγγειακά συμβάντα που μπορεί να είχαν συμβεί, όπως υψηλή αρτηριακή πίεση, καρδιακός πόνος, καρδιακές προσβολές και χειρουργική επέμβαση bypass.

«Προηγούμενες έρευνες επικεντρώθηκαν στη σχέση μεταξύ των επιπέδων των ορμονών του στρες και της υπέρτασης ή των καρδιαγγειακών συμβάντων σε ασθενείς με υπάρχουσα υπέρταση. Ωστόσο, έλειπαν οι μελέτες που εξέταζαν ενήλικες χωρίς υπέρταση», δήλωσε σε ανακοίνωσή του ο συγγραφέας της μελέτης Δρ. Κοσούκε Ίνουε, επίκουρος καθηγητής κοινωνικής επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κιότο στην Ιαπωνία.

Η μελέτη εξέτασε τρεις ορμόνες – νορεπινεφρίνη, επινεφρίνη και ντοπαμίνη – που ρυθμίζουν το αυτόνομο νευρικό σύστημα και ελέγχουν ακούσιες λειτουργίες του σώματος όπως ο καρδιακός ρυθμός, η αρτηριακή πίεση και η αναπνοή.

Ο Ίνουε και η ομάδα του εξέτασαν επίσης τα επίπεδα της κορτιζόλης, μιας στεροειδούς ορμόνης που απελευθερώνεται από τον οργανισμό σε αντίδραση σε οξύ στρες, όπως ο κίνδυνος. Μόλις περάσει ο κίνδυνος, ο οργανισμός μειώνει την παραγωγή κορτιζόλης – αλλά αν ένα άτομο είναι συνεχώς στρεσαρισμένο, τα επίπεδα κορτιζόλης μπορεί να παραμείνουν αυξημένα.

«Η νορεπινεφρίνη, η επινεφρίνη, η ντοπαμίνη και η κορτιζόλη μπορούν να αυξηθούν με το στρες από γεγονότα της ζωής, την εργασία, τις σχέσεις, τα οικονομικά και πολλά άλλα», δήλωσε ο Ίνουε.

Ο διπλασιασμός των επιπέδων της κορτιζόλης και μόνο – αλλά όχι της νορεπινεφρίνης, της επινεφρίνης ή της ντοπαμίνης – συσχετίστηκε με 90% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακού επεισοδίου, σύμφωνα με τη μελέτη.

Κάθε φορά που διπλασιάζονταν τα συνδυασμένα επίπεδα και των τεσσάρων ορμονών του στρες, ο κίνδυνος εμφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης αυξανόταν μεταξύ 21% και 31%. Η επίδραση ήταν πιο έντονη σε άτομα κάτω των 60 ετών, ένα ανησυχητικό εύρημα, σύμφωνα με τους ερευνητές.

«Σε αυτό το πλαίσιο, τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι οι ορμόνες του στρες παίζουν κρίσιμο ρόλο στην παθογένεια της υπέρτασης στον νεότερο πληθυσμό», έγραψαν οι συγγραφείς.

Η μελέτη είχε περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης ομάδας ελέγχου και της χρήσης ενός μόνο μέτρου – ανάλυση ούρων – για τον έλεγχο των ορμονών του στρες, σημείωσαν οι συγγραφείς.

Σύμφωνα με τον Λεβίν, η εξέταση των μετρήσεων των ορμονών του στρες στα ούρα είναι «ένας αντικειμενικός τρόπος-όσο μπορούμε να το πούμε αυτό με ατελή εργαλεία- για να κατηγοριοποιήσουμε τους ανθρώπους που είναι πιθανό να είναι πιο στρεσαρισμένοι, περισσότερες φορές».

Τι μπορείτε να κάνετε;

Πώς μπορείτε να μάθετε αν κινδυνεύετε από καρδιακά προβλήματα λόγω υψηλότερων επιπέδων ορμονών του στρες;

«Ενώ όλοι μας προφανώς δεν γνωρίζουμε ποια είναι τα επίπεδα κορτιζόλης στα ούρα μας, υπάρχουν τρόποι που μπορούμε να μάθουμε να αυτο-αναστοχαζόμαστε για το αν μπορεί να έχουμε κάποιους αρνητικούς ψυχολογικούς παράγοντες, όπως το στρες», συμβουλεύει ο Λεβίν.

«Αν πιστεύομε ότι τείνουμε να είμαστε συχνά αγχωμένοι, απογοητευμένοι ή θυμωμένοι, τότε είναι χρήσιμο να αναλογιστούμε ποια ακριβώς είναι τα πράγματα που μας αγχώνουν», πρόσθεσε.

«Εάν γνωρίζετε την πηγή του άγχους σας, τότε έχετε τη δυνατότητα να σταματήσετε αυτές τις αυτόματες ορμονικές αντιδράσεις΄, πριν ενεργοποιήσουν το κυκλοφορικό σας σύστημα», δήλωσε η Άκριλ.

«Όταν αναστατωνόμαστε για κάτι, το συμπαθητικό νευρικό μας σύστημα ανεβάζει τα πάντα. Χρειαζόμαστε την καρδιά μας να χτυπάει γρήγορα για να διατηρήσουμε την αρτηριακή μας πίεση σε υψηλά επίπεδα, ώστε να έχουμε καλή κυκλοφορία και να μπορούμε να απομακρυνθούμε από τον κίνδυνο», πρόσθεσε.

«Θα πρέπει να παρέμβετε νωρίτερα, όταν νιώσετε την εμφάνιση του στρες, παίρνοντας βαθιές αναπνοές ή κάνοντας μια άλλη άσκηση χαλάρωσης», είπε η Άκριλ.

«Συχνά αφήνουμε το μυαλό μας να αντιδράσει γρήγορα σε κάτι, προτού να το αναλογιστεί κια να το σταθμίσει ο προμετωπιαίος φλοιός μας», δήλωσε ο Λεβίν. «Θα πρέπει να κάνουμε μια παύση, να το σκεφτούμε, να το χωνέψουμε και μετά να αποφασίσουμε ποιος είναι ο πιο επιδέξιος τρόπος αντίδρασης».

ΠΗΓΗ: CNN