Οι επιστήμονες συνεχίζουν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Bio Science περασμένο Ιούλιο, 14.000 ερευνητές προειδοποίησαν ότι τα «ζωτικά σημεία» της Γης εξασθενούν λόγω των πληγμάτων που δέχονται από την παγκόσμια οικονομία και ζήτησαν να κυρηχθεί κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε παγκόσμιο επίπεδο. Επιπλέον, πάνω από το 99% των επιστημονικών μελετών συμφωνούν ότι ο άνθρωπος είναι η αιτία.
Πότε συνειδητοποίησαν όμως οι επιστήμονες την ύπαρξη της κλιματικής αλλαγής και τις συνέπειές της; Οι επιστήμονες άρχισαν για πρώτη φορά να ανησυχούν για την κλιματική αλλαγή προς το τέλος της δεκαετίας του 1950, ανέφερε στο Live Science ο Σπένσερ Γουέρτ, ιστορικός και συνταξιούχος διευθυντής του Κέντρου Ιστορίας της Φυσικής στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Φυσικής στο College Park, στο Μέριλαντ.
«Τότε ήταν απλώς μια πιθανότητα η οποία φαινόταν πολύ μακρινή. Οι επιστήμονες όμως θεωρούσαν ότι αποτελούσε μελλοντικό κίνδυνο για τον οποίο έπρεπε να προετοιμαστούμε», εξήγησε ο Γουέρτ.
Η επιστημονική κοινότητα άρχισε να προειδοποιεί για την κλιματική αλλαγή τη δεκαετία του 1980. Ωστόσο, το ενδιαφέρον των ανθρώπων για το πώς οι δραστηριότητές μας επηρεάζουν το κλίμα, χρονολογείται στην πραγματικότητα χιλιάδες χρόνια πριν.
Στην αρχαία Ελλάδα (1200 π.Χ. έως 323 μ.Χ.), οι άνθρωποι συζητούσαν αν η αποξήρανση των βάλτων ή η αποψίλωση των δασών θα μπορούσε να φέρει περισσότερες ή λιγότερες βροχοπτώσεις στην περιοχή, σύμφωνα με τον Γουέρτ. Αυτές ήταν οι πρώτες τεκμηριωμένες συζητήσεις για την κλιματική αλλαγή, οι οποίες επικεντρώνονταν μόνο σε τοπικές περιοχές.
Μερικές χιλιετίες αργότερα, το 1896, ο Σουηδός φυσικοχημικός Σβάντε Αρένιους (1859-1927) έγινε ο πρώτος άνθρωπος που φαντάστηκε ότι η ανθρωπότητα θα μπορούσε να αλλάξει το κλίμα σε παγκόσμια κλίμακα, σύμφωνα με τον Γουέρτ. Ο Αρένιους δημοσίευσε μια μεγάλη μελέτη στην οποία απέδειξε πως «εάν η ποσότητα του ανθρακικού οξέος αυξηθεί με γεωμετρική πρόοδο, η αύξηση της θερμοκρασίας θα αυξηθεί με σχεδόν αριθμητική πρόοδο».
Η έρευνά του βασίστηκε στις μελέτες άλλων επιστημόνων του 19ου αιώνα, όπως ο Τζέζεφ Φουριέ (1768-1830), ο οποίος υπέθεσε ότι η Γη θα ήταν πολύ πιο δροσερή χωρίς ατμόσφαιρα, και οι Τζον Τάινταλ (1820-1893) και Γιούνις Νιούτον Φουτ (1819-1888), οι οποίοι απέδειξαν ξεχωριστά ότι το διοξείδιο του άνθρακα και οι υδρατμοί παγιδεύουν τη θερμότητα και υπέδειξαν ότι μια ατμόσφαιρα θα μπορούσε να κάνει το ίδιο, όπως αναφέρει το JSTOR Daily.
Οι προβλέψεις του Αρένιους για την κλιματική αλλαγή ήταν σε μεγάλο βαθμό ακριβείς. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες απελευθερώνουν διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο και άλλα αέρια του θερμοκηπίου που παγιδεύουν την ακτινοβολία του ήλιου και τη συγκρατούν στην ατμόσφαιρα, αυξάνοντας τη θερμοκρασία σαν ένα θερμαινόμενο θερμοκήπιο, εξ ου και ο όρος «φαινόμενο του θερμοκηπίου».
Ωστόσο, το έργο του Αρένιους δεν έγινε ευρέως αποδεκτό εκείνη την εποχή, ούτε καν προοριζόταν να χρησιμεύσει ως προειδοποίηση για την ανθρωπότητα. Εκείνη την εποχή, το έργο του απλώς αναγνώριζε τη δυνατότητα του ανθρώπου να επηρεάσει το παγκόσμιο κλίμα και για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι άνθρωποι θεωρούσαν την αύξηση της θερμοκρασίας ευεργετική, σύμφωνα με τον Γουέρτ.
Ένα άρθρο του 1912 που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό «Popular Mechanics», αναφερόταν στις επιπτώσεις των ορυκτών καυσίμων στο παγκόσμιο κλίμα. Στο άρθρο τους, οι συγγραφείς ανέφεραν ότι η καύση άνθρακα και η απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα, θα μπορούσαν να αυξήσουν τη θερμοκρασία της Γης και ότι «οι επιπτώσεις θα μπορούσαν να είναι σημαντικές σε μερικούς αιώνες».
Τι άλλαξε τη δεκαετία του 1950;
Η επιστημονική άποψη σχετικά με την κλιματική αλλαγή άρχιζε να αλλάζει μετά από δύο σημαντικά πειράματα περίπου 60 χρόνια μετά τις προβλέψεις του Αρένιους. Το πρώτο πείραμα που πραγματοποίησε ο επιστήμονας Ρότζερ Ρεβέλ το 1957, διαπίστωσε ότι ο ωκεανός δεν θα απορροφήσει όλο το διοξείδιο του άνθρακα που απελευθερώνεται από τις εκπομπές βιομηχανικών καυσίμων και ότι τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα θα μπορούσαν, ως εκ τούτου, να αυξηθούν σημαντικά.
Τρία χρόνια αργότερα, ο Τσαρλς Κίλινγκ δημοσίευσε μια μελέτη στο περιοδικό «Tellus», η οποία εντόπισε μια ετήσια αύξηση των επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα της Γης. Με τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα να είναι γνωστό ότι επηρεάζουν το κλίμα, οι επιστήμονες άρχισαν να εκφράζουν ανησυχίες για τον αντίκτυπο που θα μπορούσαν να έχουν οι εκπομπές οι οποίες σχετίζονται με τις ανθρώπινες δραστηριότητες.
Στη συνέχεια, όλο και περισσότερες μελέτες άρχισαν να αναδεικνύουν την κλιματική αλλαγή ως πιθανή απειλή για τα είδη και τα οικοσυστήματα σε όλο τον κόσμο. «Οι επιστήμονες άρχισαν να προειδοποιούν για πρώτη φορά το 1988 ότι πρέπει να αναληφθεί πραγματική δράση», δήλωσε ο Γουέρτ. Στη Διάσκεψη του Τορόντο για την Αλλαγή της Ατμόσφαιρας, επιστήμονες και πολιτικοί από όλο τον κόσμο, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι αλλαγές στην ατμόσφαιρα λόγω της ανθρώπινης ρύπανσης «αντιπροσωπεύουν μια σημαντική απειλή για τη διεθνή ασφάλεια και έχουν ήδη βλαβερές συνέπειες σε πολλά μέρη του πλανήτη», και ότι μέχρι το 2005 ο κόσμος θα πρέπει να μειώσει τις εκπομπές κατά περίπου 20% κάτω του επιπέδου του 1988.
«Μέχρι τη δεκαετία του 1990, οι περισσότεροι επιστήμονες πίστευαν ότι η ανάληψη δράσης ήταν απαραίτητη, αλλά η αντίδραση των εταιρειών ορυκτών καυσίμων και εκείνων που ήταν αντίθετοι σε οποιαδήποτε κυβερνητική δράση, συνέβαλαν στην απόκρυψη επιστημονικών στοιχείων και στην παρεμπόδιση της δράσης», κατέληξε ο Γουέρτ.
ΠΗΓΗ: Live Science
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος