Γ. Πανούσης στο Πρώτο: Οι νέοι αποφάσισαν να διεκδικήσουν ένα κομμάτι της εγκληματικής πίττας – Μην γίνουμε σαν το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» (audio)

Warning: Undefined array key "width" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 86

Warning: Undefined array key "height" in /var/www/ertnewsdev.oryx.gr/wp-content/themes/generatepress_child/functions/shortcodes.php on line 86

«Εφόσον η εγκληματικότητα διεθνοποιήθηκε, η ευρωπαϊκή της διάσταση είναι δεδομένη, οι διάφορες μαφίες χρειάζονται και νέα παιδιά. Πέρα δηλαδή της γειτονιάς και των τσαμπουκάδων και των ξεκαθαρισμάτων λογαριασμών μεταξύ συμμοριών που πάντα υπήρχαν αλλά έφταναν μέχρι ενός σημείου, αυτή τη στιγμή η νέα γενιά αποφάσισε να διεκδικήσει ένα κομμάτι της εγκληματικής πίττας. Δηλαδή να γίνουν μικρές μαφίες», τόνισε για τα στοιχεία που δείχνουν αύξηση της βίας των ανηλίκων ο Καθηγητής Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην υπουργός, Γιάννης Πανούσης, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Το GPS της επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα.

Ειδικότερα, σημείωσε ότι η μετάβαση από την κλασσική παραβατικότητα ανηλίκων, στην πρώιμη εγκληματικότητα των ανηλίκων  σημαίνει ότι  «μπήκαμε στις δυτικές κοινωνίες», καθώς «είχαμε μείνει λίγο πίσω». «Είχαμε σταθερά ένα 5% εγκληματικότητα ανηλίκων, η λεγόμενη παραβατικότητα, μικροκλοπές, ναρκωτικά, σωματικές βλάβες, ΚΟΚ κλπ. Ενώ οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες είχαν15% με 20%. Άρα ήμασταν “πίσω”. Η νεολαία μας μπήκε κι αυτή στη λογική της περιπέτειας, που είναι εύκολο χρήμα, μια ζωή γεμάτη ρίσκα, και ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον τρόπο που μπορείς να τα αποκτήσεις», εξήγησε.

Σύμφωνα με τον ίδιον, η πρόκληση υπήρχε πάντα, καθώς οι νέοι δεν δεχόντουσαν των καθωσπρεπισμό των μεγάλων, την αυστηρότητα των δασκάλων, τους περιορισμούς των γονιών και όλα αυτά που ξεκινούσαν από το κάπνισμα, από το ντύσιμο, ή από τον τρόπο ομιλίας. «Μια στάση βγάζουμε τη γλώσσα σε αυτά που ισχύουν. Αλλά αυτά είναι κοινωνικά, δεν είναι εγκληματοειδή. Εδώ περάσαμε πλέον σε άλλα πράγματα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με εγκλήματα, όχι με την παραβατικότητα των ανηλίκων, σκασιαρχείο, ή κάνουμε πλάκα στους δασκάλους. Εδώ συμμετέχουν ακόμα και σε δολοφονίες», επισήμανε, υπενθυμίζοντας την υπόθεση της δολοφονίας του Άλκη Καμπανού στη Θεσσαλονίκη για την οποία παραπέμπονται 12 νέοι άνθρωποι.

Ερωτηθείς για τις 76 συλλήψεις στην Αττική παιδιών ηλικίας 7 – 12 ετών, είπε ότι αυτό είναι η εξαίρεση, καθώς ένα 8χρονο παιδί είναι δύσκολο να έχει τέτοια συμπεριφορά,  αλλά «στα 12 έχουν πέσει στα πάντα, από τα ναρκωτικά μέχρι τη βιαιότητα». «Αν ένας νέος θεωρεί ότι η βία είναι ένα εργαλείο επιτυχίας, κυριαρχίας, επιβολής, μαγκιάς και ερωτικής υπεροπλίας, “είμαι βίαιος, είμαι μάγκας, με θέλουν”, τελικά αυτοκαταστρέφεται, το πέρασμα από τα παιδιά σε κίνδυνο στα επικίνδυνα παιδιά, είναι πολύ εύκολο», διευκρίνισε ο κ. Πανούσης.

«Το παιχνίδι του δρόμου, μετατράπηκε σε έγκλημα του δρόμου. Κάποτε ενοχλούσαμε κάνοντας φασαρία ως πιτσιρικάδες, ή σπάζοντας τζάμια με την μπάλα. Εδώ πλέον νοιώθεις ότι κινδυνεύεις. Και αν πούμε ότι νοιώθεις ότι κινδυνεύεις γιατί είσαι ο κυρ Παντελής – δηλαδή ένας μεσήλικας, βολεμένος- πάει καλά. Αλλά νοιώθει ανασφαλής και αυτός που έχει τα πάντα όλα για να μην φοβάται. Αρχίζει να γίνεται πολύ κυνική η βίαιη συμπεριφορά, υπογράμμισε.

«Μην πάμε σε τρελή βία όπως ήταν στην ταινία “το Κουρδιστό Πορτοκάλι”. Μη φτάσουμε να σκοτώνουμε ή να χτυπάμε για πλάκα. Στον Τάμεση ή στον Σηκουάνα, σκοτώνουν για πλάκα και γελάνε», πρόσθεσε ο κ. Πανούσης.

«Φτιάξαμε τον πολιτισμό της βίας. Η βία πριν γίνει εγκληματική, πριν τελέσεις ένα έγκλημα, γίνεται στοιχείο μιας κουλτούρας. Το σύνδρομο του βίαιου κόσμου, ότι η βία είναι καλό πράγμα, πριν γίνει εγκληματική, εκεί πέφτουμε όλοι στην παγίδα, και ανάλογα με τις συνθήκες μετατρέπεται σε έγκλημα», ανέφερε – μεταξύ άλλων – ο Καθηγητής Εγκληματολογίας.