Το επεισόδιο των Ιμίων του 1996 έχει δημιουργήσει ένα σύνδρομο, το οποίο κάθε φορά αυτοδιαψεύδεται, δημιουργώντας την εντύπωση ότι η Τουρκία θα δημιουργήσει αφενός ένα επεισόδιο έτσι ώστε να δοκιμάσει τις αντοχές της ελληνικής πλευράς και αφετέρου ό,τι επωφελές για την Τουρκία προκαλέσει ως προϊόν το επεισόδιο αυτό. Την εκτίμηση αυτή έκανε ο Πέτρος Λιάκουρας, καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα και την Ευαγγελία Μπαλτατζή.
Διερωτήθηκε -με δεδομένη την αυτοδιάψευση, από το 2004-, τι είναι αυτό που μας κάνει να πιστεύουμε ότι φέτος θα γίνει επεισόδιο; Ο κ. Λιάκουρας ερωτηθείς σχετικά με πρόσφατο άρθρο του κ. Σημίτη, δήλωσε ότι ο κ. Σημίτης «αναδεικνύει ότι πάντα υπάρχει ένας κίνδυνος από απλές επιχειρήσεις της Άγκυρας, για να καταλήξει στο τέλος ότι ο μόνος καλός δρόμος είναι να καταφύγουμε σε ένα είδος διάλογου έτσι ώστε να μην υπάρχουν τέτοιου είδους προβλήματα. Ο κ. Σημίτης κάνει αναφορά και στο τι επιτεύχθηκε και τι θα μπορούσε να επιτευχθεί με τις διερευνητικές επαφές από το 2002 έως το 2004 και τον όρο που περιείχαν τα συμπεράσματα του Ελσίνκι του 1999, ότι δηλαδή μέχρι το τέλος του 2004 εάν η διευθέτηση όλων αυτών των εκκρεμοτήτων που υπάρχουν ως διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και αφορούσαν κυρίως το Αιγαίο, η μια από τις διαφορές θα ήταν αυτή της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας”. Αυτή η πίεση που υπήρχε προ της Τουρκίας από την ΕΕ ως υποψήφια προς ένταξη, τόνισε ο κ. Λιάκουρας, ήρθη και δεν υπάρχει κάτι που να πιέζει την Τουρκία. Βέβαια, είπε, παρά ταύτα η Τουρκία προσήρχετο έως το 2016 στις διερευνητικές επαφές με στόχο των καθορισμό της ατζέντας και σταμάτησαν το 2016 μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα.
Ο κ. Λιάκουρας εξήγησε ότι «οι δραστηριότητες ενός κράτους στην υφαλοκρηπίδα έχει τρεις επιμέρους φάσεις, την εξερεύνηση, την γεώτρηση και την εξόρυξη και εκμετάλλευση. Η Τουρκία τώρα, έχει τελειώσει με την πρώτη φάση σε βάρος και της Κυπριακής ΑΟΖ και επιχειρεί την γεώτρηση 40 μίλια δυτικά της Κύπρου. Εκεί έκανε δύο πράγματα, αφενός έστειλε το Φατίχ και αφετέρου εξέδωσε μια διακοίνωση προς τα Ηνωμένα Έθνη. Σε αυτή τονίζει ότι, όλη η περιοχή από τον 32ο μεσημβρινό που περνά ξυστά έξω από το όριο των 12 μιλίων της αιγιαλίτιδας ζώνης της Κύπρου δυτικά και καταλήγει στον 28ο μεσημβρινό που τέμνει τη Ρόδο, κατά την Τουρκία, είναι τα αυτοδίκαια δικαιώματα της υφαλοκρηπίδας, όλη δηλαδή αυτή η περιοχή, συμπεριλαμβανομένου και του συμπλέγματος του Καστελόριζου, περιέχεται μέσα στα δικά της δικαιώματα».
Ο καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου τόνισε ότι «η Τουρκία έχει κάνει μία οργανωμένη προσπάθεια αρχής γενομένης από το 2004, τότε που δεν ήταν μία διεκδικητική χώρα, γιατί βρισκόταν στην ασφυκτική αγκαλιά της ενταξιακής διαδικασίας. Το εκδήλωσε όμως μόλις έγινε η οριοθέτηση της Κυπριακής ΑΟΖ με το Ισραήλ. Όταν έχουμε λοιπόν τρεις οριοθετήσεις που καλύπτουν σχεδόν το σύνολο της νότιας πλευράς της Κύπρου, που βρίσκονται τα μεγαλύτερα κοιτάσματα, τότε ξεκίνησε η Τουρκία να αμφισβητήσει τις οριοθετήσεις αυτές και να τις ακυρώσει, εάν μπορούσε, λέγοντας ότι κακώς έγιναν γιατί έλειπε η Τουρκοκυπριακή πλευρά. Στη συνέχεια θεώρησε ότι πρέπει να διεκδικήσει την περιοχή βορείως της Κύπρου συνάπτοντας μια άκυρη συμφωνία, κατά το διεθνές δίκαιο, με την τουρκοκυπριακή κυβέρνηση, και αφού ολοκλήρωσε και αυτή τη συμφωνία και έχει περάσει στις αμφισβητήσεις της νότιας περιοχής, χωρίς να έχει κανένα δικαίωμα να απαιτεί, θεωρεί ότι την περιοχή αυτή την διεκδικεί η ίδια για λογαριασμό της τουρκοκυπριακής πλευράς, περνά λοιπόν και στο επόμενο στάδιο, το οποίο θέλει να προλάβει οποιαδήποτε περαιτέρω αξίωση είτε από την Κύπρο είτε από την Ελλάδα. Προσπαθεί να προεξοφλήσει ότι κανένα άλλο κράτος σε αυτή την περιοχή δεν πρόκειται να αξιώσει οποιοδήποτε δικαίωμα υφαλοκρηπίδας, πρόσθεσε».
Ο κ. Λιάκουρας επεσήμανε ότι «η Τουρκία παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της οριοθετημένης αποκλειστικής οικονομικής ζώνης. Σε ό,τι αφορά τις έρευνες είναι και αυτές παραβίαση για το Δίκαιο της θάλασσας, διότι η έρευνα ανήκει στον νόμιμο δικαιούχο», συμπλήρωσε. Πρόσθεσε «ό,τι αφορά στη γεώτρηση είναι ακόμη χειρότερη, διότι δημιουργείται μια μόνιμη μεταβολή στο φυσικό περιβάλλον».
Καταλήγοντας ο κ. Λιάκουρας επεσήμανε ότι «η Κύπρος πρέπει να ζητήσει την παύση όλων αυτών των ενεργειών και το έχει κάνει, επιπλέον, θα πρέπει να ζητήσει επανόρθωση και αποχώρηση αυτού του σκάφους, θα πρέπει να γίνονται συνεχείς οχλήσεις. Αν ξεκινήσει η γεώτρηση θα πρέπει η Κύπρος να προβεί σε όλες τις ενέργειες που αφορούν τη διεθνή ευθύνη και να μπει στη λογική των αντιμέτρων, σημείωσε».
Πηγή: Πρώτο Πρόγραμμα
Επιμέλεια: Ευαγγελία Μπαλτατζή
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος