Αντιδράσεις στο Βαλτινό για τη μονάδα βιορευστών

Αν ρωτήσει κανείς τους γηραιότερους κατοίκους του Βαλτινού, ένα χωριό 15 χιλιόμετρα περίπου από τα Τρίκαλα, στα ριζά του Κόζιακα, για το δάσος της Παναγίας, η απάντηση θα είναι η ίδια: «το θυμάμαι με αυτή τη μορφή από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου».

Στα 250 μέτρα περίπου στην ευθεία από το δάσος της Παναγίας ένας ιδιώτης σχεδιάζει να αναπτύξει επένδυση καύσης βιορευστών. Μία επιχείρηση στην οποία, με απλά λόγια, θα καίει λάδια (φοινικέλαια, κ.α.) που θα εισάγει και με την καύση των λαδιών θα παράγει ηλεκτρικό ρεύμα. Το δάσος όμως, λένε οι κάτοικοι του Βαλτινού, θα υποβαθμιστεί. Όπως και το περιβάλλον της περιοχής. Όπως και ολόκληρο το Βαλτινό και τα γύρω χωριά, τα οποία είναι υψηλής γεωργικής παραγωγικότητας.

Η επένδυση θα ρυπάνει το περιβάλλον, σημειώνουν οι κάτοικοι. Θα έχει επιπτώσεις στη ζωή τους και στον πρωτογενή τομέα στην περιοχή. Το ίδιο απεφάνθη και το Δημοτικό Συμβούλιο Τρικάλων σε παλαιότερη συνεδρίασή του. Ίδια γνωμοδότησε και η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του δήμου Τρικκαίων.

…Και παρότι η τοπική κοινωνία ομοφώνησε στο ότι δεν θέλει επενδύσεις με κόστος στο περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση ενέκρινε τη ΜΠΕ της επένδυσης, καθώς η τελευταία πληροί διατάξεις του νόμου.

Σήμερα, όπως δήλωσε η αρμόδια αντιδήμαρχος, υπεύθυνη Β’ Τομέα κ. Ελένη Πούλιου έχει σταλεί η ένσταση που κατατέθηκε κατά της απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Πλέον, ο αρμόδιος υπουργός έχει το λόγο.

Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά που σημειώνονται αντιδράσεις σε επένδυση καύσης βιορευστών. Στον Ξηρομερίτη οι κάτοικοι ακύρωσαν την προοπτική με τον αγώνα τους. Στην Ρόδο εξακολουθούν να αγωνίζονται κατά παρόμοιας επένδυσης. Ομοίως και στο Μεσολόγγι. Στα Τρίκαλα δε υπάρχουν σε εκκρεμότητα τρεις ή τέσσερις αντίστοιχες αιτήσεις σε ισάριθμες περιοχές.

Στο Βαλτινό, η επιχείρηση προγραμματίζεται να γίνει σε ενοικιαζόμενη έκταση δίπλα σε ταπητοκαθαριστήριο,(με τους ρύπους και τον καπνό που θα εκπέμπεται, λένε οι κάτοικοι ότι θα αναγκαστεί να κλείσει) στα 250 μέτρα από το ιδιαίτερο δάσος της Παναγίας και σε κάτι παραπάνω από 500 μέτρα από το Βαλτινό (σε μικρότερη απόσταση από 500 μέτρα από το Δενδροχώρι).

Ο επενδυτής, σημειώνουν οι κάτοικοι, δεν πήγε στο χωριό, να μιλήσει μαζί τους και να τους εξηγήσει τι ακριβώς θέλει να κάνει, πέρα από την απόκτηση κέρδους, που είναι η αυτονόητη επιδίωξη κάθε ιδιώτη επενδυτή. «Ο επενδυτής – σημειώνει μέλος της Επιτροπής Αγώνα που συγκροτήθηκε στο Βαλτινό – ήταν τόσο σίγουρος ότι θα πάρει την έγκριση, που έβαλε αγγελία πριν 6 μήνες περίπου για την πώληση της επένδυσης παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μέσω της καύσης βιορευστών».

Επίσης, σημειώνουν ότι η επένδυση θα αναπτυχθεί δίπλα σε κανάλι, σε μικρή απόσταση από τον Πηνειό ποταμό. Το γεγονός από μόνο του, τονίζουν, γεννά ανησυχίες και για το ποτάμι. Ένα επιπλέον ζήτημα που θέτουν είναι ότι στην περιφερειακή ενότητα Τρικάλων δεν υπάρχουν μετρητές ρύπων, οπότε δεν θα είναι ποτέ εφικτό να μετρηθούν επί της ουσίας οι ρύποι της όποιας επένδυσης. Επίσης, τονίζουν την απουσία χωροταξικού σχεδίου στην περιοχή, η οποία θα έπρεπε ήδη να έχει χαρακτηριστεί ως υψηλής γεωργικής παραγωγικότητας και συνεπώς δεν θα ετίθετο καν ζήτημα ρυπογόνων επενδύσεων. Εστιάζουν επίσης τις αντιδράσεις τους στο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους δάσος της Παναγίας, με την χλωρίδα και την πανίδα του. Στο δάσος υπάρχουν αετοί, κοτσύφια, δρυοκολάπτες και οι κάτοικοι εκφράζουν φόβους ότι με την καύση των λαδιών για την παραγωγή ρεύματος όλα αυτά θα εξαφανιστούν. Το δάσος της Παναγίας είναι μνημείο της φύσης και ίσως το μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα με πολλά είδη δέντρων και βοτάνων και ιδιαίτερη πανίδα.

Στο πλευρό τους έχουν, όπως σημειώνουν, το δημοτικό συμβούλιο Τρικάλων. Οι ίδιοι είναι ενωμένοι στον αγώνα τους κατά της επένδυσης, όχι διότι αντιτίθενται γενικώς στις επενδύσεις των λεγόμενων εναλλακτικών μορφών ενέργειας, αλλά διότι δεν έχουν εγγυήσεις απέναντι στην συγκεκριμένη επένδυση καύσης βιορευστών.

‘Ετσι , απέναντι σε ένα τόσο ζωτικής σημασίας πρόβλημα, για το παρόν και κυρίως για το μέλλον του τόπου τους, για την υγεία των ανθρώπων, για την διατήρηση της βιοποικιλότητας ενός πολύ ευαίσθητου και μεγάλης οικολογικής (και όχι μόνο) σημασίας δάσους, για την προστασία της γεωργίας και κτηνοτροφίας και της υψηλής παραγωγικότητας των εδαφών της περιοχής, θεωρούν ότι η μοναδική αξιόπιστη δικλείδα ασφαλείας στην επέλαση παρόμοιων επενδύσεων είναι η δική τους ενεργός συμμετοχής, ο δικός τους ανιδιοτελής αγώνας.