«Είτε συνύπαρξη είτε μη ύπαρξη»: με τη φράση αυτή του φιλοσόφου και ειρηνιστή Μπέρναρντ Ράσελ, ο «τεχνοουτοπιστής» -όπως αυτοχαρακτηρίζεται- συμπεριφορικός επιστήμονας και ερευνητής της Τεχνητής Νοημοσύνης Νικολά Περονί (Nicolas Perony), που πέρυσι πούλησε την εταιρεία του στον κολοσσό της «Unity», περιέγραψε σήμερα, στη Θεσσαλονίκη, την ανάγκη για παγκόσμια συνεργασία, ώστε να διασφαλιστεί ένα μέλλον, στο οποίο η συνεχής πρόοδος της τεχνολογίας, η εξέλιξη της Τεχνητής Νοημοσύνης και η ανάδυση του Metaverse θα συνεισφέρουν στην αύξηση της ενσυναίσθησης, της φιλοκοινωνικής (prosocial) συμπεριφοράς και της κοινωνικής αρμονίας -αντί να τα θέσουν σε κίνδυνο.
Μιλώντας στο 9ο Technology Forum, που διοργανώνουν σήμερα, στη Θεσσαλονίκη, 25 φορείς, μεταξύ των οποίων και το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Νικολά Περονί χαρακτήρισε τη δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος ως την «εμμονή» του επί αρκετά χρόνια, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι αυτό είναι εφικτό, σε μια περίοδο που η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει την παγκόσμια συνεργασία, αν υπάρχει καθαρή στόχευση και κοινές αξίες. «Χωρίς συνεργασία έχουμε μπροστά μας ένα “άδειο” μέλλον», είπε χαρακτηριστικά, διευκρινίζοντας ότι οι θέσεις του απηχούν τις προσωπικές του απόψεις και όχι αναγκαστικά εκείνες της Unity, της οποίας είναι principal engineer για τις λύσεις που αφορούν την τεράστια κοινότητα των gamers.
Επισήμανε ότι η ανθρωπότητα ίσως βρίσκεται σήμερα στον δρόμο της μετάβασης/υπέρβασης (transcending) ως προς την ανθρώπινη φύση και στη φάση που θα «αγκαλιάσει» τη δύναμη της συλλογικής και συμβιωτικής ύπαρξης. «Είμαστε από τη φύση μας “καλωδιωμένοι” (hard-wired) να συνεργαζόμαστε μέχρι ένα επίπεδο. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλός μας, ούτε τη δομή του, αλλά ίσως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία ως ένα κανάλι, έναν ενισχυτή, ώστε να μπορούμε να αισθανόμαστε τι αισθάνονται οι άλλοι άνθρωποι και να έχουμε πιο θετική κοινωνική συμπεριφορά», σημείωσε, επισημαίνοντας ότι το ζήτημα είναι πώς αυξάνουμε την ενσυναίσθηση, σε μια εποχή που οι τοξικές συμπεριφορές είναι σύνηθες φαινόμενο στην ψηφιακή σφαίρα.
Επτά στους δέκα gamers έχουν πέσει θύματα τοξικής συμπεριφοράς
Ενδεικτικά ανέφερε ότι, σε μια περίοδο που 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι παίζουν ψηφιακά παιχνίδια, έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2021 μεταξύ περισσότερων από 2000 gamers, έδειξε ότι περίπου επτά στους δέκα (ποσοστό 68%) δήλωσαν πως έχουν πέσει θύματα τοξικής συμπεριφοράς στο Διαδίκτυο, ενώ πάνω από εννέα στους δέκα (ποσοστό 92%) είπαν πως θέλουν τα πράγματα να αλλάξουν.
Οι άνθρωποι, πρόσθεσε, παρότι κοινωνικά ζώα, δεν είμαστε από τη φύση μας καλοί με τους άλλους ανθρώπους και η τήρηση της κοινωνικής τάξης είναι απόρροια δύο παραγόντων: ενός πλαισίου αναφοράς (frame of reference) και της λογοδοσίας σε επίπεδο ατόμου (individual accountability). Στο σκηνικό αυτό, πρόσθεσε, χρειάζεται ενεργό θετικό moderation (σ.σ. η διαδικασία κατά την οποία το περιεχόμενο, πχ στο Metaverse, αξιολογείται και -αν υπάρχει ανάγκη- τροποποιείται από εκπροσώπους της ψηφιακής κοινότητας, ώστε να είναι εναρμονισμένο με τις προδιαγραφές της θετικής διάδρασης μεταξύ των μελών).
Όταν ο τόνος της φωνής «μιλάει» περισσότερο από τις λέξεις
Λόγω του αχανούς μεγέθους της ψηφιακής σφαίρας, ωστόσο, το moderation από ανθρώπους δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες και εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η Τεχνητή Νοημοσύνη. Οι λέξεις, όμως, μπορεί να αποκτούν εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο, ανάλογα με τον τόνο φωνής που χρησιμοποιεί αυτός που τις εκφέρει. Μπορεί ένας αλγόριθμος να αξιολογήσει πότε μια φράση είναι όντως τοξική;
Στη startup που ο Περονί πούλησε στη Unity, την OΤΟ.ai, έγινε εφικτός ο προσδιορισμός της συναισθηματικής κατάστασης ενός ομιλητή από τον τόνο της φωνής του, αντί για το περιεχόμενο όσων λέει. Πριν από περίπου πέντε χρόνια, ο συνιδρυτής της ΟΤΟ, Teo Borschberg, και ο Περονί, συνειδητοποίησαν ότι η ΤΝ δεν ήταν τόσο καλή στην κατανόηση του τόνου και των «προφορικών συναισθημάτων», και ότι αυτό ήταν ένα κρίσιμο κενό.
«Συνειδητοποιήσαμε ότι μια από τις πιο υποσχόμενες εφαρμογές αυτής της τεχνολογίας ήταν η κατανόηση της πραγματικής φύσης μιας διαδικτυακής συζήτησης, ώστε να μπορούμε ν’ αποφασίσουμε αν μια αλληλεπίδραση είναι τοξική ή γεμάτη μίσος, κάτι που αποτελεί τεράστιο πρόβλημα στο Διαδίκτυo… Aυτό οδήγησε σε μια συνεργασία με την Unity, η οποία τελικά κατέληξε σε εξαγορά», λέει.
«Το Metaverse έχει πράγματι τη δυνατότητα να ενισχύει κατά κάποιον τρόπο το καλύτερο και το χειρότερο της ανθρωπότητας. Αυτό που προσπαθώ να κάνω στη Unity τώρα αφορά την ενθάρρυνση και την επιβράβευση της θετικής συμπεριφοράς (στο Διαδίκτυο), πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από την τιμωρία (για την τοξική διαδικτυακή συμπεριφορά) και να περάσουμε στην επιβράβευση της θετικής συμπεριφοράς. Από πολλές απόψεις πιστεύω ότι με την τεχνολογία, αν κάνουμε τα πράγματα σωστά, μπορούμε να κάνουμε τους διαδικτυακούς κόσμους, προς τους οποίους οδεύουμε ούτως ή άλλως, καλύτερους και ασφαλέστερους από τους φυσικούς» υπογράμμισε.
Ο Νικολά Περονί (Nicolas Perony) έχει ταξιδέψει και κατοικήσει σε πολλές περιοχές ανά τον κόσμο, από τις στέπες της Μογγολίας και την έρημο Καλαχάρι μέχρι τη Silicon Valley και τις ακτές των ΗΠΑ. Έχει σπουδές που κυμαίνονται από τη φυσική και τη μηχανική μάθηση μέχρι τη βιολογία και την κοινωνιολογία, έχει δραστηριοποιηθεί σε διάφορες βιομηχανίες και στον ακαδημαϊκό χώρο, αλλά το πάθος του παρέμεινε σε όλες τις περιπτώσεις σταθερό: η χρήση της τεχνολογίας για το γενικό καλό, ώστε το μέλλον να είναι ασφαλέστερο και πιο βιώσιμο για όλους.
Σήμερα, ο Περονί είναι επικεφαλής μηχανικός για τις λύσεις που αφορούν την κοινότητα της Unity. Πριν από αυτό, ο επιστήμονας με την «τεχνο-ουτοπική» (όπως λέει o ίδιος), κλίση, έχει υπάρξει επικεφαλής της ομάδας Τεχνητής Νοημοσύνης στη «Hyperloop Transportation Technologies» (Hyperloop TT), μια εταιρεία με στόχο την ανάπτυξη συστημάτων πνευματικών μεταφορών, που θα φέρουν στο έδαφος τις ταχύτητες των αεροπλάνων.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ- ΜΠΕ
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος