Κάθε χρόνο, ο Economist διαλέγει τη «χώρα της χρονιάς». Το βραβείο δεν πηγαίνει στην μεγαλύτερη, πλουσιότερη ή πιο ευτυχισμένη χώρα, αλλά σε αυτήν που κατά την άποψη των συντακτών του περιοδικού, βελτιώθηκε περισσότερο μέσα στο 2021. Στο παρελθόν, το βραβείο έχουν κερδίσει το Ουζμπεκιστάν (για την κατάργηση της δουλείας), η Κολομβία (για την επίτευξη ειρήνης) και η Τυνησία (για τον εκδημοκρατισμό της).
Τη φετινή χρονιά το βραβείο πήγε στην Ιταλία. Όχι για την ικανότητα των ποδοσφαιριστών της που κέρδισαν το Euro ή των τραγουδιστών της που κέρδισαν τον διαγωνισμό της Eurovision, αλλά για τις πολιτικές της. Ο Economist έχει κριτικάρει πολλές φορές την Ιταλία γιατί επέλεξε ηγέτες όπως ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Λόγω κακής διακυβέρνησης, οι Ιταλοί ήταν φτωχότεροι το 2019 απ’ότι ήταν το 2000. Ωστόσο, φέτος η Ιταλία άλλαξε, επισημαίνει ο Economist.
Στο πρόσωπο του Μάριο Ντράγκι απέκτησε έναν ικανό, διεθνώς αναγνωρισμένο πρωθυπουργό. Για μια φορά, η μεγάλη πλειονότητα των πολιτικών «έθαψε» τις διαφορές της και στήριξε ένα πρόγραμμα ολοκληρωτικών μεταρρυθμίσεων που εγγυώνται ότι η Ιταλία θα λάβει τους πόρους που δικαιούται σύμφωνα με το σχέδιο ανάκαμψης της ΕΕ.
Μετά από ένα δύσκολο 2020, η οικονομία της χώρας ανέκαμψε πολύ πιο γρήγορα από αυτές της Γαλλίας ή της Γερμανίας.
Ελλοχεύει ωστόσο ο κίνδυνος, αυτή η ασυνήθιστη έκρηξη λογικής διακυβέρνησης να αντιστραφεί. Ο κ. Ντράγκι θέλει να γίνει πρόεδρος – μια πιο «τελετουργική» θέση – και μπορεί να αντικατασταθεί από έναν λιγότερο ικανό πρωθυπουργό.
Είναι δύσκολο όμως να αρνηθεί κανείς ότι η Ιταλία του σήμερα είναι πολύ καλύτερη από αυτό που ήταν τον Δεκέμβριο του 2020.
Και γι αυτό είναι η χώρα της χρονιάς, καταλήγει ο Economist.
Πηγή: Economist
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος