Πριν την πανδημία του κορονοϊού, νωρίς το απόγευμα, έβγαιναν στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής και καθισμένες στα ξύλινα παγκάκια «μοίραζαν» το χρόνο και τα νέα τους. Γυναίκες όλες, από τους κοντινούς και γνώριμους τόπους, της ίδιας πατρίδας, με τις οικογένειές τους αφημένες πίσω.
Γηροκόμες, φροντίστριες, νοσηλεύτριες, γυναίκες από το Χάσκοβο, το Σβίλεγκραντ, το Κίρτζαλι της Βουλγαρίας οι περισσότερες που παρέμεναν για μακρύ χρονικό διάστημα στην περιοχή της Ροδόπης φροντίζοντας ασθενείς, κατάκοιτους, ηλικιωμένους και μοναχικά άτομα.
Σήμερα, οι ίδιες παρέες δεν σχηματίζονται πια και τα πολύτιμα χέρια τους, που φρόντιζαν ηλικιωμένους κι αρρώστους τα αναζητούν, αλλά δεν τα βρίσκουν ντόπιοι που είτε έχουν ανάγκη φροντίδας οι ίδιοι, είτε οι δικοί τους.
Η πανδημία του κορονοϊού, ο φόβος του αποκλεισμού για μακρύ χρονικό διάστημα μακριά από το σπίτι, η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, αλλά και οι αλλαγές που ακολούθησαν με τη μείωση της αγοραστικής τους δύναμης λόγω ακρίβειας τις ανάγκασε να επιστρέψουν στην πατρίδα και από εκεί να μεταναστεύσουν ξανά, κάποιες από αυτές, σε Γερμανία και Ολλανδία δήλωσε η κα Μαρία Μηχαίλοβα με καταγωγή από τη Βουλγαρία και η ίδια στο ertnewsdev.oryx.gr , μόνιμη κάτοικος και εργαζόμενη χρόνια στην Κομοτηνή.
Όπως είπε, έως και πριν 2,5 χρόνια, ήταν πάρα πολλές οι γυναίκες, που εργάζονταν από τη Βουλγαρία στην Ελλάδα , άλλοτε ως φροντιστές ηλικιωμένων και άλλοτε ως φροντιστές ασθενών. «Σήμερα, ενώ υπάρχει ζήτηση, υπάρχουν ανάγκες, δεν υπάρχει προσφορά αυτών των φροντιστών» ανέφερε σημειώνοντας ότι το κενό τους φαίνεται.
Έμεναν στα ξένα σπίτια, στο πλευρό των ανθρώπων που είχαν ανάγκη τη φροντίδα τους. Κάποιες έχοντας γνώσεις φροντιστών, νοσηλευτών, κάποιες όχι, απλές νοικοκυρές. Γυναίκες που άφησαν το νοικοκυριό τους πίσω, συζύγους και παιδιά και έφτασαν σε ξένη πόλη, να εργαστούν, να αποταμιεύσουν χρήματα, να στηρίξουν με τα κέρδη τα δικά τους σπίτια. «Δεν ήταν όλες πολύ τυχερές με τις συνεργασίες που είχαν με τους εργοδότες τους» δήλωσε η κα Μηχαίλοβα κι ανέφερε πως υπήρχαν κι εργοδότες που ήταν πολύ συνεπείς στην συμφωνία και ευγνώμονες και άριστοι στην συμπεριφορά τους, υπήρχαν, όμως, και άλλοι, που αθετήσουν ακόμη και τα σημαντικά. «Τα 500 ευρώ, κατά μέσο όρο που ήταν οι απολαβές τους στην Ελλάδα δεν φτάνουν πια» σημείωσε προσθέτοντας ότι τα εξασφαλίζουν είτε δουλεύοντας στην πατρίδα τους, είτε μεταναστεύοντας σε άλλες χώρες .
Έτσι, το: «Ζητούνται Γηροκόμες, φροντίστριες, νοσηλεύτριες γυναίκες» αναρτάται πιο συχνά ως αίτημα, όμως, παραμένει «αναπάντητο».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος